متن قرآن مجید همراه با ترجمه فارسی و انگلیسی

And give glad tidings (O Muhammad) unto those who believe and do good works; that theirs are Gardens underneath which rivers flow; as often as they are regaled with food of the fruit thereof, they say: this is what was given us aforetime; and it is given to them in resemblance. There for them are pure companions; there for ever they abide. ( 25 )
Lo! Allah disdaineth not to coin the similitude even of a gnat. Those who believe know that it is the truth from their Lord; but those who disbelieve say: What doth Allah wish (to teach) by such a similitude? He misleadeth many thereby, and He guideth many thereby; and He misleadeth thereby only miscreants; ( 26 ) 
Those who break the covenant of Allah after ratifying it, and sever that which Allah ordered to be joined, and (who) make mischief in the earth: Those are they who are the losers. ( 27 )
How disbelieve ye in Allah when ye were dead and He gave life to you! Then He will give you death, then life again, and then unto Him ye will return. ( 28 )
He it is Who created for you all that is in the earth. Then turned He to the heaven, and fashioned it as seven heavens. And He is knower of all things. ( 29)k 

سوره بقره در مدینه نازل شده و مشتمل بر دویست و هشتاد و شش آیه است

 

(به خاطر بياور) هنگامي را که پروردگارت به فرشتگان گفت: (من در روي زمين، جانشيني [نمايندهاي] قرار خواهم داد.) فرشتگان گفتند: (پروردگارا! )آيا کسي را در آن قرار ميدهي که فساد و خونريزي کند؟! (زيرا موجودات زميني ديگر، که قبل از اين آدم وجود داشتند نيز، به فساد و خونريزي آلوده شدند. اگر هدف از آفرينش اين انسان، عبادت است،) ما تسبيح و حمد تو را بجا ميآوريم، و تو را تقديس ميکنيم. ) پروردگار فرمود: (من حقايقي را ميدانم که شما نميدانيد.) ( 30 )
سپس علم اسماء [ علم اسرار آفرينش و نامگذاري موجودات] را همگي به آدم آموخت. بعد آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: (اگر راست ميگوييد، اسامي اينها را به من خبر دهيد!) ( 31 ) 
فرشتگان عرض کردند: (منزهي تو! ما چيزي جز آنچه به ما تعليم دادهاي، نميدانيم، تو دانا و حکيمي. ) ( 32 ) فرمود: (اي آدم! آنان را از اسامي (و اسرار) اين موجودات آگاه کن. هنگامي که آنان را آگاه کرد ، خداوند فرمود: (آيا به شما نگفتم که من ، غيب آسمانها و زمين را ميدانم؟! و نيز ميدانم آنچه را شما آشکار ميکنيد ، و آنچه را پنهان ميداشتيد!) ( 33 ) 
و (ياد کن) هنگامي را که به فرشتگان گفتيم: (براي آدم سجده و خضوع کنيد!) همگي سجده کردند، جز ابليس که سر باز زد، و تکبر ورزيد، (و به خاطر نافرماني و تکبرش) از کافران شد. ( 34 )
و گفتيم: (اي آدم! تو با همسرت در بهشت سکونت کن، و از (نعمتهاي) آن، از هر جا ميخواهيد، گوارا بخوريد، (اما) نزديک اين درخت نشويد، که از ستمگران خواهيد شد. ( 35 ) 
پس شيطان موجب لغزش آنها از بهشت شد، و آنان را از آنچه در آن بودند، بيرون کرد. و (در اين هنگام) به آنها گفتيم: (همگي (به زمين) فرود آييد! در حالي که بعضي دشمن ديگري خواهيد بود. و براي شما در زمين، تا مدت معيني قرارگاه و وسيله بهره برداري خواهد بود. ( 36 )
سپس آدم از پروردگارش کلماتي دريافت داشت، (و با آنها توبه کرد.) و خداوند توبه او را پذيرفت، چرا که خداوند توبه پذير و مهربان است. ( 37 ) 

سوره بقره در مدینه نازل شده و مشتمل بر دویست و هشتاد و شش آیه است



 

گفتيم: (همگي از آن، فرود آييد! هرگاه هدايتي از طرف من براي شما آمد، کساني که از آن پيروي کنند، نه ترسي بر آنهاست، و نه غمگين شوند. ) ( 38 ) 
و کساني که کافر شدند، و آيات ما را دروغ پنداشتند اهل دوزخند، و هميشه در آن خواهند بود. ( 39 )
اي فرزندان اسرائيل! نعمتهايي را که به شما ارزاني داشتم به ياد آوريد! و به پيماني که با من بستهايد وفا کنيد، تا من نيز به پيمان شما وفا کنم. ( و در راه انجام وظيفه، و عمل به پيمانها) تنها از من بترسيد! ( 40 ) 
و به آنچه نازل کردهام [قرآن] ايمان بياوريد! که نشانههاي آن، با آنچه در کتابهاي شماست، مطابقت دارد، و نخستين کافر به آن نباشيد! و آيات مرا به بهاي ناچيزي نفروشيد! (و به خاطر درآمد مختصري، نشانههاي قرآن و پيامبر اسلام را، که در کتب شما موجود است، پنهان نکنيد!) و تنها از من (و مخالفت دستورهايم) بترسيد (نه از مردم)! ( 41 )
و حق را با باطل نياميزيد! و حقيقت را با اينکه ميدانيد کتمان نکنيد! ( 42 )
و نماز را بپا داريد، و زکات را بپردازيد، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنيد (و نماز را با جماعت بگزاريد)! ( 43 )
آيا مردم را به نيکي (و ايمان به پيامبري که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت ميکنيد، اما خودتان را فراموش مينماييد، با اينکه شما کتاب (آسماني) را ميخوانيد! آيا نميانديشيد؟! ( 44 )
از صبر و نماز ياري جوئيد، (و با استقامت و مهار هوسهاي دروني و توجه به پروردگار ، نيرو بگيريد،) و اين کار، جز براي خاشعان، گران است. ( 45 )
آنها کساني هستند که ميدانند ديدارکننده پروردگار خويشند، و به سوي او بازميگردند. ( 46 ) 
اي بني اسرائيل! نعمتهايي را که به شما ارزاني داشتم به خاطر بياوريد، و (نيز به ياد آوريد که) من، شما را بر جهانيان، برتري بخشيدم. ( 47 )
و از آن روز بترسيد که کسي مجازات ديگري را نميپذيرد و نه از او شفاعت پذيرفته ميشود، و نه غرامت از او قبول خواهد شد، و نه ياري ميشوند. ( 48 ) 
 

سوره بقره در مدینه نازل شده و مشتمل بر دویست و هشتاد و شش آیه است 






وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ ( 49 )

وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ ( 50 )

وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ ( 51 )

ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ( 52 )

وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ( 53 )

وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ( 54 )

وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ ( 55 )

ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ( 56 ) 

وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ( 57 ) 

And (remember) when We did deliver you from Pharaoh's folk, who were afflicting you with dreadful torment, slaying your sons and sparing your women: that was a tremendous trial from your Lord. ( 49 ) And when We brought you through the sea and rescued you, and drowned the folk of Pharaoh in your sight. ( 50 )
And when We did appoint for Moses forty nights (of solitude), and then ye chose the calf, when he had gone from you, and were wrong-doers. ( 51 )
Then, even after that, We pardoned you in order that ye might give thanks. ( 52 )
And when We gave unto Moses the Scripture and the criterion (of right and wrong), that ye might be led aright. ( 53 ) 
And when Moses said unto his people: O my people! Ye have wronged yourselves by your choosing of the calf (for worship) so turn in penitence to your Creator, and kill (the guilty) yourselves. That will be best for you with your Creator and He will relent toward you. Lo! He is the Relenting, the Merciful. ( 54 )
And when ye said: O Moses! We will not believe in thee till we see Allah plainly; and even while ye gazed the lightning seized you. ( 55 ) 
Then We revived you after your extinction, that ye might give thanks. ( 56 )
And We caused the white cloud to overshadow you and sent down on you the manna and the quails, (saying): Eat of the good things wherewith We have provided you - they wronged Us not, but they did wrong themselves.(57)k

 

سوره بقره در مدینه نازل شده و مشتمل بر دویست و هشتاد و شش آیه است 




 

و (نيز به ياد آوريد) آن زمان که شما را از چنگال فرعونيان رهايي بخشيديم، که همواره شما را به بدترين صورت آزار ميدادند: پسران شما را سر ميبريدند، و زنان شما را (براي کنيزي) زنده نگه ميداشتند. و در اينها، آزمايش بزرگي از طرف پروردگارتان براي شما بود. ( 49 )
و (به خاطر بياوريد) هنگامي را که دريا را براي شما شکافتيم، و شما را نجات داديم، و فرعونيان را غرق ساختيم، در حالي که شما تماشا ميکرديد. ( 50 )
و (به ياد آوريد) هنگامي را که با موسي چهل شب وعده گذارديم، (و او، براي گرفتن فرمانهاي الهي، به ميعادگاه آمد،) سپس شما گوساله را بعد از او (معبود خود) انتخاب نموديد، در حالي که ستمکار بوديد. ( 51 )
سپس شما را بعد از آن بخشيديم، شايد شکر (اين نعمت را) بجا آوريد. ( 52 )
و (نيز به خاطر آوريد) هنگامي را که به موسي، کتاب و وسيله تشخيص (حق از باطل) را داديم، تا هدايت شويد.(53)
و زماني را که موسي به قوم خود گفت: اي قوم من! شما با انتخاب گوساله (براي پرستش) به خود ستم کرديد! پس توبه کنيد،و به سوي خالق خود باز گرديد! و بکشید نفوس خویش را ! اين کار ، براي شما در پيشگاه پروردگارتان بهتر است. سپس خداوند توبه شما را پذيرفت ، زيرا که او توبه پذير و رحيم است . ( 54 )
و (نيز به ياد آوريد) هنگامي را که گفتيد: (اي موسي! ما هرگز به تو ايمان نخواهيم آورد، مگر اينکه خدا را آشکارا (با چشم خود) ببينيم!) پس صاعقه شما را گرفت، در حالي که تماشا ميکرديد. ( 55 ) 
سپس شما را پس از مرگتان، حيات بخشيديم، شايد شکر (نعمت او را) بجا آوريد. ( 56 )
و ابر را بر شما سايبان قرار داديم، و (من) شيره مخصوص و لذيذ درختان و (سلوي) مرغان مخصوص شبيه کبوتر را بر شما فرستاديم، و گفتيم: (از نعمتهاي پاکيزهاي که به شما روزي دادهايم بخوريد!) (ولي شما کفران کرديد!) آنها به ما ستم نکردند، بلکه به خود ستم مينمودند. ( 57 )

و (به خاطر بياوريد) زماني را که گفتيم: (در اين شهر [بيت المقدس] وارد شويد! و از نعمتهاي فراوان آن، هر چه ميخواهيد بخوريد! و از در (معبد بيت المقدس) با خضوع و خشوع وارد گرديد! و بگوييد: (خداوندا! گناهان ما را بريز!) تا خطاهاي شما را ببخشيم، و به نيکوکاران پاداش بيشتري خواهيم داد. ) ( 58 )
اما افراد ستمگر، اين سخن را که به آنها گفته شده بود، تغيير دادند، (و به جاي آن، جمله استهزا آميزي گفتند،) لذا بر ستمگران، در برابر اين نافرماني ، عذابي از آسمان فرستاديم. ( 59 )
و (به ياد آوريد) زماني را که موسي براي قوم خويش، آب طلبيد، به او دستور داديم: (عصاي خود را بر آن سنگ مخصوص بزن!) ناگاه دوازده چشمه آب از آن جوشيد، آنگونه که هر يک (از طوايف دوازدهگانه بني اسرائيل)، چشمه مخصوص خود را ميشناختند! و گفتيم: (از روزيهاي الهي بخوريد و بياشاميد! و در زمين فساد نکنيد!) ( 60 ) 
و (نيز به خاطر بياوريد) زماني را که گفتيد: (اي موسي! هرگز حاضر نيستيم به يک نوع غذا اکتفا کنيم! از خداي خود بخواه که از آنچه زمين ميروياند، از سبزيجات و خيار و سير و عدس و پيازش، براي ما فراهم سازد. ) موسي گفت: ( آيا غذاي پست تر را به جاي غذاي بهتر انتخاب ميکنيد؟! (اکنون که چنين است، بکوشيد از اين بيابان) در شهري فرود آئيد، زيرا هر چه خواستيد، در آنجا براي شما هست. ) و (مهر) ذلت و نياز، بر پيشاني آنها زده شد، و باز گرفتار خشم خدائي شدند ، چرا که آنان نسبت به آيات الهي، کفر ميورزيدند، و پيامبران را به ناحق ميکشتند. اينها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند.( 61 ) 

And when We said: Go into this township and eat freely of that which is therein, and enter the gate prostrate, and say: "Repentance." We will forgive you your sins and will increase (reward) for the right-doers. ( 58 )
But those who did wrong changed the word which had been told them for another saying, and We sent down upon the evil-doers wrath from heaven for their evil-doing. ( 59 )
And when Moses asked for water for his people, We said: Smite with thy staff the rock. And there gushed out therefrom twelve springs (so that) each tribe knew their drinking-place. Eat and drink of that which Allah hath provided, and do not act corruptly, making mischief in the earth. ( 60 )
And when ye said: O Moses! We are weary of one kind of food; so **** upon thy Lord for us that He bring forth for us of that which the earth groweth - of its herbs and its cucumbers and its corn and its lentils and its onions. He said: Would ye exchange that which is higher for that which is lower?
Go down to settled country, thus ye shall get that which ye demand. And humiliation and wretchedness were stamped upon them and they were visited with wrath from Allah.That was because they disbelieved in Allah's revelations and slew the prophets wrongfully. That was for their disobedience and transgression. (61)k

سوره بقره در مدینه نازل شده و مشتمل بر دویست و هشتاد و شش آیه است 

 

کساني که (به پيامبر اسلام) ايمان آورده اند، و کساني که به آئين يهود گرويدند و نصاري و صابئان [پيروان يحيي] هر گاه به خدا و روز رستاخيز ايمان آورند و عمل صالح انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان مسلم است، و هيچگونه ترس و اندوهي براي آنها نيست. (هر کدام از پيروان اديان الهي، که در عصر و زمان خود، بر طبق وظايف و فرمان دين عمل کرده اند، ماجور و رستگارند.) ( 62 ) 
و (به ياد آوريد) زماني را که از شما پيمان گرفتيم، و کوه طور را بالاي سر شما قرار داديم، (و به شما گفتيم: آنچه را (از آيات و دستورهاي خداوند) به شما داده ايم، با قدرت بگيريد، و آنچه را در آن است به ياد داشته باشيد (و به آن عمل کنيد)، شايد پرهيزکار شويد! ( 63 )
سپس شما پس از اين روگردان شديد و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود ، از زيانکاران بوديد.(64)
به طور قطع از حال کساني از شما، که در روز شنبه نافرماني و گناه کردند، آگاه شده ايد! ما به آنها گفتيم: (به صورت بوزينه هايي طردشده درآييد!) ( 65 )
ما اين کيفر را درس عبرتي براي مردم آن زمان و نسلهاي بعد از آنان و پند و اندرزي براي پرهيزکاران قرار داديم.(66) 
و (به ياد آوريد) هنگامي را که موسي به قوم خود گفت: (خداوند به شما دستور ميدهد ماده گاوي را ذبح کنيد (و قطعهاي از بدن آن را به مقتولي که قاتل او شناخته نشده بزنيد، تا زنده شود و قاتل خويش را معرفي کند، و غوغا خاموش گردد. گفتند: (آيا ما را مسخره ميکني؟) موسي گفت:به خدا پناه ميبرم از اينکه از جاهلان باشم!)(67) 
گفتند: پس از خداي خود بخواه که براي ما روشن کند اين ماده گاو چگونه ماده گاوي باشد؟) گفت: خداوند ميفرمايد: (ماده گاوي است که نه پير و از کار افتاده باشد، و نه بکر و جوان، بلکه ميان اين دو باشد. آنچه به شما دستور داده شده، (هر چه زودتر) انجام دهيد.( 68 )
گفتند: (از پروردگار خود بخواه که براي ما روشن سازد رنگ آن چگونه باشد؟
گفت: خداوند ميگويد:گاوي باشد زرد يکدست، که رنگ آن، بينندگان را شاد و مسرور سازد.(69)