تصرف و اظهار مافوق بشر
مرحوم شیخ مفید، کلینی، طبرسی و برخی دیگر از بزرگان در کتابهای خود آورده اند:
صالح بن سعید - که یکی از اصحاب و دوستان امام هادی صلوات الله و سلامه علیه - حکایت نماید: روزی به ملاقات و دیدار حضرت ابوالحسن، امام علی هادی علیهالسلام - در آن بازداشتگاهی که حضرت را زندانی کرده بودند - رفتم و پس از عرض سلام و احوال پرسی گفتم:
یا ابن رسول الله! ای مولا و سرورم! قربان شما گردم، دشمنان و مخالفان شما خواسته اند که نور شما اهل بیت را خاموش و نیروی ولایت و معنویت را در جامعه تضعیف کنند.
پس به همین جهت است که شما را در این محل - بازداشتگاه، خان الصعالیک - قرار داده اند.
حضرت فرمود: یا ابن سعید! در همین حالتی که هستی ثابت باش و حرکت نکن تا برایت بگویم؛ و سپس با چشم مبارک خود به سمتی اشاره نمود و اظهار داشت: خوب نگاه کن و ببین چه چیزهائی را مشاهده میکنی؟
وقتی چشم انداختم و خوب نگاه کردم، باغی سرسبز و خرم را دیدم، که در آن از انواع درختهای میوه دار و انواع ریاحین و گلهای رنگارنگ خوش بو وجود داشت.
و پیش خدمتان بسیاری در رفت و آمد بودند، همچنین پرندگان مختلف و دیگر حیوانات - مانند آهو و غیره - در آن باغ وجود داشت و نیز نهرهای آب و چشمه های زلال، مرا چنان شیفته ی خود قرار داد و مرا مجذوب گردانید که دیگر نمی توانستم چشم بردارم.
سپس امام هادی علیهالسلام فرمود: یا ابن سعید! ما در هر حالت و وضعیتی که باشیم، سرنوشتمان این چنین خواهد بود و بر این مشکلات و سختیها طبق دستور الهی صبر خواهیم کرد [1] .
پی نوشت ها:
[1] اصول کافی: ج 1، ص 417، ح 2، اختصاص: ص 324، الخرایج: ج 2، ص 680، ح 10، اثبات الهداة: ج 3، 360، ح 5، اعلام الوری: ج 2، ص 126.
منبع: چهل داستان و چهل حدیث از امام علی هادی؛ عبدالله صالحی؛ مهدی یار.
