فرقه بکتاشی دارای سلسله مراتب درونی است که محققین آن را بسیار شبیه به سلسله مراتب فراماسونری و طریقت شوالیه‌های معبد می‌دانند. اولین رتبه د ر فرقه بکتاشی ”عاشق“ است که در واقع هوادار فرقه محسوب می‌شود. رتبه دوم ”محب “ است. او ”عاشقی“ است که طی مراسم خاصی به عضویت فرقه درمی آید. سومین رتبه «درویش“ است. ”درویش“ به طور حرفه‌ای زندگی خود را وقف فرقه می‌کند. معمولاً» محب“ پس از ده سال یا بیشتر خدمت در فرقه ”درویش“ می‌شود. این زمان ثابت نیست. چهارمین رتبه ”بابا“ است. ”درویش“ طی مراسم خاصی ”بابا“ می‌شود و تکیه واملاک فرقه در یک ناحیه معین در مالکیت ”بابا“ قرار می‌گیرد. پنجمین رتبه ”خلیفه “است که بر فعالیت باباهای یک منطقه نظارت می‌کند. در رأس این سلسله مراتب ”دده“جای دارد که در دوران عثمانی در تکیه مرکزی بکتاشی‌ها در قریه حاجی بکتاش می‌زیست. در پیرامون دده، هشت بابا حضور دارند که به همراه دده شورای اجرایی فرقه را تشکیل می‌دادند
