در این زبان، حروف اضافهٔ دستوری، واژه یا گروهواژه‌ای که پس از آن می‌آید را در یکی از سه حالت زیر قرار می‌دهد:
مفعولی بیواسطه یا akkusativ
مفعولی باواسطه یا dativ
اضافهٔ مِلکی یا genetiv
برخی از این حروف اضافه، بر حسب این که واژه یا گروهواژه‌ای که پس از آن می‌آید چه نقشی از نقوش سه گانهٔ بالا را بگیرد، معنیشان به کلی فرق می‌کند. از این رو، بر حسب معنایی که منظور است، ممکن است یک حرف اضافه دارای چند نقش متفاوت باشد
