دکتر علی شریعتی:
نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد.نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت.
ولی بسيار مشتاقم که از خاک گلويم سوتکی سازد،گلويم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازيگوش
و او يکريز و پی در پی دم گرم خویش را در گلويم سخت بفشارد.
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد.بدين سان بشکند هر دم سکوت مرگبارم را.
