منع دشنام و توهين حتي به سربازان دشمن در ميدان جنگ
( امام علي (ع )) وقد سمع قوماً من اصحابه يسبّون أهل الشام أيام حربهم بصفين
إِنِّي أَکْرَهُ لَکُمْ أَنْ تَکُونُوا سَبَّابِينَ ، وَلکِنَّکُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ ، وَ ذَکَرْتُمْ حَالَهُمْ ، کَانَ أَصْوَبَ فِي الْقَوْلِ ، وَ أَبْلَغَ فِي الْعُذْر ِ، وَ قُلْتُمْ مَکَانَ سَبِّکُمْ إِيَّاهُمْ : اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَدِمَاءَهُمْ ، وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِنَا وَبَيْنِهِمْ ، وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلاَلَتِهِمْ ، حَتَّي يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ ، وَ يَرْعَوِيَ عَنِ الْغَيِّ وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ.
سخن امام ، وقتي كه شنيدند كه يكي از سربازانش ، در جريان جنگ صفين ، سربازان طرف مقابل را دشنام مي دهد :
من خوش ندارم که شما دشنامدهنده باشيد ، اما اگر کردارشان را تعريف و حالات آنان را بازگو ميکرديد به سخن راست نزديکتر ، و عذرپذيرتر بوديد . خوب بود بجاي دشنام آنان ميگفتيد :
خدايا ! خون ما و آنها را حفظ کن ، بين ما و آنان اصلاح فرما ، و آنان را از گمراهي به راه راست هدايت کن ، تا آنان که جاهلند ، حق را بشناسند ، و آنان که با حق ميستيزند پشيمانشده به حق باز گردند .
امام علي(ع) ، نهج البلاغه - خطبه 197- ( يا 206 در بعضي از نسخ )
تحقیق : محمد صالحی اربعین حسینی 25 / 9 /93