هر گاه سخن از روستاهای پلکانی می‌شود، ذهن ناخودآگاه به سوی ماسوله می‌رود، اما ماسوله تنها روستایی نیست که به این سبک و سیاق ساخته شده است، در کوهستان و کویر روستاهایی را می‌یابیم که بر پشت یکدیگر سوار شده‌اند و سر به آسمان برداشته‌اند. یکی از این روستاهای زیبا نایبند است.
یکی از مناطق و شهرهایی که نامش همیشه در کنار کویر می‌آید، شهر طبس است. شهر طبس علاوه بر تمام جاذبه‌ها و ارزش‌های موجود در داخل شهر، چیزی دارد که ارزش و اهمیت آن را در صنعت گردشگری ایران به شکل بارزی نشان می‌دهد و آن گذرگاهی بودن این شهر است. این شهر حلقه واسط مکان‌های شمالی، جنوبی، شرقی و غربی کشور است که به موقعیت توریستی و گردشگری آن افزوده است (رستم صابری‌فر، زهرا فتحی، جغرافیای تاریخی و توریستی طبس). اما در کنار این ویژگی‌ها نباید طبیعت زیبا و بکر پیرامون شهر را نادیده گرفت، گرچه به نظر همگان طبس شهری کویری و خشک است، اما با آشنایی با این نگین زیبای کویر به تصور اشتباه خود پی خواهیم برد. یکی از جاذبه‌هایی که گردشگران و ماجراجویان طبیعت را به این منطقه جذب می‌کند، روستای زیبا و سرسبز نایبند است.
روستای نایبند به دلیل زیبایی‌های طبیعی و همچنین وجود ابنیه تاریخی می‌تواند مورد توجه هر گردشگری قرار بگیرد و گزینه مناسبی برای سفری هیجان‌انگیز و پرخاطره در دل کویر باشد. این روستا در دامنه کوهستان و مشرف بر کویر لوت در جنوب شهرستان طبس و با نزدیکترین فاصله از شهر دیهوک قرار گرفته است. روستایی در دل کویر که وقتی به آن وارد می شوید باورتان نمی‌شود، اینجا کویر باشد، کشتزارهای گندم و جو، نخلستان‌های زیبا و باغ‌های مرکبات جلوه‌گری زیبایی دارد و مناظری بکر آفریده است.
قدمت این روستا بیش از هزار سال است و در منابع تاریخی به کرات به آن اشاره شده است. این روستا در زمانی که نادر به قصد بیرون راندن و فرونشاندن شورش افغان‌ها از پایتخت خود حرکت کرد، پایگاه و استراحتگاهی برای او و سربازانش بود (سون هدین، کویرهای ایران، ترجمه پرویز رجبی).
در نایبند خانه‌ها همچون لانه پرندگان از شیب‌های تند آویزانند و با هماهنگی با صخره‌ها در ارتباط هستند. خانه‌هایی که در عین سادگی بسیار زیبا هستند و با ابتدایی‌ترین مصالح و از دل طبیعت ساخته شده‌اند. چشم‌انداز پیش‌روی بیننده در هر سو پر از نقش و نگار است. در یک سو دیوارهای عمودی خانه‌ها قرار دارد و در طرف دیگر پرتگاهی که در آن نخل کاشته‌اند و در دوردست‌ترین منظره پیش روی بیابان بی‌انتهای لوت در مغرب باشکوه نایبند چشم‌نوازی می‌کند. دهکده نایبند ترکیب غریبی از کوچه‌های تنگ و باریک و کوره‌راه‌های سنگی است. هر چند شمار نخل‌های این روستا چندان قابل توجه نیست، ولی بسیار چشم‌نواز و زیبا در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. در جلو و پشت آنها صخره‌های برهنه و خشنی قد کشیده است و تقریبا در همه جا از میان این نخل‌های لرزان می‌توان خانه‌های جای گرفته روی صخره‌ها را دید (سون هیدن، کویرهای ایران، ترجمه پرویز رجبی).
هیدن چه زیبا تصویر می‌کند، زیبایی‌های این بهشت کوچک کویر را:
«یک نقاش می‌تواند سال‌های زیادی در اینجا به سر برد و در عین حال برای قلمویش هر روز موضوع جدیدی پیدا کند و با تصویرهای بسیار زیبایی به خانه اش برگردد.»
علاوه بر جاذبه‌های زیبای طبیعی و تاریخی، این منطقه می‌تواند مورد توجه دوستداران محیط زیست هم قرار بگیرد و کسانی که مشتاق دیدن یوزپلنگ ایرانی هستند، شاید بتوانند شانس خود را در این منطقه بیازمایند. منطقه نایبند یکی از محدود مناطق بکر و دست‌نخورده در ایران و جهان است و زیستگاه منحصر به فرد یوزپلنگ آسیایی به شمار می‌آید که در منطقه به شکار می‌پردازد.
این همه شگفتی یکجا و کامل در دل کویر و روستای زیبای نایبند قرار دارد. نایبند چهره زیبایی در دل کویر برای خود ساخته و شیفتگان تاریخ و کویر و طبیعت را به خود فرا می‌خواند.
در ادامه تصاویری از این روستای زیبا را تماشا کنید:
