آبشار ايزي اسفراين در استان خراسان شمالی واقع است. اين آبشار در پنج کيلومتري روستاي ايزي در دامنه هاي غربي کوه هاي شاه جهان و در پانزده کيلومتري جنوب شرق اسفراين قرار دارد. در اين منطقه علاوه بر فراواني چشمه‌ها كه از توزيع نسبتاً خوبي برخوردارند. تعدادي از دره‌هاي منطقه داراي جريان دائم با دبي‌هاي متفاوت مي‌باشند. اين وضعيت علاوه بر اين كه تنوع گونه‌هاي زيستي گياهي و جانوري منطقه را مخصوصاً از نظر پرندگان و حشرات گسترس دارد. چشم اندازهاي زيبايي را ايجاد نموده كه بر جاذبيت منطقه افزوده است. احداث سد بر رودخانه سر چشمه كه از مرز شمالي منطقه مي‌گذرد زيستگاه مناسبي را براي تعدادي از گونه‌هاي آبزي فراهم نموده است.
رودخانه ایزی سر منشا آبشار است. اين رودخانه از لوشي بيني در جهت جنوب شروع شده و پس از عبور از آبشار ايزي مقداري از اراضي كشاورزي ايزي را آبياري مي‌كند. اين روستا از جاده اصلي، هفت کيلومتر فاصله داشته و آبشار آن سه کيلومتر بالاتر از روستاي قاسم آباد و از فراز صخره اي سي متري در جريان است. مسير روستا تا کنار آبشار نيز با موتور سيکلت قابل دسترسي است و با اتومبيل تا سيصد متري آن مي توان نزديک شد. اطراف اين آبشار دو پله اي سرسبز و زيبا بوده و از آب آن جهت آبياري مزارع روستا استفاده مي شود. در کنار اين آبشار مي توان سرخس دارويي پرسياوشان را يافت. شهرستان اسفراين از دو بخش کوهستاني و کم ارتفاع به وجود آمده است. بخشي از رشته کوه آلاداغ در شمال و شرق اين شهرستان قرار گرفته، و بلندترين نقطه آن قله کوه شاه جهان (3032 متر) است.
دشت اسفراين در پاي کوه آلاداغ و دشت صفي آباد در دامنه شمالي جوين گسترده شده است. به طور کلي قسمت هاي شمالي و شرقي اسفراين داراي آب و هواي معتدل کوهستاني و قسمت هاي جنوبي داراي تابستان هاي گرم و خشک و زمستان هاي سرد است. بخش قابل توجهي از زمين هاي ناحيه اسفراين از جنگل ها و مراتع پوشيده شده است. در ارتفاعات درختان و درختچه هايي مانند پسته، انار، سماق، زبان گنجشک، انجير، زالزالک و ارغوان وجود دارد و مراتع اين ناحيه نيز از گياهاني که مصرف دارويي دارند، مانند شاه تره، گل زرد، خاکشير، درمنه، گل گاوزبان، کاسني، ختمي و شيرين بيان پوشيده شده است. از ديگر نقاط ديدني اسفراين مي توان به برکانلو، نوشيروان و اردغان اشاره کرد.
