مژده ى ميلاد تو، نفحه ى باد صباست
رايحه ى ياد تو با دل ما آشناست
آمدى و باب هر حاجت دلها شدى
باب الحوائج تويى، نام تو ذکر خداست
تولد امام موسي کاظم ( ع ) روز يکشنبه هفتم ماه صفر سال 128هجري در " ابواء " اتفاق افتاد .
شيعيان و دوستداران لقب " باب الحوائج " به آن حضرت داده اند. امام کاظم به تصديق همه مورخان ، به زهد و عبادت بسيار معروف بوده است . موسي بن جعفر از عبادت و سختکوشي به " عبد صالح " معروف و در سخاوت و بخشندگي مانند نياکان بزرگوار خود بود.
هيچکس مثل او حافظ قرآن نبود ، با آواز خوشي قرآن مي خواند ، قرآن خواندنش حزن و اندوه مطبوعي به دل مي داد ، شنوندگان از شنيدن قرآنش مي گريستند ، مردم مدينه به او لقب " زين المجتهدين " داده بودند .
او که براساس تقدير الهي قرار بود پس از پدر بزرگوارش امامت امت را به عهده بگيرد، تحت تربيت فوق العاده امام صادق مراحل رشد و کمال را پشت سر گذاشت و مرحله نوجواني و جواني را طي نمود، به گونه اي که تا آخر عمر، جلال و جمال الهي در صورت و سيرتش مشهود بود.
سرانجام پس از شهادت جانگداز امام صادق، موسي بن جعفر عليه السلام در سن بيست سالگي مسؤوليت بزرگ امامت و هدايت امّت را در يکي از بحراني ترين دوران ها به دوش گرفت.
سفارش امام کاظم(ع) به يکي از ياران
يونس بن عبدالرّحمان - كه يكى از ياران صديق و از وكلاى امام صادق ، امام كاظم و امام رضا عليهم السلام بود - روزى به مجلس پُر فيض حضرت ابوالحسن ، امام موسى بن جعفر عليهما السلام وارد شد. امام عليه السلام پس از مذاكراتى ، ضمن موعظه هائى گوناگون به او فرمود:
اى يونس ! با مردم مدارا كن ؛ و هركسى را به اندازه معرفت و شعورش با وى صحبت كن .
يونس اظهار داشت : اى مولايم ! مردم مرا به عنوان بى دين و زنديق خطاب مى كنند.
امام عليه السلام فرمود: گفتار مردم نبايد در روحيّه و افكار تو تاثير بگذارد، چنانچه در دستان تو جواهرات باشد و مردم بگويند كه سنگ ريزه است ؛ و يا آن كه در دست هايت سنگ ريزه باشد و بگويند كه جواهرات در دست دارد، اين گفتار هيچ گونه سود و يا زيانى براى تو نخواهد داشت
( بحارالانوار(علامه مجلسي): ج 2، ص 66، ح 6.)
سلام بر تو که نيازمندان را باب الحوائجي. سلام بر نام معطر و زيبايت، که الهام بخش ِ صبوري ، شکيبايي ، بردباري و حلم است.
