عکاسی کردن با دوربین دیجیتال ، در لحظه ای که دکمه شاتر دوربین را فشار می دهید، تفاوت چندانی با لحظه ای که شاتر دوربین آنالوگ را فشار می دهید، ندارد.
بزرگ ترین اختلاف در قبل از انداختن عکس است که در دوربینهای دیجیتال می توانید کنترل و تنظیم کنید که عکس چگونه بیفتد و بعد از گرفتن عکس بتوانید مستقیما” عکس را ببینید، روی آن کار کنید و تغییراتی اعمال کنید و یا آنها را چاپ کنید. توضیحاتی که در ادامه می آیند، در مورد اکثر دوربینها صدق می کنند.
بزرگ یا کوچک ،ارزان یا گران، ساده یا پیشرفته ، در همه حالات یک دوربین از این قسمتها تشکیل شده است: بدنه، عدسی یا لنز، منظره یاب یا ویزور ، شاتر، دیافراگم ، نورسنج و در مورد خیلی از دوربینها فلاش . برنامه های آماده ای که در دوربین هستند تا تصمیم بگیرند که قسمتهای مختلف دوربین چگونه با یکدیگر به طور اتوماتیک کار کنند، یک امری عادی در دوربینهای امروزی هستند. توانایی انجام تغییرات دستی در دوربینها، امروزه تبدیل به نکته ای مهم و مثبت شده که قیمت بیشتری را به قیمت اصلی دوربین اضافه می کند.
بدنه
بدنه دوربین اصلی‌ترین بخش یک دوربین عکاسی است که مانند یک اتاق فرمان عمل می‌کند.بدنه دارای ساختمانی محکم و ضد نور است. شکل آن معمولا به گونه ای طراحی شده تا به راحتی در دست جای گیرد. به علاوه باید جای کافی برای نصب متعلقات مختلف داشته باشد. لنز یا به بدنه دوربین متصل و یا درون آن کار گذاشته می‌شوند. باطری‌ها، نورسنج و سایر ابزار کنترل کننده نیز درون بدنه یک دوربین قرار دارد. برای حمل و نقل آسان بدنه دوربین یک بند محکم و پر استقامت دو طرف آن را به هم وصل می‌کند. جنس بدنه معمولا از پلاستیک، چوب و فلز است.
