هر کس به تمنای کسی غرق نیاز است

هر کس به تمنای کسی غرق نیاز است

هر کس به سوی قبله ی خود رو به نیاز است

هر کس به زبان دل خود زمزمه ساز است

با عشق درآمیخته در راز و نیاز است

ای جان من تو جانان من تو

در مذهب عشق ایمان من تو

هیهات که کوتاه شود با رفتن جانت

این دست تمنا که به سوی تو دراز است

هر که در عشق تو گم شد از تو پیدا می شود

قطره ی ناقابل دل از تو دریا می شود

دستی که به درگاه خدا بسته پر عشق

کوتاه نبینید که  این قصه  دراز است

خاصیت عشق می جوشد از تو

دل رنگ آتش می پوید از تو

هر گوشه این خاک که دلسوخته ای  هست

از دولت عشق تو در میکده باز است

شاعر : اردلان سرافراز

محمد صالحی – 25/10/93

http://mahsan.parsiblog.com

چقدر آشناس این شعر . آها یادم اومد تو کتاب اول دبستان خوندم 

بله بله