ترس از تعهد

بیشتر افراد مجرد تصور می‌کنند که ازدواج و قبول تعهد، آسایش و آرامش آنان را سلب می‌کند

بیشتر افراد مجرد تصور می‌کنند که ازدواج و قبول تعهد، آسایش و آرامش آنان را سلب می‌کند و در واقع آن‌طور که می‌خواهند نمی‌توانند زندگی کنند و در نتیجه پیمان بستن، تعهد دادن و الزام برای باقی ماندن در کنار یک نفر تا آخر عمر را دست کشیدن از تمام آزادی‌های فردی می‌دانند.

در حالی که باید بدانیم انسان همواره نیاز به پیشرفت دارد و برای رسیدن به درجات بالاتر به ناچار باید یکسری از تغییرات را در مراحل مختلف زندگی بپذیرد. درست است که مزدوج شدن با خود تعهد می‌آورد، اما این را هم باید بدانیم که قرار گرفتن در یک رابطه تعهدآمیز این فرصت را می‌دهد تا در کمال آرامش، کلیه ویژگی‌های منحصر به فردتان را آشکار کنید و تبدیل به بهترین کسی شوید که می‌توانید. همسرانی که در یک ارتباط سالم قرار می‌گیرند همواره یکدیگر را تشویق می‌کنند تا تبدیل به افرادی با قدرت عملکرد و توانایی بالا برای خانواده و جامعه باشند. ضمن این‌که با برقراری اعتماد، صمیمیت و نزدیکی بهترین رابطه صادقانه و عاشقانه‌ای را که در تجرد تجربه نکرده بودید در ازدواج و تعهد به دست خواهید آورید و در اینجا باید بگوییم بی‌انصافی است اگر گناه شکست‌های زناشویی را به گردن ازدواج بیندازید. زیرا تقصیر از انتخاب نادرست و ناصحیح دختران و پسران و والدین آنان بوده است و کسی که کورکورانه تصمیم به ازدواج بگیرد سرنوشتی جز طلاق و ناکامی نخواهد داشت.دکتر محمودزاده، استاد حوزه و دانشگاه در پاسخ به این پرسش که تعهد در زندگی زناشویی چه معنایی دارد و باید به چه اصولی متعهد شویم، می‌گوید: تعهد در زندگی زناشویی یعنی این‌که زن و مرد بتوانند نسبت به قولی که برای ادامه زندگی در کنار هم داده‌اند متعهد شوند و به زندگی و رعایت نکاتی که برای تحکیم زندگی زناشویی لازم و ضروری است ملزم شوند.

علل ترس از تعهدات ازدواج
این استاد دانشگاه می‌افزاید: این‌که امروزه بیشتر افراد از زیر بار تعهد زناشویی یا تعهد ازدواج شانه خالی می‌کنند علل مختلفی دارد که می‌توان به ‌محدودیت، عدم موفقیت در زندگی مشترک، عدم امنیت،‌ مشکلات زندگی‌دخالت اطرافیان و ... اشاره کرد. معمولا این ترس در مردان بیشتر دیده می‌شود و اصلی‌ترین علت در این جنس آن است که ازدواج برای آنان تعهدات مالی همچون مهریه، نفقه و ... به همراه دارد. این‌گونه افراد اغلب قدرت ریسک‌پذیری کمی دارند، اعتماد به نفس‌شان ضعیف است، قدرت تصمیم‌گیری بالایی ندارند و نمی‌توانند برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری درستی داشته باشند. در نتیجه اگر فرد خود را در این زمینه‌ها تقویت نکند و مهارت‌های لازم را کسب نکند ترس از ازدواج و تعهد در او قوت می‌گیرد.

تعهد؛ خویشتنداری
اما آیا در ازدواج‌هایی که بر مبنای نیاز جنسی و احساسی شکل می‌گیرد، زن و شوهر می‌توانند به یکدیگر متعهد بمانند؟ این مشاور حوزه می‌گوید: در صورتی که تربیت، صحیح و همسران به تعهدات زناشویی پایبند بمانند و ایمان، تقوا، رفتار نیک و معاشرت نیکوی میان همسران طبق توصیه قرآن رعایت شود، این نوع ازدواج‌ها هم می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد. اما اگر تعهدات زودگذر و احساسی باشد احتمال بروز ناراحتی‌ها و مشکلات وجود دارد.دکتر محمودزاده تصریح می‌کند: ازدواج سبب ارتقای شرم ، حیای زنان، غیرت و تعصب مردان می‌شود و خویشتنداری زن و شوهر را نسبت به محرک‌های جنسی و عاطفی جامعه بالا می‌برد و در سلامت جامعه تاثیر بسزایی دارد.

حد و مرز تعهدات زناشویی
برخی همسران به دلیل داشتن شرم و حیا و مراعات آن در خارج از خانه، در مقابل نیازهای جنسی همسر خویش نیز دارای شرمی نابه جا هستند و در مقابل همسرانی هم هستند که ضمن این‌که در خانه پاسخگوی نیازهای زناشویی همسر خود هستند، شرم و حیای لازم را در خارج خانه حفظ نمی‌کنند.دکتر محمودزاده در این خصوص می‌گوید: از تعهدات زناشویی است که همسران در محیط خارج از خانه و در ارتباط با نامحرم کاملا حریم و موازین مربوط را رعایت کنند و زن و شوهر باید در محدوده توصیه‌های شرعی و با رعایت حدود الهی در امر زناشویی در حق یکدیگر کوتاهی نکنند.

راه‌های متعهد شدن
این مشاور حوزه و استاد دانشگاه، داشتن اعتماد به نفس، برنامه‌ریزی اصولی، قدرت تصمیم‌گیری، کنترل احساسات و منطقی بودن را از جمله مواردی عنوان می‌کند که می‌تواند مهارت‌های متعهد شدن همسران نسبت به یکدیگر را تقویت کند. اما با فردی که به زندگی زناشویی متعهد نیست چگونه باید رفتار کرد؟

دکتر محمودزاده می‌گوید: ابتدا این موضوع باید علت‌یابی شود و در مرحله بعد برای رفع موانع مراجعه به مشاور می‌تواند کمک‌کننده باشد. برای رفع این مشکل گفت‌وگوی منطقی، محبت و احترام، گذشت، عاطفه‌ورزی و ارتباط خوب و خوشایند با همسر از جمله اصولی است که می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
منبع:jamejamonline.ir