موشک AIM-132 ASRAAM (مخفف Advanced Short-Range Air-to-Air Missile ) را باید یکی از جدیدترین موشکهای کوتاه برد اروپا به حساب آورد؛ البته این موشک اساسا انگلیسی است.
این موشک در لیست موشکهای آمریکایی نیز وارد شده؛ چرا که بنا بود در آمریکا نیز این موشک به عنوان یکی از جایگزینهای AIM-9 Sidewinder به کار گرفته شود.
در 1980 موافقت نامه ای میان آمریکا و اروپا برای ساخت خوانواده ی جدیدی از تسلیحات هوا به هوا به امضا رسید. بر اساس این قرارداد آمریکا موظف می شد گونه ای از موشک میانبرد امرام را برای درگیریهای داگ فایت برای اروپا تکمیل و در اروپا تولید نماید.
پس از ملحق شدن آلمان، انگلیس و نروژ به پروژه، فاز اول پروژه بین سالهای 1984 تا 1987 به انجام رسید. در این زمان ایالات متحده اولین پیش نمونه را تحت عنوان YAIM-132A برای ارائه آماده کرد؛ اما ارتش با ارائه نتیجه این فاز موافق نبود. در واقع AIM-132 طرحی بود از دو شرکت انگلیسی BAe Dynamics و شرکت آلمانی BGT که به تازگی به پروژه ملحق شده بودند.
در مارس 1989 پروژه مراحل پایانی خود را میگذراند که آلمان از ادامه آن بخاطر مغایرت با نیازمندیهای نیروی هوایی اش انصراف داد و طرحی را بر اساس Vympel R-73 مد نظر قرار داد.
اختلاف از اینجا نشات می گرفت که انگلیس بر برد زیادتر و سرعت بیشتر موشک تاکید داشت، حال آنکه تاکید آلمان بر مانور پذیری برای نبردهای داگفایت بود (این نیازمندی سرانجام به پروژه IRIS-T منتهی شد).
سایر شرکای پروژه (آمریکا، کانادا و نروژ) نیز در 1990 از پروژه ی ASRAAM کناره گیری کردند. آمریکا در 1990 پروژه ی AIM-9X را جایگزین این طرح نمود موفقیت این طرح را شاید باید در طراحی Hughes جستجو کرد. البته Raytheon پیشنهاد یک نمونه مجهز به جستجوگر پویا به عنوان زیر مجموعه ای از AIM-9X کرد که پذیرفته نشد.
در می 1991 انگلیس رسما درخواستی برای یک موشک هوابه هوای کوتاه برد به صنایع این کشور داد و در مارس 1992 تعدادی از شرکتها و طرحهای شرکت کننده در مزایده برنده شدند. سرانجام BAe Dynamics مراحل پایانی طرح را به انجام رساند و اولین پیش نمونه YAIM-132A قبل از 1994 آزمایش شد. در فوریه 1998 استرالیا بعنوان اولین مشتری خارجی آسرام را برای مسلح کردن ناوگان F/A-18 های خود برگزید. در دسامبر همان سال نیز اسرام به نیروی هوایی انگلستان تحویل شد.
AIM-132 یک موشک کوتاه برد با سرعت زیاد و پسای کم است. این موشک با تمامی اهداف در دسترس سیستمهای رادار یا سنسورهای الکترو اپتیکال و سیستم هدف گیری نصب شده روی هملت خلبان سازگاری کامل دارد. همچنین از یک موتور راکتی بهره می برد که سرعت خیلی بالایی را در هنگام پرتاب از ریل به آن می بخشد. این موشک اساسا دود کمی تولید می کند. از دیگر قابلیتهای اسرام توان تحمل تا 50 جی فشار است که این قابلیت را به موشک می دهد که بلافاصله پس از شلیک اقدام به صعود نماید.
مهمترین مزیت این طرح نسبت به AIM-9L/M را باید جستجوگر فروسرخ جدید دانست که مشابه سامانه مورد استفاده در AIM-9X است.
این جستجو گر با برد نسبتا زیاد و عکس العمل مناسب در برابر ECM، قابلیت جستجوی +/-90 درجه را در میدان دید داراست و می تواند قسمتهای خاصی از هدف را انتخاب کند(مثلا کابین یا موتور و...).
اسرام یک موشک LOAL است، به این معنی که پس از شلیک موشک روی هدف قفل می کند. این قابلیت این مزیت را دارد که می توان آن را بعنوان یک سلاح داخلی نیز حمل کرد.
بیشترین برد مفید اسرام در حالتی که مسیر نرمال فرض شود 15 کیلومتر و کمترین برد آن 300 متر می باشد. اسرام همچنین به یک کلاهک 10 کیلوگرمی ترکش شونده مجهز است تا بیشترین آسیب را به هدف برساند.
برای ساخت اسرام شرکت BAe Dynamics از بدنه های الحاقی ساخت شرکت ماترای فرانسه در سال 96 بهره برد. در سال 2001 این موشک و نمونه های دیگر موشکهای در دست تولید اروپا به شرکت جدید اروپایی MBDA واگذار شد.
با این حال نیروی هوایی انگلیس این موشک را ابتدا از برنامه تسلیحاتی خود حذف کرد؛ چرا که برخلاف انتظار اسرام در زمینهای ناهموار و عوارض زمینی کارایی خوبی از خود نشان نداد. ظاهرا این مشکل نیز حل شده چرا که در سال 2002 مدل A رسما وارد خدمت انگلستان گردید.
استرالیا نیز به تازگی درخواست نموده تا این موشک را بصورت تحت امتیاز تولید نماید.
مشخصات:
موتور: راکتی با سوخت جامد
قیمت: £200,000
ابعاد:قطر 166 میلیمتر و طول 2.90 متر
سرعت:3.5 ماخ
برد: از 300 متر تا 18 کیلومتر
کاربران: انگلیس، هند، استرالیا
