دکترین نظامی روسی در سال 1982 میلادی درخواست نوینی برای ساخت هواگرد جدیدی به طراحان و کارشناسان کارخانه هواگرد سازی کاموف پیشنهاد داده اند که هواگردی برای نیروهای ارتشی طراحی گردد که یک سرنشین داشته باشد که هم کار هدایت هواگرد را انجام دهد و هم اینکه در زمان نبرد باید جایی خالی اپراتور را برای استفاده سلاحه های نصب شده در روی هواگرد را انجام دهد، داشتن دو سرنشین (خلبان و اپراتور) در هواگرد که هر کدام وظایف جداگانه داشته باشند در صورت احتمال حادثه برای اپراتور در مناطق جنگی خلبان مجبور به اتمام ماموریت و برگشتن به پایگاه میشود حال اگر وظایف اپراتور را خلبان انجام دهد دیگر این مشکل پیش نخواهد آمد.
برای این منظور پیشنهاد ساخت چنین هواگردی را کارخانه هواگرد سازی کاموف عهده دار شد.
مهندسان کارخانه کاموف با تجربه از ساخت هواگردی در گذشته که دو ملخ روی هم داشته و با گردش در خلاف جهت همدیگر حرکت میکرده هواگر دیگری را با نام Ka-50 طراحی و تولید نمودند.
مهندسان کارخانه کاموف این هواگرد را مسلح به 12 قبضه راکت ضد تانک "ویخر" نمودند این راکتها به راحتی می توانند در فاصله 10 کیلومتر هدفی را با زره 900 میلی متری تخریب نمایند و قدرت تخریب این راکت به حدی است که براحتی زره تانک امریکایی ابرامز را تخریب می کند.
هواگرد را مجهز به دو بلوک راکتهای بدون کنترل هوا به زمین 80 میلی متری و هم چنین راکتها هوا به هوا برای جنگهای هوایی نمودند و یک قبضه توپ هوایی30 میلی متری که در سطح افق و همچنین بصورت بالا و پایین گردش میکند با مهمات مربوطه نصب کردند ، مهمات این توپ در دو نوار بترتیب 250 گلوله توپ ضد زره و250 گلوله انفجاری ضد نفر ترکش دار می باشند، که رویهم رفته 500 گلوله توپ از دو نمونه برای شلیک از توپ در نظر گرفته شده است.
با انتخاب نوع هدف خلبان می تواند از گلوله های متفاوت در نظر گرفته شده بطور اتومات برای هدفهای مختلفی استفاده کند و گلوله های این توپ با سرعت 980 متر بر ثانیه و تا 4 کیلومتر برد مفید دارد.
توپ 30 میلی متری نوع A2A42 ساخت کارخانه جات اسلحه سازی شهر تولا می باشد که با جریان هوایی ملخ های هواگرد خنک می شود و این توپ در روی ماشین ها زره پوش مدل "بی ام پی" نصب می باشد و با شلیک های مقطعی هم کار میکند.
این هواگرد در ارتفاعی کمی از سطح زمین پرواز میکند برای این منظور چنین توپ را مخصوصا" برای این مدل هواگرد طراحی کرده اند.
این هواگرد در میادین جنگ مانورهای جالبی در برابر دشمنان انجام می دهد در حین حرکت و پرواز به سمت جلو می تواند مسیر حرکت پرواز خود را تغییر داده و با سرعت 90 کیلومتر در ساعت به سمت چپ و راست خود حرکت کند و همچنین میتواند در حین حرکت به جلو با سرعت تمام به سمت عقب حرکت کند که هیچ کدام از هواگردهای ساخت کمپانیهای غربی نمی توانند چنین مانورحرکتی را انجام دهند به گفته های خلبان ها روسی حرکتهای آن مثل بشقاب پرنده می باشد، این حرکتها را هواگردهای با یک ملخ نمی توانند انجام دهند که باعث کج شدن و یا شکستگی دم هواگرد که در روی آن ملخ کوچک نصب شده است میگردد.
سرعت اوج گیری در هواگردهای با دو ملخ سوار برهم خیلی فزونتر است نسبت به هواگردهای با یک ملخ در هواگردهای با یک ملخ مقداری از نیروی تولیدی موتور صرف ملخ روی دم می شود.
در هواگرد Ka-50 سیستم ناوبری اویونیک پروازی پیشرفته ای نصب گردیده است که از مجموعه انواع سیستمهای ناوبری اینرسیالی ،(آی ان اس)خلبان اتوماتیک و سیستم هد آپ دیسپلی (اچ یو دی) می باشد که مرتبا" محل و موقعیت هواگرد را تعیین و مشخص می کند و به خلبان این امکان را می دهد که اطلاعات کاملی از هدفها و موقعیت خود را در مناطق جنگی را بدست آورد.
مهمترین هدف کارخانه کاموف از ساخت این هواگرد این است که خلبان توجیه گردد که در تمام شرایط پروازی (منظور جنگی و عادی) از لحاض جانی گارانتی و تامین امنیت پرواز را دارا می باشد.
بدین صورت که کل کابین هواگرد ( کاکپیت ) ضد گلوله می باشد و توان تحمل شلیک مستقیم گلوله های تا کالیبر 12.7 میلی متری دارد و شیشه های کابین هواگرد تحمل ضربه ناشی از ترکشهای توپهای ضد هوای 23 میلی متری و راکتهای انفجاری و همچنین برخورد گلوله های شلیک مستقیم تیربارهای کالیبر بزرگ را دارد.
در اولین بار در جهان این هواگرد مجهز به سیستم کاتاپولت ( پرتاب صندلی خلبان ) در مواقع اضطراری قرار گرفته است ،ده سال قبل از این هیچ کس فکر نمی کرد بتوان در روی هواگرد سیستم کاتاپلت نصب کرد و این به علت قرار گرفتن ملخ در بالای هواگرد و برخورد خلبان در حین کاتاپولت با ملخ هواگرد می باشد که در هواگرد Ka-50 مشکل به علت داشتن دو ملخ که در روی هم قرار دارند دو چندان می گردید در هر صورت حل این مشکل برای اولین بار توسط کارخانه کاموف گارانتی برای جان حفظ جان خلبان هواگرد و اعتبار کارخانه کاموف می باشد.
سیستم کاتاپولت در هواگرد Ka-50 در مدت دو ثانیه پس از اینکه خلبان دسته مخصوصی را به سمت خود می کشد عمل می کند و پرتاب صندلی خلبان به شکلی طراحی گردیده است از برخورد صندلی و خلبان با ملخهای هواگرد جلوگیری می شود سقف کابین هواگرد به بالا پرتاب می شود و راکت واقع شده در زیر صندلی خلبان وی را به بیرون هواگرد از ارتفاع صفر تا هر ارتفاع دیگری به بالا پرتاب می کند.
درهواگردهای Ka-50 تکنولوژیهای نوینی برای اولین بار بکار رفته است. 30% از قطعات بکار رفته در آن و همچنی ملخهای آن از مواد کامپوزیتی و کربنی ساخته شده است.
سرعت اوج گرفتن (برخواست) هواگرد Ka-50 برابر با 30متر بر ثانیه می باشد که در مقایسه با هواگرد امریکایی آپاچی که 8 متر بر ثانیه می باشد تقریبا" چهار برابر بیشتر است و این سرعت اوج گیری و قدرت زیادی امکان مانورهای مناسب را به خلبان هواگرد Ka-50 در مناطق جنگی را می دهد.
ويژگيهاي هواگرد Ka-50:
- ورود به خدمت در ارتش در سال 1995 میلادی
- خدمه پرواز یک نفر خلبان
- قطر چرخانه اصلي(متر) 14.50
- طول بدنه با ملخ چرخان (متر) 15.90
- طول بدنه 13.50
- ارتفاع (متر) 4.90
- عرض با طول بالها 7.30
- وزن خالي (كيلوگرم) 7692
- ماکزیمم بيشينه وزن برخاست (كيلوگرم) 10800
- سقف پرواز خدماتي(متر) 4000
- ماكزيمم سقف پرواز(متر) 5500
- برد مفيد ( با مهمات کامل) 460 كيلومتر
- پيشرانه دو دستگاه موتور توربو شفت مدل ТВ3-117ВМА ساخت كارخانه موتورسازی کلیموف
هريك به قدرت 2260 اسب بخار
- بيشينه سرعت پرواز بصورت شیرجه 390 كيلومتر برساعت
- بيشينه سرعت پرواز در سطح افق 310 كيلومتر برساعت
- سرعت پرواز در حالت عادی270كيلومتر برساعت
- سرعت پرواز به بغل ( چپ و راست ) 80 كيلومتر برساعت
- سرعت پرواز به عقب 90 كيلومتر برساعت
مترجم:دکتر حمید فرامرزپور
