آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ(توبه /107)
در پایان آیه اضافه مى كند: خداوند بدون حساب با آنها رفتار نمى كند، بلكه با علم خویش و به مقتضاى حكمتش با آنها رفتار خواهد نمود چرا كه «خداوند دانا و حكیم است» (وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ).
شأن نزول:
این آیه در باره گروهى دیگر از منافقان است كه براى تحقق بخشیدن به نقشه هاى شوم خود اقدام به ساختن مسجدى در مدینه كردند كه بعدا به نام مسجد «ضرار» معروف شد.
خلاصه جریان چنین است: گروهى از منافقان نزد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله آمدند و عرض كردند به ما اجازه ده مسجدى در میان قبیله بنى سالم (نزدیك مسجد قبا) بسازیم تا افراد ناتوان و بیمار و پیرمردان از كار افتاده در آن نماز بگزارند، و این در موقعى بود كه پیامبر صلّى اللّه علیه و آله عازم جنگ تبوك بود.
پیامبر صلّى اللّه علیه و آله به آنها اجازه داد، ولى آنها اضافه كردند آیا ممكن است شخصا بیایید و در آن نماز بگذارید؟ پیامبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود من فعلا عازم سفرم.
هنگامى كه پیامبر صلّى اللّه علیه و آله از تبوك بازگشت نزد او آمدند و گفتند اكنون تقاضا داریم به مسجد ما بیایى و در آنجا نماز بگزارى، و از خدا بخواهى ما را بركت دهد، و این در حالى بود كه هنوز پیامبر صلّى اللّه علیه و آله وارد دروازه مدینه نشده بود.
در این هنگام پیك وحى خدا نازل شد و سلسله آیات (107- 110) را آورد و پرده از اسرار كار آنها برداشت.(قصد داشتند که آن مسجد مکان توطه آنها شود ).
و به دنبال آن پیامبر دستور داد مسجد مزبور را آتش زنند، و بقایاى آن را ویران كنند، و جاى آن را محل ریختن زباله هاى شهر سازند.
برگزیده تفسیر نمونه، ج2، ص: 252
