به گزارش فرهنگ نیوز، از قدیم الایام درباره چشم شـوره و چشم زخم ، اعتـقادات خاصی وجـود داشته و سخنان و گفته هایی در بین عامه مردم رواج یافته است. همچنین تجربیات روزمره و نقلهای تاریخی و دینی این اعتقاد را تقویت کرده که در این میان خرافاتی هم شکل گرفته که باید آنها را شناخت و برای رفع آنها تلاش کرد و در مقابل راه حل های اصیل را مورد توجه قرار داد.
عده ای هم بر این باورند ، در چشم بعضی از انسان ها نیروی مرموزی نهفته است که می تواند با یک نظر حیوان ،انسان ،یا حتی ماکیان خانگی یا هر چیز زیبا و قشنگ را از پای در بیاورد یا از پایه و ریشه بخشکاند.
بر همین اساس است که همواره مردم به دنبال راه حل هایی برای دور کردن چشم زخم از خود و خانواده خود هستند. از جمله این موارد "به تخته زدن" برای دور کردن شر چشم زخم می باشد. اما به راستی این عقیده از کجا سرچشمه می گیرد و چه مقدار واقعیت دارد؟
خاستگاه «زدن به تخته»؛ صلیب مسیح
خاستگاه چنین اعتقاد عجیب و در عین حال گسترده و فراگیری کاملا مشخص نیست، اما در فرهنگ‌های غربی می‌توان آن را با واقعه مصلوب کردن مسیح -آنطور که در انجیل آمده است- مرتبط دانست. زیرا معمولا آویزهایی به شکل صلیب‌های کوچک برای خوش‌شانسی ساخته و به گردن انداخته می‌شدند، که جنس آنها از چوب بود؛ و این را می‌توان به عنوان دلیل قرین شدن چوب با مفهوم امنیت و خوش‌یمنی به حساب آورد. و سالهاست که ما به صلیب پناه میبریم از چشم بد و شور
از نظر اسلام آيا به تخته زدن براي در امان ماندن از چشم زخم درست است؟
زدن به تخته براي در امان ماندن از چشم زخم در منابع ديني نيامده و عمل بيهوده اي است، براي پيش گيري از چشم زخم مواردي در روايات آمده است از جمله گفتن: «ماشاءالله لا قوه الا بالله العلي العظيم» و يا «بسم الله، ماشاءالله لا حول ولا قوه الا بالله العلي العظيم».
ما نادانسته ب جای اینکه با گفتن این اذکار به الله پناه ببربم به چوب وتخته صلیب پناه میبریم!
ای کاش اصل هرکلمه را قبل از اینکه به زبان بیاوریم بشناسیم.
تا بحال اگر نادانسته میگفتیم اشکالی نداره چون نمیدونستیم.
اما از این به بعد این کلمه خرافی را بکار نبریم.
