ناوچه جماران نخستین نمونه از کشتی‌های جنگی کلاس موج ساخت ایران است که به موشک‌های هدایت شونده دریابه‌دریا و دریابه‌هوا، اژدرانداز، توپ پدافندی، ابزار ناوبری الکترونیکی نوین و امکانات جنگ الکترونیک مجهز است. این کشتی با طول ۹۴ متر، ظرفیت ۱۴۲۰ تُن و سرعت ۳۰ گره دریایی (۵۶ کیلومتر بر ساعت)، توانایی حمل ۱۴۰ ملوان و حمل بالگرد و سوخت‌گیری آن‌ها را نیز دارد. به‌گفته رسانه‌های ایرانی، این کشتی در ایران با بکارگیری قطعات داخلی و خارجی و همکاری ۱۲۰ دانشگاه ایرانی طراحی و ساخته شده‌است. موتور این کشتی ساخت فرانسه است، اما به دلیل تحویل داده‌نشدن کامل گیربکس، شفت و پروانه طبق قرارداد، این قطعات از جمله شفت ۱۲ متری آن با وجود دشواری توسط متخصصین ایرانی ساخته شده‌است.
رسانه‌های دولتی و مقامات ایرانی از جماران و دیگر شناورهای کلاس موج تحت عنوان ناوشکن و گاهی رزم‌ناو یاد می‌کنند، اما در منابع نظامی این کشتی با عنوان «ناوچه (ناوچه سبک) جماران» نامیده می‌شود چراکه بر اساس سیستم طبقه‌بندی تمامی ارتش‌های دیگر دنیا چنین شناورهایی ناوچه سبک محسوب می‌شوند. هرچند قاعدهٔ دقیقی در این زمینه وجود ندارد اما به طور معمول یک ناوچه وزنی در حدود ۵ هزار تن و یک ناوشکن وزنی بیش از ۷۵۰۰ تا ۱۰۰۰۰ تن دارد.(برای مثال جدیدترین ناوشکن‌های آمریکایی با عنوان دی‌دی‌جی-۱۰۰۰ حدود ۱۴ هزار تن را جابجا می‌کنند.) در حالی‌که ناوچه‌های موج با بارگیری ۱٬۴۲۰ تن در پایین‌ترین سطح تناژ ناوچه‌ها قرار می‌گیرند. و ناخدا امیر رستگاری از فرماندهان نیروی دریایی ایران با وجود توصیف این کشتی با عنوان ناوشکن به این نکته اشاره کرده که جماران بایستی به عنوان یک ناوچه طبقه‌بندی شود.
ویژگی‌ها و توانایی‌ها
برخی از ویژگی‌های جماران:
-
سامانه‌های ناوبری
-
سامانهٔ برق و ناوبری و مخابرات اضطراری
-
سامانهٔ هوای فشرده و کنترل
-
سامانهٔ خنک کاری موتور
-
سامانهٔ ساعت مرکزی
-
سامانه‌های چف و فلیر
-
سونارهای زیر سطحی و اکوساندر
-
سامانه‌های الکترواپتیکال
-
سامانهٔ کامل هواشناسی
-
سامانهٔ کنترل آتش
-
سامانهٔ هماهنگ کننده(سینکرونایزر)
-
سامانهٔ قطب نمای مغناطیسی٫جایروی مغناطیسی٫عمق سنج وسرعت سنج
-
سامانهٔ آب شیرین کن
-
سامانهٔ هدایت خودکار(اتوپایلوت)
-
سامانهٔ ضد حریق
-
سامانهٔ امداد و نجات
-
سامانهٔ جامع ردانگارد(کو اوردینیتور)
-
سامانهٔ متعادل کننده(استبلایزر)
-
سامانهٔ مخابرات و شبکه رایانه داخلی
-
سامانه‌های مخابراتی هوایی
-
سامانه‌های هشدار و خطر سراسری
-
سطحی و زیرسطحی و سامانه ردنگار (coordinator)
-
سامانه‌های راداری تاکتیکی
-
سامانه‌های جنگ الکترونیک و ضدالکترونیک
-
نیروگاه ۵۵۰ کیلوواتی
-
سامانه دفاع در برابر حمله‌های ش‌م‌ه (شیمیایی-میکروبی-هسته‌ای)
-
درب‌های نفوذناپذیر
-
دوش‌های ضد آلودگی ش‌م‌ه برای رفع آلودگی احتمالی نفرات و تیم‌های سنجش آلودگی عوامل شیمیایی مجهز به لاکرهای کنترل صدمه‌های احتمالی به ناوشکن
-
توانایی سوخت‌رسانی به بالگرد برروی پد ویژه برای نخستین بار در ناوشکن این کلاس
از دیدگاه رزمی این ناوچه دارای:
-
۴ لانچر برای موشک سطح به سطح نور با برد حدود ۱۷۰ کیلومتر و سرجنگی ۱۶۵ کیلوگرمی
-
۴ لانچر برای موشک سطح به هوا فجر با برد ۳۲ کیلو متر
-
دو پک سه تیوپه اژدرهای کوتاه برد ۵۳۳م. م. با برد ۳۰ کیلومتر
-
۴ قبضه موشک انداز دوش پرتاب میثاق ۲ با برد حدود ۶ کیلومتر و سرجنگی ۱ کیلوگرمی
-
۱ قبضه توپ تمام اتوماتیک ۷۶م. م. فجر ۲۷ در سینه ناو با توانایی شلیک ۸۵ گلوله در دقیقه(نواخت ۱۲۰ گلوله در دقیقه نیز برای این توپ ذکر شده)با حداکثر برد ۱۷ کیلومتر و برد مؤثر ۱۲ کیلومتر برای اهداف سطحی و ۷ کیلومتر برای اهداف هوایی(ارتفاع ۲۳۰۰۰ پایی)
-
۱ قبضه توپ ۴۰م. م. هدایت راداری فتح ۴۰ در پاشنه با نواخت ۳۰۰ گلوله در دقیقه و بیشینه برد ۱۲ کیلومتر برای پدافند هوایی
-
۲ قبضه توپ ۲۰م. م. در دو طرف پل فرماندهی
-
دو قبضه مسلسل ۱۲٫۷م. م. دوشکا در دو طرف
-
همچنین این ناو توانایی پذیرش یک فروند بالگرد از نوع بل ۲۱۲ ویا اس اچ-۳ سی کینگ را دارد.
