به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس به نقل از آفتاب دل، این روزها بحث بی‌حجابی و بدحجابی در جامعه به وضوح مشاهده میشود و دانشگاهها نیز به عنوان یکی از اثرگذارترین بخش های جامعه، شاهد وجود این وضعیت هستند امروز در دانشگاهها شاهد کمرنگ شدن و بعضا بی رنگ شدن حجاب در بین دانشجویان هستیم که پیامد آن به ایجاد انحرافات بسیار در این محیط است.
دانشگاه به عنوان یک نهاد مهم فرهنگساز در جامعه، اگر حجاب اسلامی را نهادینه کند، نتیجه آن به جامعه برمی‌گردد, اما خلاف این موضوع، در جامعه در حال شکل‌گیری است و شاهد کمرنگ‌تر شدن حجاب در دانشگاهها محیطی که باید منشأ علم و ایمان باشد هستیم.
دانشگاه اسلامی یعنی نمود و اجرای کامل فرامین و شعائر دینی در تمام وجوه آن, اما امروز اگر بخواهیم وضعیت حجاب در سطح دانشگاه های کشور و از جمله استان کردستان را براساس معیارهای اسلامی بسنجیم میبینیم که حجاب دانشگاهیان از دانشجو و استاد گرفته تا کارمند و مسئول دانشگاه ها وضعیت مطلوبی ندارد.
امروز فضاي دانشگاه که بايد محيطي سالم، مناسب و مساعد براي رشد علم و اعتقاد باشد آن چيزي نيست که از يک دانشگاه در يک کشور اسلامي انتظار مي‌رود, وضعيت حجاب در دانشگاه های استان کردستان بسيار تاسف بارتر از آن چيزي است كه از يك دانشگاه اسلامي انتظار مي‌رود.
درب ورودي هر دانشگاه مزين است به تابلوئي که قوانين و ضوابط انضباطی آن دانشگاه در آن منقوش است که رعایت ضوابط پوششی یکی از موارد نوشته شده در این تابلو هاست اما با چرخی در تمام دانشگاه استان به این نتیجه میرسیم که تنها چیزی که به چشم نمیخورد حجاب است و دانشجو با هر پوشش و آرایشی که دوست دارد در کلاس درس و محیط علمی وارد میشود.
متاسفانه در دانشگاه با طيفي از بدحجابي ها و بد عفافي ها از جانب برخي پسران و دختران مواجه مي شويم که نمي دانيم با چه هدفي به دانشگاه آمده اند، براي علم آموزي؟ براي خوش گذراني؟ براي مدرک؟ و يا اشتباهي مسيرشان به دانشگاه افتاده است.
اینکه چه هدفی را از آمدن به دانشگاه دنبال می کنند کاري نداريم اما وظیفه مسئولان دانشگاه است که دانشجو را ملزم به راعایت قوانین و ضوابط محیط های علمی کنند و اجازه ندهند دانشجو با هر نوع پوششی دردانشگاهحاضر شود.
ما هر روز شاهد هستیم که برخی دانشجویان پر رنگ و لعاب‌تر از همیشه در دانشگاه ظاهر می‌شوند, اين مسائل به حدي رسيده که عده اي دانشگاه را تبديل به جولانگاه مد و ظاهرپرستي خود نموده و فضاي عمومي دانشکده ها را با حريم خصوصي خود و يا حتي با جايي ديگر! اشتباه گرفته و دست به هر کاري مي زنند که در بعضي موارد زبان هم به بيان كردن آن شرم مي کند.
وضع حجاب چیزی نیست که با عدد و رقم و آمار و نمونه گیری در مورد آن صحبت شود, وضع حجاب چیزی است که میبینیم، حس میکنیم و اثرات ان را میبینیم!ا
نکته قابل تامل این است که آن چنان که در دانشگاه هاي جهان بر رعایت حجاب و ضوابط پوششی اهتمام مي شود در دانشگاه هاي کشورمان ديده نشده است که این باعث تخریب فضای علمی نشده است.
در بسیاری از مراکز آموزشی دنیا قوانین سفت و سختی برای نوع پوشش دانشگاهیان برقرار است, هر چند قوانین پوشش در دانشگاههای غرب به مراتب سخت گیرانه تر از دانشگاههای کشور ما است؛ چرا که آنها به این نتیجه رسیده اند که پوشش موجب افزایش بازدهی علمی می شود, اما ما قوانین پوشش و حجاب در دانشگاهها را تنها قاب گرفته ایم و به دیوار زده ایم و آنها را نه رعایت و نه اجرا...
شاید تنها کاری که مسئولان دانشگاه در قبال بدحجابی دانشجویان خود انجام داده اند و به آن هم افتخار می کنند برگزاری جلسات متعدد بدون هیچگونه خروجی,جلساتی که دیگر زونکن‌ها را توان بایگانی آنها نیست، جلساتی که ابتر بودن آنها را در حوزه فرهنگ، سال‌هاست لمس کرده‌ایم.
نقد به مسئولانی است که امور فرهنگی را مدیریت می کنند و در گیرودار کاغذ بازی و صورتجلسه نویسی هستند!! صرف برگزاری همایش و تجلیل و تقدیر و گزارش نویسی برای رده های بالاتر، دردی را دوا نمی کند, آيا در قبال اين پديده رو به رشد و شرم آور و براي درمان اين فضاي آلوده و بيمار، نصب چند طرح گرافيکي و نوشته بر در و ديوار دانشگاه کفايت مي کند؟
به حق شايسته نیست در مکاني همچون دانشگاه که نماد فرهنگ متعالي يک کشور است و به فرموده حضرت امام (ره) بايد مبدا تحولات جامعه و کارخانه انسان سازي باشد اين چنين شاهد بی حجابی و بی تفاوت بودن نسبت به قوانین پوششی و از آن ناگوارتر، عبور بي توجه مسئولان از کنار آن باشيم.
امروزه بد حجابی در محیط دانشگاه یک آسیب برای قشر فرهیخته محسوب می شود؛ آسیبی که تنها گریبان گیر دختران نیست، بلکه پسران ما نیز به نوعی به آن مبتلا هستند.
در محیط دانشگاه برخي از پسران در بد حجابي از دختران سبقت گرفته و با ظاهري ناپسند و چهره هاي زن نما در جامعه ظاهر مي شوند و گاها وضعيت آن ها انسان را به فكر فرو مي برد و اين سوال به ذهن مي رسد كه اين افراد چگونه مي توانند اداره كننده يك خانواده و الگويي مناسب براي فرزندان خود باشند.
مهمترین تاثیر بدحجابی بر جامعه اسلامی ما سستی و تزلزل بنیان خانواده هاست. مسئولین باید بپذیرد که با یک معضل فرهنگی روبرو هستند و برای آن چاره اندیشی کند؛ و با سکوت، انفعال و بي برنامگي خود قطعه گمشده فراموش شدن موضوع را به درستي تکميل میکنند, کم توجهی و تغافل فرهنگی نسبت به مقوله حجاب نه تنها کمکی به حل آن نخواهد کرد بلکه در درازمدت پیامدهای منفی و نامطلوبی بر جامعه ما خواهد داشت.
مسئولین دانشگاه باید دست از بی توجهی و بی اعتنایی به مسائل فرهنگی بردارند و از انجام کارهای شعاری بدون بازده که فقط به درد پر کردن کاغذ های رزومه شخصی میخورد اجتناب کنند .
توقع می‌رود که در یک جامعه اسلامی مسئولان فضای علمی برای احیای امر الهی عفاف و حجاب پیش از پیش دغدغه‌مند باشند، و بدانند که بی تفاوتی و احساس وظیفه نکردن در برابر ناهیان از منکر می تواند لطمات جبران ناپذیری بر پیکره جامعه اسلامی ما داشته باشد.
انتهای پیام/
