به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس به نقل از آفتاب دل، صبح زود را با صدای مردان و زنانی روستایی که شب را فارغ از دغدغه های زندگی شهری به راحتی هرچه تمامتر استراحت کرده اند آغاز می کنند ولی اگر به وضعیت زندگی زنان شهری جامعه ی خویش با دید واقع بینانه بنگریم، دیده می شود که اکثر آن ها در حصار چهاردیواری خانه های شان محصور اند. تمام امید و آرزو و زندگی آن ها فقط در همین محدوده محدود می شود؛ در همین محدوده آرزو می کنند، نفس می کشند و زندگی می نمایند. آن ها فراتر از این محدوده تصور دیگر از زندگی خویش ندارن
امروزه با توسعه جوامع و بهبود سطح زندگی ، موضوع کیفیت زندگی اهمیت قابل ملاحظه ای یافته است ، شهر همیشه شلوغ و پرسروصدا است. وسایل نقلیه و آدمهای بسیاری در آن در حال رفت وآمد هستند. خیابانها کثیف و شلوغ است. به همین علت داشتن یک زندگی سالم در شهر بسیار مشکل است.
از طرف دیگر، زندگی روستایی مزایای مختلفی دارد. اصلیترین آن این است که مردم روستا با اتحاد و آرامش زندگی میکنند. آنها خیلی سخت پول درمی آورند و آنقدری در می آورند که برای زندگی کردنشان کافی باشد.
به همین علت رقابت کمتری نسبت به همدیگر دارند. و چون جامعه کوچکتری دارند، دوستان بیشتری دارند. مردم روستایی معمولاً تلاش میکنند از عادات و فرهنگشان محافظت کنند.
روستا هوای تمیز و محیطی زیبا دارد و در آن خبری از سروصدا و شلوغی نیست، به همین علت آلودگی آن کمتر است، وسایل نقلیه زیادی در روستا آمدورفت نمیکند، به همین علت خیابانها ترس کمتری برای دوچرخه سواری دارد. روستاییان میتوانند از سبزیجات و میوههای تازه استفاده کنند. محیط روستا لذتبخش و آرام با مناظری فوقالعاده زیبا است. اما روستا هم فقط نقاط مثبت ندارد و معایبی نیز به همراه دارد. روستا آدمهای باهوشی دارد که خیلی از آنها تحصیلکرده نیستند.
بچه های روستا به مدارس روستا میروند و به تحصیلات پیشرفته شهری دسترسی ندارند و به همین علت نمیتوانند از نظر تکنولوژی و پیشرفت همپای آنها جلو بیایند. مردم روستایی باید با مشکلات مختلفی در زندگی دست و پنجه نرم کنند مثل مشکل مسافرت. آنها باید برای برآوردن بسیاری از نیازهای خود به شهر سفر کنند. بااینکه زندگی شهری بسیار راحتتر از زندگی روستایی است، زندگی روستایی همیشه با آرامش بیشتری همراه است.
عدم وجود امکانات درمانی و بهداشتی کافی زنان روستایی را با محدودیت هایی مواجه نموده است. در این وضعیت شرایط ایشان نیز به دلیل عدم دسترسی به امکانات مادی و اقتصادی لازم نیز با مشکلاتی روبه رو است.
به علاوه، زنان در مورد خدمات تنظیم خانواده و زایمان نیازمند مساعدت های ویژه هستند. با توجه به کمبودهای موجود، زنان روستایی اغلب به اطلاعات و اقدامات سنتی خود اتکا می کنند. این رویکرد در مواردی برای سلامت زنان و کودکان، زیان هایی را به همراه دارد.
دختران روستایی مادران فردا و مربیان آینده ساز جامعه هستند، این قشر از جمعیت جوان به طور مستقیم و غیر مستقیم در فعالیت های تولیدی و خدماتی اشتغال دارند. بنابراین مشارکت فعالتر آنها، شاخص مهمی برای رسیدن به توسعه روستایی است.
ارزش کار زنان در روستاها نه تنها از کار خدماتی مردان کم تر نیست، بلکه در بسیاری از موارد بیش تر است، زیرا انجام کار کشاورزی و دام پروری وابسته به آماده شدن شرایط زندگی به دست زنان روستایی است، کار این زنان مشکل تر از کارهای خدماتی زن شهری است، در کارهای خدماتی زن شهری (چه در خانه و چه در خارج آن) در مقایسه با زنان روستایی از وسایلی استفاده می کنند که زحمت کار آن ها را کم تر می سازد.
باید توجه داشت که زنان در روستا همه به نوعی شاغل هستند. گرچه جنس کار خانگی آنان به قدری با شغل های غیررسمیشان مانند تولید لبنیات از شیر دام و قالیبافی در کنار کار خانگی آمیخته شده که مرز شاغل بودن یا نبودن آنها به اندازه زنان کارمند در شهرها مشخص و واضح نیست، اما باید توجه داشت این نوع اشتغال که اتفاقاً دارای حقوق و مزایای کمتر و آینده نا مطمئن تری است، احتیاج بیشتری به اختصاص بیمه و حقوق بازنشتگی دارند.
انتهای پیام/