∞ آیه شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان ∞

پاسخ به:∞ آیه شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان ∞

پاسخ به:∞ آیه شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان ∞

ترجمه     وهمانا ما در میان هر اُمّتى پیامبرى را برانگیختیم (تا به مردم بگویند) كه خدا را بپرستید و از طاغوت (و هر معبودى جز خدا) دورى نمایید، پس گروهى از مردم كسانى هستند كه خداوند هدایتشان كرده و بعضى از آنان گمراهى بر آنان سزاوار است، پس در زمین سیر و سفر كنید، تا ببینید كه پایان كار تكذیب كنندگان چگونه بوده است؟

 

پاسخ به:∞ آیه شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان ∞

نکته ها
«اُمّة» از ریشه‏ى «اُمّ» به معناى چیزى است كه دیگرى را به خود ضمیمه مى‏كند. به هر جماعتى كه داراى نوعى وحدت و اشتراك باشند، امّت گفته مى‏شود. این كلمه 52 بار در قرآن آمده است. «طاغوت» براى مبالغه‏ى طغیان بكار مى‏رود. در قرآن به شیطان، ستمگران و مستكبران و بت‏ها، كه مایه‏ى طغیان و نافرمانى خدا هستند، «طاغوت» گفته شده است. این كلمه هم در مورد مفرد بكار مى‏رود «یكفر بالطاغوت» و هم در مورد جمع «اولیائهم الطاغوت» خداوند اسباب هدایت را براى تمام مردم فرستاده است، «بعثنا فى كلّ اُمّة رسولاً» امّا گروهى مى‏پذیرند و هدایت مى‏یابند، «فمنهم من هدى اللَّه» و گروهى انكار كرده و گمراه مى‏شوند. «منهم من حقّت علیه الضلالة» پس هدایت از اوست، ولى گمراهى از ماست. مثال جالب: زمین كه به دور خورشید مى‏چرخد، همواره بخشى از آن رو به خورشید و روشن است و بخشى پشت به خورشید و تاریك است. مى‏توان گفت: هر نورى كه زمین دارد از خورشید است، امّا هر تاریكى كه زمین دارد از خود اوست. به هر حال خداوند، ضلالت را به خود نسبت نمى‏دهد، مگر آنكه انسان خود زمینه‏ى آن را فراهم كرده باشد، مانند آیه‏ى «یضّل‏اللَّه الظالمین» خداوند ستمگران را گمراه مى‏كند وآیه «ومایضلّ به الاّ الفاسقین» خداوند جز فاسقان را گمراه نمى‏كند.

 

پاسخ به:∞ آیه شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان ∞

پيام ها
1- بعثت پیامبران، مخصوص نژاد و منطقه و قبیله‏ى خاصى نبوده است. «بعثنا فى كلّ امّة رسولاً»  2- دعوت به توحید و دورى از طاغوت، در رأس برنامه پیامبران بوده است. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»  3- خداپرستى با پذیرش سلطه‏ى طاغوت‏ها و ستمگران، نمى‏سازد. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»  4- با عبادت و اتصال به خداوند، انسان قدرت مبارزه با طاغوت‏ها، پیدا مى‏كند. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»  5 - خداوند به انسان در انتخاب راه، اختیار داده است. «فمنهم من هدى... و منهم من حقّت...»  6- سیر و سفر باید عبرت‏آموز باشد. «سیروا ... فانظروا»  7- تاریخ قانونمند است و سنّت‏هاى حاكم بر جامعه و تاریخ، ثابت. «سیروا... فانظروا... عاقبة المكذبین»  8 - قرآن، مردم را به جهانگردى هدفدار دعوت كرده است. «سیروا... فانظروا»