ای کاش

دعا کردم پولی به دستم برسد،

وقتی رسید با خودم گفتم کاش دعای بهتری می کردم.

ار خدا خواستم که نمره قبولی امتحانات را بگیرم،

وقتی قبول شدم گفتم کاش بیشتر می خواستم.

آرزو کردم که به مقامی برسم،

بر آورده که شد گفتم کاش بالاتر می خواستم.

خیلی وقت ها چیز هایی خواستم.

اما همیشه وقتی می آمد، پشیمان بودم از اینکه کاش مهم تر از آن را می خواستم.

همیشه فکر می کنم خواسته ها بر آورده نمی شود.

همیشه تیری در تارکی دعا می کنم.

اما واقعا خواسته اگر حقیقی و از ته قلب باشد چرا ندهد.

اما حقیقتا چه چیز را باید خواست که بعد از رسیدن به آن،

نگوییم ای کاش چیز بهتری می خواستیم.

آن دعا ،‌آن آرزو ، آن خواسته

چیست؟

راه حل ای کاش های ما چیست؟

امام علی علیه السّلام فرمودند:

ايمان بر چهار پايه استوار است: صبر، يقين، عدل، و جهاد. امّا صبر بر چهار شاخه است: آرزومندي، ترس، زهد، و انتظار.