0

∞ آیه شب سیزدهم ماه مبارک رمضان ∞

 
kuoroshss
kuoroshss
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : آبان 1391 
تعداد پست ها : 3221
محل سکونت : مازندران

پاسخ به:∞ آیه شب سیزدهم ماه مبارک رمضان ∞


نقل قول saeedakh
خداوند متعال: قسم به عزتم، قسم به جلالم، قسم به مجدم، قسم بر تسلطي كه بر عالم دارم؛هر كس به غير من اميد ببندد اميدش را قطع خواهم كرد. بر چنين كسي جامه ذلت مي پوشانم. او را از قرب و فضل خودم دور خواهم كرد. در سختي ها سراغ ديگران مي رود، با اينكه اين سختي ها در اختيار من است؟! به ديگري اميد دارد و به قدرت فكر خودش سراغ ديگران مي رود، در حالي كه كليد درهاي بسته در اختيار من است؟!  درِ رحمت من باز است برای کسی که مرا بخواند.
كيست كه در سختي ها واقعا به من اميد بسته باشد و من اميدش را نااميد كرده باشم؟
كيست كه براي كار مهمي به من اميد بسته باشد و من اميدش را قطع كرده باشم؟
آرزوهاي بندگانم را در پيش خودم محفوظ نگه داشتم. اما اين بندگان من به اينكه من آمال و آرزوهايش را حفظ كنم و اينها را نگه داري نمايم راضي نيستند، راضی نیستند كه من آمال و آرزوهايش را برآورده كنم؛ سراغ گداهايي مثل خودشان مي روند، مي خواهند آنها برايشان كاري بكنند!
آسمان ها را پُر كردم از كساني كه از تسبيح من خسته نمي شوند؛ و به آنها دستور دادم كه هيچ وقت در را به روي بندگان من نبندند. سراغ من نمي آييد، سراغ كه مي رويد؟!
به سخن من و وعدهايي كه داده ام اطمينان ندارند. به آنها گفتم: دعا كنيد، مستجاب مي كنم. اينها اطمينان نمي كنند، مي روند سراغ بندگان من، شايد آنها برايشان كاري انجام بدهند!
آيا كسي كه مشكلي يا مصيبتي بر او وارد مي شود، نمي داند كه هيچ كس نمي تواند آن مشكل را حل كند جز من يا كسي كه من اجازه بدهم؟
اگر اين را مي داند پس چرا از من غفلت دارد، سراغ من نمي آيد؟
من چيزهايي را از سر جود و كرم خودم به بنده ام داده ام، درحالي كه او از من نخواسته است. بعضي از اينها را كه من به او دادم به خاطر مصلحتي از او گرفتم، اما او نيامد بگويد به من پس بده، رفت سراغ خلق؛ پيش از اينكه او درخواست كند، من نعمت به او دادم؛ حالا اگر درخواست كند به او نمي دهم؟
آيا من بخيل هستم كه بنده ام مرا بخيل مي شمارد؟
آيا جود و كرم از من نيست؟ ... آيا عفو و رحمت از من نيست؟
با اين وصف، آيا كساني كه اميد به ديگران مي بندند از اين كار خودشان نمي ترسند كه مورد عقوبت و غضب من قرار بگيرند؟
.
.
.
بدا به حال كساني كه از رحمت من نااميدند!
و بدا به حال كساني كه در مقام نافرماني من برمي آيند!
سه شنبه 9 تیر 1394  8:56 PM
تشکرات از این پست
tahmores
namebaran
namebaran
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : اسفند 1392 
تعداد پست ها : 4155
محل سکونت : تهران

پاسخ به:∞ آیه شب سیزدهم ماه مبارک رمضان ∞

دعوت به سوى اتحاد!

در ایـن آیـه بـحـث نـهایى که همان ((مساله اتحاد و مبارزه با هرگونه تفرقه)) باشدمطرح شده ، مى فرماید: ((و همگى به ریسمان الهى چنگ بزنید، و از هم پراکنده نشوید)) (واعتصموا بحبل اللّه جمیعا ولا تفرقوا).

در باره ((حبل اللّه)) (ریسمان الهى) مفسران احتمالات مختلفى ذکر کرده اند ودر روایات اسلامى نـیـز تـعـبـیرات گوناگونى دیده مى شود ولى هیچ کدام با یکدیگراختلاف ندارند زیرا منظور از ((ریـسمان الهى)) هرگونه وسیله ارتباط با ذات پاک خداوند است ، خواه این وسیله اسلام باشد، یا قرآن ، یا پیامبر و اهل بیت او.

سـپـس قـرآن به نعمت بزرگ اتحاد و برادرى اشاره کرده و مسلمانان را به تفکردر وضع اندوهبار گـذشـتـه ، و مـقایسه آن ((پراکندگى)) با این ((وحدت)) دعوت مى کند،مى گوید: ((و نعمت (بـزرگ) خـدا را بـر خود به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگربودید و او در میان دلهاى شما الفت ایـجـاد کـرد، و به برکت نعمت او برادر شدید))(واذکروا نعمت اللّه علیکم اذ کنتم اعدآ فالف بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته اخوانا).

در ایـنـجـا مساله تالیف قلوب مؤمنان را به خود نسبت داده مى گوید: ((خدا در میان دلهاى شما الفت ایجاد کرد)) با این تعبیر، اشاره به یک معجزه اجتماعى اسلام نموده ، زیرا اگر سابقه دشمنى و عـداوت پـیـشین عرب را درست بررسى کنیم خواهیم دید که چگونه یک موضوع جزئى و ساده کـافـى بود آتش جنگ خونین درمیان آنها بیفروزد و ثابت مى گردد که از طرق عادى امکان پذیر نبود که از چنان ملت پراکنده و نادان و بى خبر، ملتى واحد و متحد و برادر بسازند.

اهـمـیـت وحـدت و بـرادرى در مـیـان قـبـایل کینه توز عرب حتى از نظردانشمندان و مورخان غیرمسلمان مخفى نمانده و همگى با اعجاب فراوان از آن یادکرده اند!

سپس قرآن مى افزاید: ((شما در گذشته در لبه گودالى از آتش بودید که هر آن ممکن بود در آن سقوط کنید و همه چیز شما خاکستر گردد)) (وکنتم على شفا حفره من النار فانقذکم منها).

امـا خـداونـد شـمـا را نـجـات داد و از این پرتگاه به نقطه امن و امانى که همان نقطه ((برادرى و محبت)) بود رهنمون ساخت.

((نـار)) (آتـش) در آیـه فـوق کـنایه از جنگها و نزاعهایى بوده که هر لحظه دردوران جاهلیت به بهانه اى در میان اعراب شعله ور مى شد.

در پـایان آیه براى تاکید بیشتر مى گوید: ((خداوند این چنین آیات خود را برشما روشن مى سازد شاید قبول هدایت کنید)) (کذلک یبین اللّه لکم آیاته لعلکم تهتدون).

بنابراین ، هدف نهایى هدایت و نجات شماست ، پس باید به آنچه گفته شداهمیت فراوان دهید.

چشم برندار ازم می پاشه زندگیم

سه شنبه 9 تیر 1394  8:59 PM
تشکرات از این پست
kuoroshss tahmores
دسترسی سریع به انجمن ها