∞ آیه شب دوازدهم ماه مبارک رمضان ∞

حضرت صادق (ع ) فرمود:

همانا مؤ من خواب هولناك ببيند و (بواسطه همان ترسى كه كرده ) گناهش آمرزيده شود،

و تنش رنج كار ببيند پس گناهش آمرزيده شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 180

مولا علی (ع) : عجب دارم از کسی که نا امید میشود از رحمت خدا و محو کنندگان گناهان با او است ،

پرسیدند چه چیزی است محوکنندگان گناه ؟ فرمود : استغفار . عین الحیوة صفحه 187

پیام ها:

الهی امین

بنام خدا

ثُمَّ يَتُوبُ اللَّهُ مِن بَعْدِ ذَ لِكَ عَلَى‏ مَن يَشَآءُ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ‏ (سوره توبه آیه 27)
ترجمه        
سپس خداوند بعد از آن (فرار)، لطف خود را به هر كه بخواهد بر مى‏گرداند (و توبه‏ ى فراریان را مى‏پذیرد.) وخداوند، آمرزنده و مهربان است.

برای ترجمه و تفسیر آیات قرآن معمولا بابد چند آیه را که مربوط به یک موضوع هست بررسی و از آن نتیجه گیری کرد و در این آیه هم چون تعدادی از مسلمانان در هنگام جنگ حنین بدلایل مختلف متواری شدند و فرار کردند و بعد از جنگ شرمنده بودند ،خداوند به پیامبر فرمان داد که توبه آنهائی را که بصورت واقعی توبه کنند پذیرفته و می پذیرد و لذا پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) هم که بجز کلام و دستور خدا کاری انجام نمیداد توبه آنها را پذیرفت.

بنابراین میتوان نتیجه گرفت که :

درهای پذیرش توبه خداوندی که آمرزنده و مهربان است همیشه به روی همه و حتی کافران و فراریان باز است و قطعا اگر توبه واقعی باشد آنرا می پذیرد ، اگرچه حکمی بر خدا نیست که توبه همه را بپذیرد و بنا بر حکمت خودش توبه هرفردی را بخواهد می پذیرد.

همچنین خداوندی که تمام گناهان انسان را می پوشاند(ستارالعیوب و غفارالذنوب) و انسان را که میتواند اشرف مخلوقات باشد دوست دارد بسیار آمرزنده و مهربان است.

خدایا تنها تو به رازهای آشکار و نهان همه آگاهی

خدایا ما که جز درگاه تو جائی نداریم که پناه ببریم

پس اکنون که بما فرصت بودن و نشستن بر سر سفره ات را دادی

تقاضا دارم توبه مرا بپذیری و گناهانم را ببخشی و ما را مورد عفو و رحمتت قرادهی

( آمین یا رب العالمین)

خدایا نمیگم دستما بگیر، دستما گرفته ای ول نکن.

اين معنا در چند جا گذشت كه توبه خدا، به معناى اين است كه خداى تعالى بعنايت و توفيق خود به بنده اش باز گردد، و در درجه دوم او را شامل عفو و مغفرت خود قرار دهد. و توبه عبد بمعناى رجوع به سوى پروردگار است با ندامت و استغفار. و نيز گفتيم كه خداى تعالى هيچ وقت به سوى بنده اى كه بسويش بازگشت ندارد باز نمى گردد.

كلمه (ذلك ) بطورى كه از سياق برمى آيد اشاره به مضمون دو آيه قبل است، و آن اين بود كه مسلمين بغير از خدا ركون نموده و با فرار كردن و پشت نمودن، خدا را معصيت كردند، آنگاه خداوند سكينت را با جنودى نازل كرد، و كفار را عذاب نمود.

و بنابر اينكه كلمه (ذلك ) اشاره به اين معانى باشد، مناسب با كلام اين است كه كلمه (من يشاء) هم مسلمين را شامل شود و هم كفار را، چون هم براى مسلمين خطائى را ذكر كرده كه از آن توبه كنند، و هم براى كفار، خطاى مسلمين فرار بود، و خطاى كفار كفر. و با اينكه حكم، عمومى است هيچ وجهى نيست بر اينكه گذشت خدا را به مسلمين اختصاص دهيم.

توضیحاتی در باره ایه شریفه:

التماس دعای فراوان از همه دوستان راسخونی