از آغاز صده بیست و یکم میلادی زمان زیادی نگذشته بود که سونی پای به صنعت موبایل دنیا گذاشت، اما طولی نکشید که این شرکت ژاپنی با عرضه محصولاتی متفاوت نحوه استفاده ما از این دستگاه ها را متحول کرد و در زمره برترین های این صنعت قرار گرفت.
این شرکت موفق شد با بهره گیری از نبوغ خود، جایگزین هایی فوق العاده را برای محصولات نامداران آن زمان شامل نوکیا، موتورولا و RIM ارائه نماید. با این همه، همچون بسیاری از کمپانی های سازنده موبایل در آن دوران، سونی هم نتوانست در برابر آیفون که در سال ۲۰۰۷ میلادی ظهور یافته بود قد علم کند.
از همین رو، بسیاری از بزرگان صنعت موبایل در آن دوران تصمیم گرفتند که آن حوزه را رها کرده و موفقیت را در بخش های دیگری جستجو کنند اما سونی راسخ بود که در گود مبارزه باقی بماند و با تلفن های هوشمند سری اکسپریای خود به جنگ حریف برود.
با این همه، ظاهرا تلاش های سونی برای زنده نگه داشتن نوآوری بی حاصل بوده و راهی که در پیش گرفته به بیراهه می رود. حال این سوال مطرح می شود که این شرکت برای جلوگیری از مرگ تدریجی خود چه کاری را می تواند انجام دهد؟
در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.
سونی اریکسون در گذر زمان
پیش از آنکه نگاهی به آینده داشته باشیم بهتر است کمی به گذشته باز گردیم. داستان از همکاری مشترک واحد موبایل سونی در ژاپن و شرکت سوئدی اریکسون شروع می شود که با هدف ساخت یک تلفن هوشمند در سال ۲۰۰۱ میلادی شکل گرفت و نام انتخابی برای آن به خوبی برندهای سازنده اش را معرفی می کرد: میوه این همکاری Sony Ericsson T68i نام داشت.
تلفن هوشمند T68i که از یک سیستم عامل اختصاصی بهره می برد، طراحی هوشمندانه ای داشت، لبه هایش به شکل خمیده طراحی شده بودند و به جای دکمه های رهگیری هم یک جوی استیک برای آن در نظر گرفته شده بود.
نمایشگر موبایل یاد شده ۲۵۶ رنگ داشت و به همین خاطر استاندارد تازه ای را برای شرکت های سازنده تعریف می کرد. در دوره ای که تلفن های هوشمند ظاهری تکراری و خسته کننده داشتند، سونی محصول متفاوت خود را با قیمت بالای ۶۵۰ دلار عرضه کرد.
علیرغم این مساله، بسیاری این موبایل را خریداری کردند و تا زمانی که این دستگاه ها به همراهانی هوشمند بدل نشدند، رقیبی برای آن پیدا نشد.
در بازه زمانی یک سال پس از عرضه این محصول، موبایل ها بزرگ و بزرگ تر می شدند و بدین سان مدل مفهومی از یک تلفن هوشمند تمام عیار تعریف گردید.
پس از T68i موبایل Sony Ericsson T610 به بازار آمد که ترکیبی از دو رنگ مشکی و نقره ای، یک جوی استیک و نمایشگری با ۶۵ هزار رنگ و رزلوشن ۱۲۸ در ۱۶۰ پیکسل را در خود داشت.
طراحی عالی بزرگ ترین نقطه قوت این محصول به شمار می رفت و نمایشگر باکیفیت این دستگاه بار دیگر استانداردهای تعریف شده برای صفحه نمایش محصولات دیگر را تغییر داد.
Sony Ericsson K750i (آخرین موبایل از سمت چپ) و SE T68i (موبایل طلایی رنگ وسط)
زمان عرضه سری T تا سری K را می توان دوران اوج بلند پروازی های سونی در حوزه موبایل قلمداد کرد. فروش موبایل K750i در سال ۲۰۰۵ میلادی بسیار موفق بود و بسیاری این تلفن هوشمند را تخم طلای سونی می خواندند.
دوربین ۲ مگاپیکسلی K750i شرکت سازنده اش را به پیروز رقابت در این حوزه بدل کرده بود و تردیدی نیست که این شرکت هنوز هم در این حوزه برترین است. از دیگر وجوه تمایز این موبایل با سایر محصولات موجود در بازار می توان به پلیر موسیقی و حافظه قابل ارتقاء آن اشاره نمود که K750i را از سایر محصولات موجود در بازار متمایز می کرد.
اما نکته مهم در این رابطه آن بود که دستگاه به یک حافظه اختصاصی نیاز داشت و از همان فیش هدفون قدیمی سونی به نام Fast Port بهره می برد نه فیش ۳٫۵ میلیمتری متداول امروزی.
کار کردن با آن موبایل قطعا برای کاربران دلچسب بود و با پا گرفتن آرام سرویس MMS برای تشویق استفاده کنندگان به اشتراک گذاری عکس، دوربین آن حسابی به کار می آمد.
علاوه بر این، گنجاندن یک دوربین دو مگاپیکسلی روی K750i نشان داد که سونی قصد دارد روی امکانات مشخصی تاکید نماید و نتیجه این توجه، موبایل دیگری به نام K800i بود (که با نام K790i هم از آن یاد می شد) و برخی آن را موفق ترین تلفن همراه سونی اریکسون قلمداد می کنند.
با عرضه این موبایل، برند سایبرشات از دوربین های سونی به تلفن های همراه سونی اریکسون آمد و طراحی خاص آن سبک تازه ای را برای شمایل و ظاهر تلفن های هوشمند آینده تعریف می کرد.
دوربین ۳٫۲ مگاپیکسلی K800i نیز مرز میان تلفن های هوشمند و دوربین ها را بیش از هر زمان دیگری کم رنگ کرد و از طرفی نمایشگر QVGA دستگاه نیز حکایت از عرضه قریب الوقوع تلفن هایی با نمایشگرهای بزرگ تر داشت.
حتما موبایل K800i را خوب به یاد می آورید. این محصول تا سال ۲۰۰۷ میلادی و تا پیش از آنکه اپل صنعت موبایل دنیا را از نو تعریف کند، فروش بسیار خوبی را تجربه کرد. دستگاه یاد شده به بسیاری نشان داد که موبایل ها هم می توانند به خوبی دوربین های ببین و بگیر آن دوران عکس بگیرند و خیلی از کاربران به همین خاطر آن را به یاد می آورند اما مانند بسیاری از دستگاه های دیگر، زمانی که اپل آیفون را معرفی کرد، K800i هم از کانون توجه کاربران خارج شد.
آیفون از راه می رسد
آیفون اولیه
همچون موتورولا، بلک بری که با نام RIM BlackBerry (برگرفته از عبارت Research In Motion Limited) شناخته می شد و بعدها نام RIM از نام آن حذف گردید و همچنین نوکیا که واحد موبایل خود را به مایکروسافت فروخت، سونی اریکسون هم به صورت کامل نتوانست تهدید آیفون را تشخیص دهد.
شاید نخستین موبایل اپل چندان هم محصول خارق العاده ای نبوده باشد اما یک تلفن همراه کاملا متفاوت بود که نمایشگری از نوع تاچ خازنی داشت. تا زمان عرضه این محصول، شمار دستگاه های دارای نمایشگر لمسی محدود بود و همه آنها از فناوری تاچ مقاومتی بهره می بردند که به فشار وارد شده توسط انگشت کاربر واکنش نشان می داد اما نمایشگر آیفون در برابر لمس حساس بود.
در نتیجه، مفهوم دستگاهی با یک نمایشگر تماما تاچ انتظارات و توقعات مشتریان و کاربران از دستگاه های موبایل را به کلی متحول نمود و سونی اریکسون علیرغم تلاش هایش برای رقابت و به چالش کشیدن آیفون نتوانست به این مهم نائل آید.
مشخصه کلیدی آیفون جدای از نمایشگر فوق العاده اش، سیستم عامل آن بود (که تحت عنوان iOS نیز از آن یاد می شود) و در اصل برای نمایشگرهای تاچ طراحی شده بود، این درحالی است که سونی اریکسون درست مانند نوکیا تلاشی بی حاصل را برای تغییر کاربری اینترفیس سیمبین به منظور استفاده در نمایشگرهای تاچ آغاز کرده بود.
در سال ۲۰۰۸، الجی از بازار پر همهمه موبایل سر بر آورد و سونی اریکسون را پشت سر نهاد. سود این شرکت که در سال ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۱٫۱۲۵ میلیارد دلار اعلام گردیده بود در حدود ۸۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۰۹ میلادی کاهش پیدا کرد و از همان زمان، زنگ خطر برای سونی به صدا در آمد.
این افت سود در بازه زمانی کوتاهی رخ داد و مبلغ قابل توجهی به شمار می آمد. از آن زمان شش سال می گذرد و حال این سوال مطرح می شود که واحد موبایل سونی چطور توانسته خود را حفظ کند؟
ظهور نسل اکسپریا
پس از عرضه آیفون، سونی اریکسون نخست سیمبین را به عنوان پلتفرم منتخب خود برگزید و پس از آنکه نبرد در حوزه تلفن های هوشمند وسعت بیشتری پیدا کرد، ویندوز موبایل و اندروید را انتخاب نمود.
این شرکت همزمان با مهاجرت خود به سمت تلفن های هوشمند، همچنان به تولید تلفن های همراه قابل توجه از جمله W995 در سال ۲۰۰۹ ادامه داد که برای نخستین بار در دنیا همراه با یک دوربین ۸ مگاپیکسلی عرضه شد و در اصل بخشی از تلاش این شرکت برای تولید موبایل های سری W بود که با تاکید روی واکمن ساخته می شد (و البته سری P این شرکت که بر مبنای پلتفرم سیمبین ارائه شدند و امکاناتی شبیه به PDA یا همان دستیارهای دیجیتالی شخصی داشتند).
اما تغییر کلیدی در سوددهی سونی از تصمیم آن برای خرید سهم شریک خود یعنی اریکسون نشات گرفت و به موجب آن، سونی اریکسون به واحدی بدل شد که تماما زیر مجموعه این شرکت قرار می گرفت.
سونی خبر خرید اریکسون را در اکتبر سال ۲۰۱۱ منتشر و در فوریه سال بعد، آن قرارداد را نهایی کرد و از آن زمان، زیرشاخه ای به نام Sony Mobile Communications یا همان واحد موبایل به این شرکت ژاپنی اضافه گردید.
تا پیش از این اتفاق، سونی اریکسون دو دستگاه کاملا هوشمندانه را تولید کرده بود که با هدف ارائه بهترین خصوصیات PDA و موبایل-دوربین های این شرکت در قالب یک دستگاه واحد، تولید شدند.
هر دوی این موبایل ها از پلتفرم ویندوز موبایل مایکروسافت بهره می بردند و در دورانی عرضه شدند که تقاضا و نیاز به کیبورد های فیزیکی روی دستگاه های موبایل، به پرسشی بسیار مهم در بازار این محصولات بدل شده بود.
تلفن هوشمند اکسپریا Z3 در مقایسه با اکسپریا Z2
از میان این دو دستگاه یاد شده، اکسپریا X1 به خاطر سخت افزار فوق العاده و نرم افزار عاری از باگش از محبوبیت بیشتری برخوردار بود. تلفن هوشمند X1 یک کیبورد QWERTY کامل، نمایشگر تاچ بزرگ و استایلوس داشت و در حالی که مدل جدیدتر آن یعنی Xperia X2 تنها اندکی بهتر ظاهر شده بود، می توان این دو را بهترین و مبتکرانه ترین اسمارت فون های سونی به شمار آورد.
در سال ۲۰۱۰ میلادی، این شرکت نخستین تلفن هوشمند اندرویدی خود را با نام Xperia X10 معرفی کرد که سبک و طراحی مختص به خود را داشت و حتی امروز هم به راحتی می توان آن را به خاطر آورد.
پس از این محصول، موبایل های دیگری به نام های Xperia X10 mini pro (نخستین نسخه کوچک شده از آن) و Xperia Arc که دوربینی فوق العاده با طراحی بی نظیر داشت، به کاربران عرضه شد و سپس سونی Xperia Ray و در نهایت Xperia Play را روانه بازار کرد که مجهز به یک کنترلر کشویی پلی استیشن بود.
تلفن هوشمند اکسپریا Z3 Compact و Z1 Compact
به دنبال خرید شرکت اریکسون و تولد واحد موبایل سونی، این شرکت ژاپنی تمرکز خود را به اندروید معطوف کرد که با سرعتی باور نکردنی پله های ترقی را طی می نمود. در فوریه سال ۲۰۱۲ میلادی، موبایل اکسپریا S رونمایی شد که حافظه داخلی بالا (۳۲ گیگابایت)، نمایشگر ۴٫۳ اینچی اچ دی و دوربین اصلی ۱۲ مگاپیکسلی (که بعدها روی بسیاری از دستگاه های موبایل به خدمت گرفته شد) را برای کاربرانش به ارمغان می آورد.
پس از این مدل، پرچمداران دیگری نظیر Xperia Ion و Xperia Acro و همچنین تلفن های هوشمند اقتصادی این شرکت شامل Xperia P و Xperia U عرضه شدند و بدین سان برند اکسپریا همه اسمارت فون های تولیدی این شرکت را در بر گرفت.
با معرفی تلفن هوشمند اکسپریا Z در سال ۲۰۱۳ میلادی، سری جدید پرچمداران این شرکت پای به عرصه وجود گذاشتند و بستر مناسب برای ارائه نسخه های بعدی از آن فراهم گردید اما متاسفانه سونی نتوانست با اتخاذ این استراتژی بازار محصولات تلفن های هوشمند را از آن خود کند.
جدول زیر لیستی از موبایل های سری اکسپریای سونی را به همراه اطلاعات کلی برای مقایسه آنها در بر دارد که در ادامه توجه تان را به آن جلب می کنیم.
روی کاغذ، موبایل اکسپریا Z یک محصول انقلابی بود اما در عمل، تنها لیستی از اعداد و ارقام فریبنده را در خود داشت. به دنبال این محصول، دستگاه های موبایل دیگری نیز از سوی سونی عرضه شدند و با وجود آنکه بهبودهای قابل توجهی در نوع نمایشگر و دوربین آنها حاصل شده بود، این موبایل ها بیشتر روندی تکاملی را طی می کردند تا انقلابی و حرف تازه ای برای گفتن نداشتند.
اما خانواده اکسپریا Z سرچشمه ورود مدل های دیگری هم شدند و شرکت سازنده خود را به ساخت محصولاتی با ابعاد مختلف نمایشگر ترغیب نمودند؛ برای نمونه Xperia Z Ultra فبلتی بزرگ تر از حد متعارف بود که به کاربر امکان می داد از مداد یا خودکارهای معمولی روی نمایشگر آن استفاده نماید یا Xperia Z3 Compact که به زعم بسیاری بهترین موبایل تولید شده توسط واحد موبایل سونی است.
حالا هشت سال از زمان عرضه نخستین مدل از آیفون می گذرد و پس از آن محصولات مختلفی از سوی شرکت های سازنده موبایل در سراسر دنیا عرضه شد که هر یک با الهام از آیفون، ساختارهایی تازه پیدا کردند و خود را با گرایشات روز وفق دادند، اما متاسفانه سونی نتوانست به دوران اوج گذشته باز گردد.
این شرکت همانند بسیاری دیگر نشان داد که تمایلی برای خطر کردن در حوزه نوآوری ندارد و ترجیح می دهد که صرفا مدل های تکامل یافته ای از اسمارت فون های خود را ارائه نماید که این استراتژی با توجه به رقابت جدی موجود در بازار به هیچ وجه نمی تواند کارگر بیافتد.
اما سونی چطور می تواند از این مرگ به ظاهر اجتناب ناپذیر تدریجی جلوگیری کند؟ آیا زمان آن رسیده که ژاپنی ها استراتژی خود در قبال سری Xperia Z را تغییر دهند و تلاش هایشان را روی حوزه دیگری متمرکز نمایند؟
سونی موبایل به کدام سو در حرکت است؟
سونی اریکسون دیگر وجود ندارد و وقت آن رسیده که شرکت مادر از اشتباهات خود درس بگیرد. این کمپانی ژاپنی همه تلاش خود را به کار گرفته تا در گود مبارزه باقی بماند با این همه، به نظر می آید که چشم بادامی ها تصمیمی جدی برای تغییر شرایط کنونی ندارند.
این کمپانی با اتخاذ تصمیماتی درست، برخی از تکنولوژی های غیر موبایل خود نظیر X-Reality Engine، واحد پردازش تصویر BIONZ و حسگر Exmor-R را به صورت یکپارچه در اسمارت فون هایش به خدمت گرفت اما این اقدامات برای متوقف کردن حرکت رو به سقوط آن کافی نبود.
در حالی که سونی تمام تمرکز خود را روی تکنولوژی های موجودش گذاشته بود، رقبایش دست به ابتکار عمل های واقعی زده و آن را پشت سر گذاشتند.
شاید این شرکت دانش خوبی در حوزه دوربین داشته باشد اما رقبایش بهتر از آن می دانند که چطور از حسگرهای دوربینش در محصولات خود بهره بگیرند. حسگرهای دوربین این کمپانی هم اکنون در بسیاری از تلفن های هوشمند سامسونگ و اپل به خدمت گرفته می شوند و جالب است بدانید که عملکرد این سنسورها در محصولات رقیب به مراتب بهتر از تلفن های هوشمند تولیدی خود سونی است.
برخی می گویند که اوضاع برای این شرکت چندان هم بد نیست چراکه طراحی خاص محصولات و همچنین مقاومت در برابر آب، دو مزیت و برتری عمده موبایل های تولیدی آن در قیاس با رقبایش محسوب می شوند.
به رغم این گروه، مشکل عمده سونی آن است که در چرخه عرضه اسمارت فون هایش آنها را به اندازه کافی ارتقاء نمی دهد. برای درک بهتر این نکته شاید بهتر آن باشد که نگاهی به سه موبایل Xperia Z2، Xperia Z3 و Xperia X3+ داشته باشیم و به تفاوت های بسیار اندک آنها اشاره نماییم.
کازی هیرای مدیر عامل سونی
البته راه هایی برای آنکه سونی بتواند همچنان در میدان رقابت بازار محصولات موبایل باقی بماند وجود دارند اما کلیدی ترین راه حل تغییر چرخه عرضه محصولاتش است. روشن است که در خود ژاپن همواره تقاضا برای خرید مدل های جدیدتر از محصولات موبایل این شرکت وجود دارد، بنابراین این شرکت می تواند چرخه فعلی را صرفا در زادگاه خود نگه دارد (البته بدون آنکه به هر کدام از موبایل های تولید خود نامی جدید از خانواده Xperia Z بدهد) اما برای دیگر بازارها، بهتر است که سالانه تنها یک پرچمدار را عرضه نماید.
با این همه، مساله صرفا با کندتر کردن روند عرضه پرچمداران حل نخواهد شد؛ بلکه هر موبایل جدید باید با نسخه پیشین خود تفاوت داشته باشد که این هم یا با بهبود نمایشگر میسر می گردد یا با تغییر طراحی کلی و یا بهبود قابل توجه دوربین.
در حال حاضر، ظاهرا سونی تلفن های هوشمند خود را صرفا برای انجام وظیفه عرضه می کند و هیچکدام از راهکارهای یاد شده را در نظر نمی گیرد، اما تردیدی نیست که وقت تغییر فرا رسیده است.
اگر مقایسه سه پرچمدار یاد شده در بالا نتوانست شما در مورد ضعف این شرکت قانع نماید بهتر است که نگاهی به جدول عملکرد مالی این شرکت ظرف ۱۰ سال اخیر بیاندازید. حتما تایید خواهید کرد که استراتژی محصولات سونی، نقشی در وارونه کردن اوضاع بد آن و افت فروشی که از زمان عرضه آیفون تجربه کرده، نداشته است.
اما سونی علاوه بر تغییر استراتژی خود در خصوص اسمارت فون هایش می تواند تمرکز بیشتری را روی دستگاه های دیگر شامل انواع پوشیدنی، دوربین های هوشمند و تبلت ها داشته باشد.
درست است که این شرکت حضور موفقی در بازار تلفن های هوشمند نداشته اما عملکردش در حوزه تبلت داستان دیگری است و جدیدترین محصول آن در این بخش یعنی تبلت Xperia Z4 یکی از بهترین تبلت های اندرویدی عرضه شده تا به امروز است.
همانطور که تایید خواهید کرد تبلت های اندرویدی درست مانند اسمارت فون های مبتنی بر این سیستم عامل نتوانسته اند بازار را به تسخیر خود درآورند، با این حال، Xperia Z4 Tablet ضد آب، امکانات و خصوصیات منحصربفردی دارد و برای استفاده در شرایط و محیط های گوناگون از جمله بیابان های پر گرد و خاک خاور میانه تا مناطق حاره ای و پر باران آسیا و هوای غیر قابل پیش بینی اروپا و ایالات متحده آمریکا طراحی شده و روشن است که شرکت سازنده می تواند این گروه از محصولات را به عنوان کانون تمرکز بعدی خود انتخاب نماید؛ از تبلت ها گرفته تا دوربین های هوشمند و محصولات مبتکرانه QX10 و QX100 که در نمایشگاه IFA 2013 رونمایی شدند همه را بررسی نماید.
این لنزها که هم زمان با تلفن هوشمند Xperia Z2 رونمایی شدند عملکردی شبیه به یک منظره یاب ریموت را از خود نشان داده و کاربر را قادر می ساختند که با استفاده از زوم اپتیکال موبایل از سوژه عکس بگیرند اما متاسفانه نتوانستند توجه بازار را به خود جلب کنند.
دوربین ببین و بگیر QX-10 قادر بود عکس هایی با کیفیت از سوژه ها بگیرد در حالی که مدل QX-100 برخی مکانیزم های کنترل دستی را در اختیار کاربرانش می گذاشت که QX-10 فاقد آنها بود و البته قیمتی به مراتب بالاتر از آن داشت.
طولی نکشید که نسل دوم این دوربین ها به نام های QX1 و QX30 همراه با بروزرسانی های قابل توجه از راه رسیدند که از آن جمله می توان به زوم اپتیکال ۳۰x و نوعی پایه برای قرار گرفتن لنزهای سری E دستگاه (که در دوربین های DSLR شرکت سازنده دیده می شد) اشاره کرد.
آیا دوربین های سری QX می توانند همان سلاح مخفی سونی برای در اختیار گرفتن سهمش از بازار باشند؟ حال که نوکیا واحد موبایل خود را به مایکروسافت فروخته، احتمال آنکه نسخه جدیدتری از موبایل لومیا ۱۰۲۰ با دوربین ۴۲ مگاپیکسلی اش را ببینیم بسیار پایین است و شاید این بهترین فرصت برای سونی باشد تا جادوی خود در حوزه دوربین را به نمایش بگذارد و بازار را از چنگ حریف خود در بیاورد.
پوشیدنی حوزه دیگری است که سونی یدی طولانی در آن دارد و نخستین محصول آن در این حوزه Live View نام داشت که با برند سونی اریکسون در سال ۲۰۰۵ میلادی عرضه گشت.
این شرکت ژاپنی که یکی از پیشگامان اسمارت واچ های مدرن محسوب می گردد، از سیستم عامل Android Wear گوگل در نسل سوم ساعت های هوشمند خود بهره گرفت اما به نظر می آید چالش واقعی آن در این حوزه حالا شروع باشد؛ یعنی زمانی که اپل واچ تقریبا یک میلیون کاربر دارد.
سونی کنترل زیادی روی پلتفرم پوشیدنی (یعنی Android Wear) دستگاه های تولیدی اش ندارد، با این همه، شرکت مذکور می تواند تلاش های خود در حوزه طراحی را روی حوزه دیگری معطوف نماید تا به همان ظاهر عالی اپل واچ و برخی رقبای اندرویدی اش نظیر Huawei Watch و LG G Watch R دست پیدا کند.
Smartwatch 3
اسمارت واچ ۳ حالا بدنه ای فلزی دارد، اما بسیاری انتظار دارند که شرکت سازنده آن، با ارائه نسل جدید این پوشیدنی و به کارگیری نوآوری هایی در حوزه طراحی (که نتیجه توجه عمیق به خواست کاربران است)، مفهوم ساعت های هوشمند را به چالش بکشد. فرقی نمی کند که این نوآوری با دستیابی به توازن مناسب میان اندازه و طراحی محقق گردد یا با در نظر گرفتن یک نمایشگر فوق العاده و باتری با ظرفیت بالا، در هر صورت روشن است که پوشیدنی بعدی سونی باید متفاوت باشد.
و باید بگوییم که در این میان یک مساله خود را به شدت نشان می دهد و آن ناتوانی سونی در متفاوت بودن است. در بازار رو به اشباع تلفن های هوشمند، این شرکت مجبور است که محصولاتی متفاوت از باقی دستگاه های موجود در بازار عرضه کند و متاسفانه سری Xperia Z آن علیرغم خوب بودنشان چنین مشخصه ای ندارند.
بگذارید مقایسه ای داشته باشیم میان تلفن هوشمند Xperia Z3+ و رقبای آن از شرکت های سامسونگ، الجی، اچ تی سی و هوآوی:
سونی برای زنده ماندن باید بار دیگر جادوی خود را که از سونی اریکسون یک برند موفق ساخت به خدمت بگیرد. این شرکت باید متفاوت و جسور باشد.
اگر ژاپنی ها بتوانند خارج از چهارچوب های موجود فکر کنند و در مورد تلفن هوشمند و پوشیدنی بعدی خود حقیقتا نوآور باشند آنگاه امید برای پیروزی شان بالا می رود اما ناتوانی این شرکت در ارائه محصولی متفاوت از Xperia Z3+ می تواند به معنای پایان حیات آن در بازار اسمارت فون ها باشد.
سونی دیگر در زمره ۱۰ شرکت برتر تولید کننده موبایل دنیا قرار ندارد (لیستی که هفت بازیگر اصلی آن را چینی ها تشکیل می دهند) و بدون افزودن مشخصه تفاوت به محصولاتش و به چالش کشیدن وضعیت کنونی، شانسی برای پیروزی نخواهد داشت.
اگر این کمپانی بخواهد واقعا متفاوت باشد شاید بهتر آن است که نسخه ای فلزی از موبایل های سری اکسپریای خود (شاید با همان نام Xperia Z4) را عرضه کند.
حال اگر به این بدنه فلزی، یک نمایشگر QHD، چیپست با ثبات و قدرتمند، دوربین فوق العاده (با قابلیت پردازش خوب تصاویر که از تمام پتانسل های ماژول آن بهره کافی را ببرد) و در صورت امکان خاصیت ضد آب بودن را اضافه نماییم، محصولی را خواهیم داشت که می تواند بهترین های جهان را به چالش بکشد.
اما اگر ژاپنی ها همان استراتژی قبلی خود در قبال طراحی محصولاتشان را دنبال نمایند (که زمانی مورد پسند بسیاری بود و حالا خسته کننده) و صرفا به آپگرید امکانات نسخه قبلی پرچمدارانشان بپردازند، سرنوشت بدی در انتظار آنها خواهد بود.
نظر شما چیست؟ آیا سونی می تواند این شرایط را تغییر دهد یا صرفا به خاطره ها می پیوندد؟
