دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان

دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان

ماه رمضان بستری گرم برای خودسازی ، توبه و راز ونیاز با خالق خویش است . ماه مبارک رمضان ماه شستشوی باطنی و تزکیه عملی و پالایش وجود است .

جهت بهره مندی همراهان ارجمند از لحظه های سراسر نور و معرفت ماه مبارک رمضان، دعاهای هر روز این ماه پرفضیلت در این تاپیک قرا داده می شود. ضمن استفاده از دعاهای مذکور برداشت های شخصی و نظرات خود را با توجه به دعای آن روز  به صورت یک جمله یا یک یک موضوع یا یک تصویری که در ارتباط با دعای آن روز باشد  ارسال فرمایید.

شرح فرازهای دعا

«اَللّهُمَّ ارْزُقْنی فیهِ رَحْمَةَ الاْیتامِ»

خدایا در ماه رمضان مهرورزی نسبت به یتیمان را روزی‌ام گردان. اگر قلب ما زنگ بزند، از چه دوایی می‌توان برای رفع آن استفاده کرد. برای این کار باید سحرها قرآن بخوانید تا قلبتان را جلا بدهید. همچنین جان انسان را استغفار سحر جلا می‌دهد و می‌توان با یتیم‌نوازی قلب را جلا داد.

یتیم نوازی و ترحم بر یتیمان یکی از دستورات بزرگ اسلام می‌باشد که بر مسلمانان واجب است که در این امر مهم بسیار کوشا باشند چرا که یتیم به کسی گویند که در ظاهر سرپناه و سرپرستی برای خود نداشته باشند (یعنی هیچ کس نباشد که او را سرپرستی کند مثل پدر و مادر) به طوری که فقط خداوند حامی و سرپناه او باشد که خداوند حقوق چنین افرادی را بسیار محترم داشته و بر ترحم به آنان تأکید می‌نماید.

چنانچه حضرت امیر مؤمنان علی علیه‌السلام می‌فرماید: ”الله، الله بالایتام، فلا تغبوا افواههم و لا یضیعوا بحضرتکم”‌ ”خدا را! خدا را! درباره یتیمان، نکند که آنان گاهی سیر و گاه گرسنه بمانند و حقوقشان ضایع گردد!

شخص ثروتمند تنها با دست کشیدن بر سر یتیم قلبش جلا پیدا نمی‌کند و باید یتیمان را از نظر مادی تأمین کند و مشکلات مالی آن‌ها را برطرف کند. پس یادتان باشد که رحم کردن به یتیم با خلوص نیت قلب را جلا می‌دهد.

ارزش یتیم

یتیمان با اینکه به ظاهر سرپناه و سرپرستی برای خود ندارند اما خداوند برای آنان ارزش بسیاری قائل است به طوری که در قرآن خداوند (عزوجل) خطاب به پیغمبر خود می‌فرماید: ”الم یجدک یتیما فاوی”‌(2) یعنی ”آیا خداوند تو را یتیمی نیافت که در پناه خود جای داد”‌ که با توجه به این آیه می‌بینیم که خداوند پیغمبر خود را به دوران یتیمی‌اش (که پدر و مادر خویش را از دست داده بود و سرپناهی جز خداوند نداشت) تذکر می‌دهد تا یادآور شود که چگونه خداوند او را یاری نمود و او را از گزند دشمنان در امان داشت و به لطف و رحمتش به مقام نبوت برگزید. تا اینکه پیغمبر نیز به یاد یتیمان بوده و از آنان دلجویی کند.

در آیه دیگر می‌فرماید: ”‌فاما الیتیم فلا تقهر”‌(3) یعنی ”پس تو هم هرگز یتیمی را میازار”‌.

حال با توجه به این آیات ما باید این نکته مهم را در نظر داشته باشیم که پیامبر عظیم الشان اسلام هیچ گاه از دستورات خداوند سرپیچی نکرده و نعمتی از خدای خویش را فراموش ننموده است بلکه خداوند به پیامبر خود تذکر داده تا همه مردم الگو گرفته و آن دستورات را اجرا نمایند، چرا که خداوند می‌فرماید: ”و لکم فی رسول الله اسوه حسنه”‌(4) یعنی ”و برای شما در (خلق و خوی) رسول خدا الگویی نیکوست .”‌ پس از خداوند می‌خواهیم که ما را در این روز یاری نماید تا بتوانیم بر یتیمان و بی سرپرستان ترحم نموده تا مشمول رحمت بی پایانش گردیم.

«وَاِطْعامَ اْلطَّعامِ»

خدایا روزی کن که من اطعام طعام کنم و افطاری دهم.

در ماه مبارک رمضان یکی از چیزهایی که بسیار اهمیت دارد اطعام نمودن و سفره میهمانی پهن کردن برای فقیران و مستمندان در راه رضای خداوند است که از ثواب و منزلت بسیار بالایی برخوردار است. تا آنجایی که نبی مکرم اسلام در خطبه شعبانیه که در روزهای پایانی ماه شعبان در رابطه با فضائل و اعمال ماه مبارک رمضان ایراد فرمودند در ارتباط پاداش افطاری دادن به روزه داران در ماه رمضان فرمودند:

هرکس در این ماه مبارک روزه داری را طعام و افطاری دهد، روز قیامت که قدم‌ها بر صراط می‌لغزد قدم او نخواهد لغزید. در این هنگام یکی از مسلمانان سؤال کرد: یا رسول الله اگر چنانچه کسی این توانایی را نداشته باشد که دیگران را مهمان کند و به آنان طعام داده ،آن‌ها را سیر کند چه کند؟ حضرت فرمودند: حتی اگر می‌تواند که به نصف خرما یا جرعه آبی دیگران را مهمان کند برای دوری از آتش جهنم، انجام دهد.

در ماه مبارک رمضان یکی از چیزهایی که بسیار اهمیت دارد اطعام نمودن و سفره میهمانی پهن کردن برای فقیران و مستمندان در راه رضای خداوند است که از ثواب و منزلت بسیار بالایی برخوردار است .

حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید: ”اجود یده! و هو غن ذات الله بخیل! فمن آتاه الله مالا فلیصل به القرابه، والیحسن منه الضیافه”‌(5) یعنی ”دست سخاوتمندی ندارد آن کس که از بخشش در راه خدا بخل می‌ورزد! آن کسی که خدا او را مالی بخشید، پس باید به خویشاوندان خود بخشش نماید و سفره میهمانی خوب بگستراند.”‌ و ما نیز از خداوند می‌خواهیم که در این روز ما را یاری فرماید تا در راه رضای او به فقیران و مستمندان اطعام کنیم.

«وَاِفْشآءَ السَّلامِ»

خدایا روزی کن با صدای بلند سلام کنم. برخی عارشان می‌شود که اول سلام کنند؛ اما هستند برخی که در سلام کردن با صدای بلند پیش‌دستی می‌کند. همچنین باید سلام را به درستی یعنی «سلامٌ علیکم» جواب داد و از بیان عبارت‌های دیگر مثل «سلام از ماست» جلوگیری کنیم. همچنین سلام کردن مستحب و جواب سلام دادن واجب است.

کلمه سلام بیش از 40(چهل) بار در قرآن کریم بکار رفته است. در آیه‌ای خداوند می‌فرماید:

«فاذا دخلتم بیوتا فسلموا علی انفسکم تحیه من عندالله مبارکه طیبه» وارد خانه که می‌شوید سلام کنید «فسلموا علی انفسکم» مفسران فرموده‌اند که این آیه از مواردی است که همه مؤمنین به منزله یکدیگر حساب شده‌اند. و سلام کردن به دیگران سلام کردن به خود تلقی شده است و بعضی گفته‌اند که از این آیه استفاده می‌شود که اگر کسی هم در خانه نباشد بر خودتان سلام کنید.

آنچه در این دعا بر آن تأکید شده و از خدا در خواست شده تنها توفیق سلام کردن نیست بلکه افشاء سلام یعنی بلند و آشکار سلام کردن می‌باشد . همچنین در روایتی از امام باقر علیه‌السلام وارد شده که حضرت فرمودند : "ان الله عزوجل یحب افشاء السلام : خداوند عزوجل آشکارا سلام کردن را دوست می‌دارد. " (وسائل الشیعه - ج 12 ص 58)

«وَصُحْبَةَ الْکِرامِ»

خدایا توفیق بده در ماه رمضان با افراد کریم و عالم و دانا و متدین هم‌نشین شوم. خدایا توفیق بده که با نیکان رفیق شوم. کاری کنید که رفیقتان یک درجه از شما جلوتر باشد.

منظور از صحبه الکرام، هم کلام و هم‌نشین شدن با اهل کرم و بخشش است و علت این که این امر از خداوند متعال در این دعا درخواست شده این است که رفاقت و هم‌نشینی با دیگران موجب انتقال خصلت‌ها و خصوصیات دیگران به انسان می‌گردد و به خاطر همین تأثیر پذیری است که اسلام تأکید بسیاری بر دقت در انتخاب هم‌نشین دارد. لذا در این دعا از خداوند عزوجل درخواست توفیق هم‌نشینی با کریمان شده تا بدین واسطه نیز انسان متخلق به کرامت گردد.

«بِطَوْلِکَ»

به حق انعامت . به حق نعمت‌هایی که به ما دادی این دعاها را درباره ما مستجاب کن .

«یا مَلْجَاَ الاْمِلینَ»

ای کسی که پناه آرزومندانی.

منابع :

سایت عرفان

سایت مفاد

بیانات آیت الله مجتهدی تهرانی

۱-یتیم نوازی و ترحم بر یتیمان یکی از دستورات بزرگ اسلام می باشد که بر مسلمانان واجب است که در این امر مهم بسیار کوشا باشند.

۲- یتیم به کسی گویند که در ظاهر سرپناه و سرپرستی برای خود نداشته باشند (یعنی هیچ کس نباشد که او را سرپرسی کند مثل پدر و مادر).

۳-یتیمان با اینکه به ظاهر سرپناه و سرپرستی برای خود ندارند، اما خداوند برای آنان ارزش بسیاری قائل است.

۴-در ماه مبارک رمضان یکی از چیزهایی که بسیار اهمیت دارد اطعام نمودن و سفره میهمانی پهن کردن برای فقیران و مستمندان و روزه داران است.

۵- که بخل و خود خواهی ،وجود بعضی از افراد را اشباع نموده و جایی برای بخشش و سخاوتمندی آنان نگذارده است به طوری که بعضی ها ، نعمتهای الهی را از خوشتن نیز دریغ می نمایند،چه رسد که برای دیگران سفره اطعامی پهن کنند.

۶- سلام یکی از مهمترین آداب مسلمانان است که هنگام رسیدن به یکدیگر به عنوان درود و احترام نسبت به هم عرضه می دارند.

۷- لذا کسی نمی تواند بگوید که چون فلان مسلمان گناهکار است ،نباید به او سلام داد چرا که شاید این سلام و تحیت گفتن به او ،تاثیری بر او گذارد که از اعمال زشت خود پشیمان شده و توبه نماید.

رفاقت و هم‌نشینی با دیگران موجب انتقال خصلت‌ها و خصوصیات دیگران به انسان می‌گردد و به خاطر همین تأثیر پذیری است که اسلام تأکید بسیاری بر دقت در انتخاب هم‌نشین دارد. لذا در این دعا از خداوند عزوجل درخواست توفیق هم‌نشینی با کریمان شده تا بدین واسطه نیز انسان متخلق به کرامت گردد.

چو بيني يتيمي سرافکنده پيش

مده بوسه بر روي فرزند خويش

يتيم ار بگريد که نازش خرد؟

وگر خشم گيرد که بارش برد؟

الا تا نگريد که عرش عظيم

بلرزد همي چون بگريد يتيم

سعدی

یکی خار پای یتیمی بکند

بخواب اندرش دید صدر خجند

همی گفت و در روضه ها می چمید

کز آن خار بر من چه گلها دمید

سعدی

قال باقر (ع):

إنَّ اللهَ عزَّوجلّ يُحبُّ اِطعامَ الطّعامِ و إراقةَ الدّماء. (1)

خداي متعال اطعام دادن و ذبح گوسفند را دوست دارد.

قال علي (ع):

ما اَکلتَهُ راحَ و ما اَطعَمتَهُ فاح.

آنچه بخوري از بين برود و آنچه بخوراني و اطعام کني فراوان و پر برکت شود.(2)

قال علي (ع):

قُوتُ الاَجسادِ الطَعام و قوتُ الاَرواحِ الاِطعام.

خوراک بدن ها غذاست و خوراک جان هاي مؤمن اطعام کردن و غذا دادن به مؤمنين است. (3)

قال صادق (ع):

لَئِن اُطعم رَجُلاً من المُسلمين اَحَبُّ الي مِن أن اُطعِمَ اُفقاً منَ الناس قُلتُ و مَا الاُفقُء قال مِائةُ الفٍ اَو يَزيدُون.(4)
امام صادق (ع) مي فرمايد: اگر من يک مسلماني را اطعام کنم، نزد من بهتر است از اينکه همه مردم يک افقي را اطعام دهم؛ راوي مي گويد: پرسيدم معناي افق چيست؟ حضرت فرمودند: يعني يکصد هزار يا بيشتر.

1. - کافي، ج 4، ص 51.

2. - غررالحکم، حديث 9634.
3. - مشکات الانوار، ص 325.
4. - کافي، ج 2، ص 200.

روایتی را حسين ابن نعيم از امام صادق (ع) نقل مي کند که با توجه به شرايط زندگي ما که بسياري از مردم ميهمان را مزاحم مي دانند و پذيرايي از ميهمان فقط جنبه صوري و نه جنبه معنوي و عرفاني دارد، بسيار سازنده است.

حسين ابن نعيم مي گويد:

امام صادق (ع) به من فرمودند: اي حسين آيا برادران شيعه خود را دوست داري؟

گفتم آري،

حضرت فرمودند: آيا آنها را به خانه ات دعوت مي کنی؟

عرض کردم، من غذا نمي خورم تا تعدادي از آنها در خانه من باشند و با هم غذا مي خوريم،

امام صادق (ع) فرمودند: در اين هنگام فضل ايشان و حق ايشان بر تو بزرگ تر از حق تو بر آنها است.

عرض کردم: من آنها را اطعام مي کنم، فرشم را زير پاي آنها قرار مي دهم، به آنها خدمت مي کنم، چطور در اين هنگام باز حق آنها بر گردن من بيشتراست؟

حضرت فرمود: زيرا وقتي آنها به منزلت مي آيند، رحمت خدا را براي شما مي آورند و چون از خانه ات بيرون مي روند، گناهان تو و خانواده ات را بيرون مي برند. يعني خداي متعال به واسطه آنها گناهان شما را مي آمرزد. 

8. - کافي، ج 2، ص 202.

 امام صادق (ع) مي فرمايد: هرگاه برادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذايي که در خانه داري برايش مهيا کن، ولي هرگاه او را دعوت کردي، در پذيرايي از او زحمت بکش. همچنان که از اين روايت کاملاً مشخص شد، ميهمان اگر ناخوانده بر انسان وارد شود، بايد از همان غذايي که در خانه آماده شده استفاده کند، اما اگر از قبل دعوت شد، حتماً بايد در حد توان براي او هزينه کرد و در حدي که به تجملات و اسراف منجرنشود، ميهمان را تکريم کرد.

حدیث (2) امام صادق عليه السلام :

ثَلَاثَةٌ إِنْ يَعْلَمْهُنَّ الْمُؤْمِنُ كَانَتْ زِيَادَةً فِي عُمُرِهِ وَ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عَلَيْهِ...تَطْوِيلُهُ فِي رُكُوعِهِ وَ سُجُودِهِ فِي صَلَاتِهِ وتَطْوِيلُهُ لِجُلُوسِهِ عَلَى طَعَامِهِ إِذَا أَطْعَمَ عَلَى مَائِدَتِهِ وَ اصْطِنَاعُهُ الْمَعْرُوفَ إِلَى أَهْلِهِ.

سه چيز است كه اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره مندى او از نعمت‏ها مى‏ شود...طول دادن ركوع و سجده، زياد نشستن بر سر سفره‏اى كه در آن ديگران را اطعام مى ‏كند و خوش رفتارى ‏اش با خانواده.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 4، ص 49، ح 15

در وصیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به حضرت علی (علیه السلام) آمده است :‌ سه چیز باعث پوشاندن گناهان است: آشکارا سلام کردن، طعام دادن، خواندن نماز شب در حالی که مردم خوابند.

سلام

«سلام کردن» یکی از سنت های اسلامی است که بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. لازم است یک مسلمان این سنت حسنه اسلامی و دینی را زنده نگه دارد. اما سلام کردن هم مثل هر کار دیگری آداب و اصول خودش را دارد! این کار که سبب می شود میان برادران و خواهران دینی الفت و دوستی شکل بگیرد روش و آدابی دارد که بزرگان دینی آن را به روشنی طرح نموده اند تا هم از مزایای دنیوی و هم اجر اخروی آن برخوردار شویم و چیزی را از دست ندهیم ولو به قدر یک سر سوزن!