∞ آیه شب هشتم ماه مبارک رمضان ∞

رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ

پروردگارا! به آنچه نازل کرده‌ای، ایمان آوردیم و از فرستاده (تو) پیروی نمودیم؛ ما را در زمره گواهان بنویس!»

سوره آل عمران آیه 53

تقدیم به یارو یاور مظلومان باب الحوائج آقا‌و مولا عباس ابن علی  

به نیت بنده خالص برای خدا بودن 

بنام خدا

رَبَّنا آمَنَّا بِما أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدينَ :

(پروردگاراما بدانچه نازل کرده ای ایمان داریم و رسول را پیروی کردیم ، ما را در زمره شاهدان بنویس )

این کلام گفتار حواریین است که برای بیان متن واقعه و آنکه تأثیر بیشتری ایجاد نماید ،از آنان نقل قول نکرد،بلکه به صیغه حاضر کلام راآورد و گفتند: پروردگارا ما شرایع دین را از پیامبر آموختیم و به آن ایمان آورده وعمل و پیروی کردیم و همه ما شاهد هستیم که پیامبر به شرایعی که مردم را به آنها دعوت می کند عامل است و از آنها تخطی و تعدی نمی کند ،یا آنکه از خدا درخواست کرده اند که آنها را شاهدان بر اعمال قرار دهد.

( تفسیر المیزان ، خلاصه)

بنام خدا

رَبَّنا آمَنَّا بِما أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدينَ:

«پروردگارا! به آنچه نازل کرده‌ای، ایمان آوردیم و از فرستاده (تو) پیروی نمودیم؛ ما را در زمره گواهان بنویس!»

نکات آیه

۱ - ربوبیّت خداوند، مقتضى ایمان به آنچه او فرو فرستاده است. (ربّنا امنا بما انزلت)

۲ - تمسک به ربوبیت خدا، ادب دعا و نیایش (ربّنا امنا بما انزلت)

۳ - توجّه به ربوبیت خدا، برانگیزنده انسان به دعا (ربّنا امنا بما انزلت)

۴ - ایمان به خداوند و تسلیم در برابر او، مستلزم ایمان به آنچه فرو فرستاده و نیز مستلزم پیروى از پیامبر اوست.* (امنا باللّه ... ربّنا امنا بما انزلت و اتّبعنا الرّسول)

۵ - تصریح حواریون به ایمان به چیزهایى که خداوند فرو فرستاده (کتب آسمانى) و پیروى از رسولش (عیسى) (ربّنا امنا بما انزلت و اتّبعنا الرسول)

۶ - حُسن اظهار ایمان به کتاب الهى و پیروى از رسولان الهى، در پیشگاه ربوبى (ربّنا امنا بما انزلت و اتّبعنا الرسول)

۷ - حواریون از خداوند درخواست کردند که همواره - در دنیا و آخرت -، همراه گواهان (انبیا) باشند. (فاکتبنا مع الشاهدین)

۸ - منزلت والاى کسانى که در قیامت، بر اعمال امّتها گواهى مى دهند. (فاکتبنا مع الشاهدین) درخواست حواریون از خداوند به اینکه آنان را با گواهان قرار دهد، بیانگر آن است که آنان داراى مقامى والا هستند.

۹ - ایمان به کتاب آسمانى و پیروى از پیامبر، زمینه راهیابى به منزلت انبیا (و اشهد بانّا مسلمون. ربّنا امنا بما انزلت و اتبعنا الرسول فاکتبنا مع الشاهدین) به قرینه «و اشهد ... »، منظور از «الشاهدین»، همان عیسى (ع) و دیگر پیامبرانند.

۱۰ - مصاحبت و همنشینى با انبیا، آرمان مؤمنان راستین (و اشهد بانّا مسلمون. ربّنا امنا ... و اتبعنا الرسول فاکتبنا مع الشاهدین)

۱۱ - ارزش و نقش دعا، در زندگى انسان (ربّنا ... فاکتبنا مع الشاهدین)

بسم الله الرحمن الرحیم

اين آيه حكايت گفتار حواريين است و جاداشت بفرمايد: (قالوا ربنا...)، ولى كلمه (قالوا) را از ظاهر كلام حذف كرد تا متن واقعه را نقل كند و اين خود يكى از اسلوبهاى كلامى قرآن كريم است كه بيانش در سابق گذشت.

حواريين از پروردگار خود خواسته اند كه ايشان را جزء شاهدان بنويسد و اين تقاضاى خود را با حرف (فا) بر ايمان و اسلام خود تفريع كردند و هر دو را يعنى هم ايمان و هم اسلام را اساس تقاضاى خود قرار دادند، خواست ند بطور ضمنى اين شهادت را داده باشند كه عيسى (عليه السلام ) هم وحى خداى را به ايشان رسانيد و هم خودش به آن عمل كرد، براى اينكه وقتى ايمان آوردنشان صادق است كه رسول رسالت خود را به درستى تبليغ كرده، هم به زبان آن را بيان كرده باشد و هم به عمل، هم معالم دين را به مردم رسانده باشد و هم خودش به آنها عمل كرده باشد، پس اگر شهادت مى دهند بر اينكه عيسى (عليه السلام ) تبليغ رسالت خود كرده، معنايش اين است كه ما معارف دين را به وسيله تعليم آن جناب آموخته ايم و با عمل آن جناب و پيروى ما از عمل او به آن معارف عمل هم كرده ايم و اگر رسول از آنچه مردم را بدان مى خواند تخطى و تعدى كرده باشد، مردم نمى توانند شهادت دهند به اينكه بدانچه خدا نازل كرده، ايمان آورده و رساننده آن را پيروى كرده اند.

و ظاهرا اين شهادت همان حقيقتى است كه آيه شريفه : (فلنسئلن الذين ارسل اليهم و لنسئلن المرسلين )، به آن اشاره كرده كه همان شهادت بر تبليغ است و اما آيه شريفه : (و اذا سمعوا ما انزل الى الرسول ترى اعينهم تفيض من الدمع مما عرفوا من الحق، يقولون ربنا آمنا فاكتبنا مع الشاهدين )، مربوط به شهادت بر حقانيت رسالت رسول است نه شهادت بر اينكه رسول رسالت خود را تبليغ كرده (و خدا داناتر است ).

و چه بسا بشود از اينجاى سخنشان، بعد از استشهاد رسول بر اسلام خود، كه گفتند: (فاكتبنا مع الشاهدين ) استفاده كرد: درخواستشان اين بوده كه خداى تعالى ايشان را جزء گواهان و شهداى اعمال قرار دهد و ما درباره گواهان اعمال در ذيل آيه : (ربنا و اجعلنا مسلمين لك و من ذريتنا امه مسلمه لك، و ارنا مناسكنا) كه حكايت دعاى ابراهيم و اسماعيل (عليهماالسلام ) است بحث مفصلى ايراد نموديم، خواننده عزيز به تفسير آن آيه مراجعه كند.

در این آیه  به صراحت  به ۲  اصل دین  اشاره میکنه   1  قرآن   ۲ نبوت   و در انتهای  آیه میخواد  که ما رو‌جز گواهان این ۲  اصل قرار بده 

نکته ها:

پیام ها:
 

در آيه بعد جمله‏ هايي نقل شده که بيانگر نهايت اخلاص حواريون است، آنها پس از قبول دعوت مسيح عليه‏ السلام و اعلام آمادگي براي همکاري و کمک به او، ايمان خويش را به پيشگاه خداوند عرضه داشتند و گفتند: «پروردگارا! ما به آنچه نازل کرده‏اي ايمان آورديم و از فرستاده (تو حضرت مسيح) پيروي نموديم، پس ما را در زمره گواهان بنويس» (ربنا آمنا بما انزلت و اتبعنا الرسول فاکتبنا مع الشاهدين).

آنها نخست ايمان خود را به آنچه نازل شده بود اظهار داشتند، ولي چون ايمان به تنهايي کافي نبود، مساله عمل به دستورهاي آسماني و پيروي از مسيح عليه‏السلام را که گواه زنده ايمان راسخ آنها بود پيش آوردند، زيرا هنگامي که ايمان در روح و جان انسان رسوخ کند، حتما در عمل او انعکاس مي‏يابد، و بدون عمل ممکن است تنها يک ايمان پنداري باشد نه واقعي، و سپس از خدا تقاضا کردند نام آنها را در زمره شاهدان و گواهان که در اين جهان، مقام رهبري امتها را دارند و در جهان ديگر مقام شفاعت و گواهي بر اعمال را ثبت نمايد.

شرط شهادت آن است که شاهد، نخست عمل را ببیند و به آن علم بیابد و آن‌گاه بر اساس دیده‌ها گواهی دهد.
این نشان می‌دهد که شاهدان قیامت، در دنیا ناظر اعمال بندگان‌اند وگرنه شهادت آنها وجهی نداشت.
در این‌که خداوند همواره‌ شاهد اعمال آدمی است، شکی نیست؛ امّا پیامبران و اوصیای آنان (ع) چگونه اعمال همه انسان‌ها را در دنیا نظاره می‌کنند؟

← علت آگاه بودن معصومین
آنان از گذر ولایت باطنی و علم الهی بدین‌کار توفیق می‌یابند؛ چنان‌که در روایات آمده است اعمال همه بندگان هر هفته بر امام زمان (ع) عرضه می‌شود.
او بدین وسیله از آن‌چه مردم کرده‌اند، آگاه می‌شود^.

← دارا بودن تمام هستی از شعور
از آیات قرآن نیز برمی‌آید که همه هستی از گونه‌ای شعور نصیب برده است و اشیای بی‌جان جهان نیز به گونه‌ای شاهد اعمال انسان‌اند و در قیامت از حیات برخوردارند و شهادت می‌دهند.

wikifeqh.ir

خیلی با دعاهایی که خود خداوند در قرآن قرار داده تا بخونیم خوشم میاد.ایمان داشتن به این دو چیز خیلی شیرینه و البته عمل کردن سخت امیدوارم ما نیز از گواهان باشیم

ایمان حقیقی:

قال امیرالمومنین علی(علیه‎السلام):

و سئل عن الایمان، فقال: الایمان معرفه با لقلب، و اقرار با للسان، و عمل با لاركان .(1)

از امیرالمؤمنین علی(علیه‏السلام) پرسیدند كه: «ایمان چیست؟»

فرمود: «ایمان عبارت است از: شناخت قلبى، اعتراف و اقرار به زبان، عمل با اعضاء و جوارح بدن.»

شرح حدیث:

ایمان حقیقى نشانه‏هایى دارد، كه هر كس این نشانه‏ها را در خود داشته باشد، مؤمن حقیقى است.

امام علی(علیه‏السلام)، براى مؤمن حقیقى، سه نشانه اصلى و مهم تعیین فرموده است، كه ما نیز با توجه به آنها می‎توانیم مؤمنان حقیقى را بشناسیم. طبق فرموده امام، مؤمن حقیقى كسى است كه:

1- شناخت قلبى داشته باشد. یعنى از صمیم قلب و از ته دل، وجود خدا را شناخته باشد، و صمیمانه معتقد باشد كه اصول دین اسلام، یعنى یگانگى خداوند متعال، نبوت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)، و فرارسیدن روز قیامت، عدل خداوند و جانشینى امامان علیهم‎‏السلام، بر حق است.

2- به زبان اعتراف كند، یعنى اعتقادات الهى و اسلامى خود را بر زبان آورد، و همواره كلمه "شهادتین" را به زبان جارى سازد، و به یگانگى خدا و نبوت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) اقرار كند.

3- وظایف اسلامى خود را با اعضاء بدنش انجام دهد، یعنى وضو ساختن، نماز خواندن، روزه گرفتن، بد نگفتن با زبان، بد نشنیدن با گوش، نگاه حرام نكردن با چشم، و ... تمام وظائفى را كه خداوند براى اعضاء بدن او تعیین فرموده است، بطور صحیح و كامل به انجام رساند.

بنابراین، كسی كه یكى از این نشانه‏ها، یا قسمتى از این نشانه‏ها را نداشته باشد، نمى‏توان خود را مؤمن حقیقى بداند.

پی‎نوشت:

1- نهج‎البلاغه، ح227 .

برگرفته از پندهاى كوتاه از نهج البلاغه، هئیت تحریریه بنیاد نهج‏البلاغه .

گروه دین و اندیشه تبیان