∞ آیه شب اول ماه مبارک رمضان ∞

نقطه عطف عارفانه  این آیه   این است خدای  آسمان و زمین همیشه در کنار ماست   پس هر گز نباید نگران  و ناامید  باشیم   او‌همیشه  هست 

تفسبیر ایه مبارکه

بنام خدا

وَهُوَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ.(آیه 3 سوره انعام)

ترجمه آیه:و او است خداوند در آسمانها و در زمين، مى داند نهان و آشكار شما را و مى داند آنچه را كه شما (از نيك و بد) كسب مى كنيد.
 در دو آيه قبلى مساله خلقت و تدبير عموم عوالم و خصوص انسان ذكر شد، و همين مقدار براى تنبيه مردم بر اينكه خداى سبحان معبودى است يگانه و شريكى در امر خلقت و تدبير براى او نيست كافى بود، ليكن با اين حال مشركين خدايان ديگر و شفيعان مختلفى جهت وجوه مختلف تدبير براى خدا اثبات كرده بودند، مانند (اله حيات )، (اله رزق )، (اله خشكيها) و (اله درياها) و غير آن، و همچنين خدايانى براى انواع مختلف موجودات از قبيل آسمان و زمين و خدايانى براى اقوام و امم مختلف مانند خداى اين قبيله و خداى آن طايفه اثبات كرده بودند، از اين جهت با جمله (هو الله فى السموات و فى الارض ) اينگونه خدايان و شركا را نيز نفى نمود.

پس اين آيه در حقيقت نظير آيه (و هو الذى فى السماء اله و فى الارض اله و هو الحكيم العليم ) مى باشد كه مفادش گسترش حكم الوهيت پروردگار متعال است در آسمانها و زمين بدون اينكه تفاوتى و يا حد و مرزى در آن باشد، و اين خود براى آيات گذشته توضيح و براى مطالب آيات بعدى به منزله مقدمه است.
اين آيه به منزله مقدمه اى است براى آيات بعد، زيرا در آيات بعد متعرض امر رسالت و معاد مى شود، و مقدمه بودن اين آيه براى آن آيات از اين نظر است كه خداى سبحان چون مى داند كه انسان چه كارهائى در (سر) و (علن ) مرتكب مى شود، و نيز به احوال و اوصافى كه نفس هر انسانى در اثر كارهاى نيك و بدش به خود مى گيرد آگاه است، و زمام امر تربيت و تدبير انسان نيز در دست اوست، و مى تواند براى هدايت آنها (على رغم اصرار مشركين ) جهت استغناى از امر نبوت رسولى را فرستاده و شريعتى را كه تشريع كرده به وسيله او به اطلاع بندگانش برساند هم چنانكه فرمود:( ان علينا للهدى )، لذا قبل از ذكر مساله رسالت مقدمتا متعرض علم به اعمال بندگان شد و نيز از آنجائى كه خداى تعالى عالم است به اعمال مردم و به آثارى كه اعمال مردم در نفس آنان باقى مى گذارد، لذا لازم است آنان را در روزى كه از احدى چيزى از قلم نمى افتد به پاى حساب بكشاند.

نتیجه گیری که از آیه میتوان کرد عبارتست ازاینکه:

در هر حالی خداوند خالق متعال از جزأ بجزء کارهائی که در زمین و آسمان اتفاق می افتد باخبر است(بعبارتی برگی از درختی نمی افتد مگر به اذن خدا) خواه این اعمال در نهان باشد و یا آشکار انجام شود،خواه بصورت عملی باشد و خواه در فکر و ذهن ما شکل بگیرد یعنی ما در نظر داشته باشیم که کاری را انجام دهیم،خدا از آن آگاه هست.بنابراین باید در این مورد اندیشه کنیم و به این درجه از ایمان برسیم که خداوند متعال قادر است بر تمام اعمال ما نظارت داشته باشد و اگر گاهی در این دنیا میتوان از دار مکافات و حساب پس دادن فرار کرد اما قطعا روزی به حساب تمامی این اعمال خواهد رسید و آنجاست که ذره ای از قلم نخواهد افتاد . (بقول معروف مو را از ماست می کشند).