هاواد هاکس متولد 1896 در خانواده ای ثروتمند بود. پدر وی صاحب کارخانه کاغذ سازی بود و خانواده هاوارد زمانی که او ده سال داشت به کالیفرنیا آمدند. هاوارد پس از فارغ التحصیل شدن در رشته مهندسی مکانیک از کورنل به لس آنجلس بازگشت و به کار در بخش وسایل صحنه استودیوی "بازیگران مشهور - لسکی " پرداخت.
در سال 1922 او به کار در بخش داستان کمپانی فیلمسازی پارامونت پرداخت و سه سال بعد به کمپانی فوکس رفت، ابتدا به فیلمنامه نویسی پرداخت و سپس فیلم "جاده افتخار" را در سال 1926 کارگردانی کرد. هاوارد هاکس در طول دوران کاری خود با اکثر کمپانی های هالیوودی همکاری کرد و به دلیل صاحب سهام بودن در این کمپانی ها کنترل وسیعی بر کار خود داشت این علی رغم نفوذی بود که مدیران تولید کمپانی های فیلمسازی هالیوود بر سایر نویسندگان و فیلم سازان داشتند.
هاوارد هاکس در طول فعالیت کاری خود آثار متعددی در ژانرهای مختلف کارگردانی نمود که از میان آنها می توان به فیلم های چون صورت زخمی 1932، جمعیت می خروشد 1936، فرشتگان بال دارند 1939 ، داشتن و نداشتن 1944 ، خواب بزرگ 1946 ، رود سرخ 1948 ، آقایان موطلایی ها را ترجیح می دهند 1953 ، ریوبراو 1959 ، ال دورادو 1976 ، اشاره نمود.
سبک بصری هاکس به تدریج و طی دهه های 1940 و 1930 متحول شد تا بازتاب بینش اجتماعی او باشد. دوربین او هم سطح چشم بیننده عادی و متناسب با وضعیت خود شخصیت ها باقی ماند ولی فضایی که برخوردهای شخصیت ها در آن صورت می گرفت به تدریج گسترده تر شد و از عمق میدان نسبتا کم اوایل دهه 1930 به وضوح عمیق اصلاح شد.
هاوارد هاکس در کنار جان وین
هاوارد هاکس را در کنار آلفرد هیچکاک و جان فورد جزو سه مولف برتر هالیوود می دانند، آثار او از جایگاه ویژه و در عین حال متمایزی نسبت فیلم سازان هم مرتبه وی قرار دارد. هاکس را می توان از جمله فیلمسازانی دانست که در ارائه چشم انداز مدرنی از جامعه آمریکا و به خصوص مسئله زنان بسیار تاثیر گذاشت و خود را از جهان بینی فورد که عمدتا تاکید بر نوعی سنت گرایی مبتنی بر نظام خانواده با محوریت مرد سالاری مطلق بود، جدا کرد. شخصیت های آثار هاکس فرد انگارانه و متکی بر تمایلات فردی خود تصمیم می گیرند و عمل می کنند لذا نوعی نیروی غریزی در بین آنها موج می زند. زنان در آثار هاکس از معصومیت آثار فورد متمایز می شوند و به استقلال جنسیت محور و فرد گرایانه ای می رسند.
هاوارد هاکس در طول دوران فیلم سازی خود در تمام ژانرها دست به تجربه زده است مانند قرن بیستم 1934 که یک کمدی رومانتیک است، خواب بزرگ و صورت زخمی که فیلم نوآر است و ریو براو و یا ال دورادو که آثار شاخصی در سینمای وسترن هستند.
ریو لوبو که هاکس آن را در سال 1970 ساخت اثری وسترن با بازی جان وین می باشد.
هاوارد هاکس در 26 دسامبر 1977 در گذشت.
