تناسخ در عرفان حلقه!

 

«تناسخ» در عرفان حلقه از جمله واژه‌‏هایی است که تفسیر جدیدی یافته، به‏‌گونه‏‌ای که مفهوم تناسخ در قالب مفهومی جدید و به نام کالبد ذهنی پی‏گیری می‌‏شود. در واقع عرفان حلقه نیز از فرقه‏‌هایی است که به صورت واضح به تناسخ نپرداخته و آن ‏را در هاله‌‏ای از ابهام قرار داده تا مخاطب بتواند با تفسیر خود، نتیجه‌‏گیری کند. در عرفان حلقه دنیای بعد از مرگ به صورتی تصویر می‏‌شود که مخاطب احساس کند راه مصون ماندن از عذاب‌‏های پس از مرگ، پناه آوردن به عرفان حلقه است.

 

 

در منابع این گروه آمده است: پس از مرگ انسان در زندگی دنيا، تمام كالبدهای او اعم از كالبد روان، كالبد جسم، كالبد اختری می‌ميرند و تنها كالبد ذهنی به حيات خود ادامه می‌‏دهد. اما بين هر مرگ تا تولّد در زندگی بعدی فاصله‌‏ای هست كه به آن برزخ می‏‌گويند. برزخِ هر زندگی، درون همان زندگی است، برای مثال برزخ دنيا درون دنيا است. پس برزخ هر زندگی در همان زندگی است و طبعاً برزخ دنيا هم در دنيا است. به محض مردن، نام ما كالبد ذهنی است. ما لامكان شد‏ه‌‏ايم اما هنوز در عالم مكان هستيم (برزخ). [۱]

 

 

اگر از عقیده وی در باب برزخ که ناسازگاری روشنی با ادلّه نقلی دارد، بگذریم (که قائل شده برزخ در همین دنیاست) آن‏‌چه در جملات بالا نویسنده بدان اذعان کرده باور به این است که حقیقت انسان‌‏ها  در هنگام مرگ، همان کالبد ذهنی است. عبارت پیش‏‌گفته که «به محض مردن، نام ما كالبد ذهنی است» بیان‌گر این باور در کلام نویسنده است. افزون بر این وی در جای دیگر صریحاً می‌‏گوید: «پيش از اين بارها بيان شد كه آن‌‏چه عوام آن‏‌را روح می‌‏شناسند درواقع همان كالبد ذهنی و بایگانی اطلاعات است.» وی در ادامه می‌‏گوید: «هنگام مرگ قطعی و به‌‏محض اینکه کالبد ذهنی می‌‏خواهد جدا شود، در کسری از ثانیه همه اطلاعات زندگی با جزئیات آن مرور می‌‏شود و تمام وابستگی‌‏های فرد خودنمایی می‌‏کند.... کالبدهای ذهنی زیادی هستند که تا مدت‌‏ها مرگ خود را باور نمی‏‌کنند و حتی به خود تجسم می‏‌بخشند.»[۲] در جای دیگر می‌‏گویند: «بعضی از مردم عمل نادرست احضار روح، یعنی احضار کالبد ذهنی را انجام می‌‏دهند که در بررسی آن به نکات قابل توجهی می‏‌توان دست یافت؛ از جمله این‌‏که پاسخ مثبت یک کالبد ذهنی به احضار، نشان می‌‏دهد به حیات زمینی وابستگی دارد و اگر کسی او را احضار کرد، فوراً حاضر شود. کالبدهای ذهنی که در اثر وابستگی خود به تجربه زندگی زمینی، به حیات برزخی تن نمی‏‌دهند، هرجا امکانی برای اعلام حضور بیابند، اقدام و در فرد مورد نظر خود نفوذ می‏‌کنند.»[۳] جای دیگر آمده است: «پس از مدتی كه كالبد ذهنی در برزخ بماند، متوجه قابليتی در خود می‌‏شود كه می‏‌تواند افرادی را كه در فاز منفی (غم، ترس، نااميدی) هستند، تسخير كند و دوباره از دريچه چشم آنان در دنيا زندگی كند. این كالبد ذهنی، فردی را برای تسخير انتخاب می‌‏كند كه فصل مشترك و علایق مشتركی با او دارد. انتخاب افرادی كه تسخير می‌‏شوند با خود اوست و به دليل همان  علایق مشترك است؛ مثلاً يك قمارباز، قمارباز را انتخاب می‏‌كند، يك موسیقی‌‏دان، موسیقی‌‌دان ‏را و ... زيرا از دريچه چشم او همان تجارب را دوباره خواهد داشت.»

 

 

در متون آموزشی عرفان حلقه، این نوع از تسخیر هرچند نام تناسخ را با خود ندارد، نوعی از حلول و برگشت فرد به عالم دنیاست که از تناسخ عادی که در آیین‏‌های شرقی ادعا می‌‏شود، پیچیده‏‌تر و عمیق‌‏تر است. برخلاف تناسخ عادی که هر روح فقط قادر به تسخیر یک کالبد است، برگشت کالبد ذهنی به کالبد دیگران و حلول آن در جسم دیگران، چه از نظر تعداد کالبدی که به تسخیر درآمده و چه از نظر نوع کالبد تسخیر شده، محدودیتی ندارد. در بیان گذشته، طاهری احضار ارواح را همان احضار کالبد ذهنی دانست؛ پس از نظر او روح همان کالبد ذهنی است و هنگامی که از حلول کالبد ذهنی سخن می‏‌گوید، منظورش حلول روح است. تا قبل از عرفان حلقه، روحی که طبق تناسخ قرار بود در کالبد دیگران حلول کند، اوّلاً فقط قادر به یک حلول بود؛ به‏‌علاوه نوع کالبدی که روح به آن تعلق می‌‏گرفت، انتخابی نبود و کالبد جدید بنا به قانون کارما به میزان عمل مثبت یا منفی در زندگی گذشته، تعیین می‌‏شد.

 

 

 در عرفان حلقه تصریح شده است: «يك كالبد ذهنی به دليل لامكان بودن می‏‌تواند همزمان چندين نفر را تسخير كند و محدوديتی برای تعداد نفراتی كه تسخير می‏‌شوند وجود ندارد؛ اما وقتي با تشعشع دفاعی از بدن يك نفر خارج می‏‌شود، از ديگران نيز خارج شده است. وقتی كالبد ذهنی، كسی را تسخير می‌‏كند علایق قديمی خود را برای فرد تسخير شده بازسازی می‌‏كند؛ فرد تسخير شده ممكن است كارها، حرف‌ها و رفتارهای همان مرحوم را پيدا كند؛ حتی در مواردی ديده شده است كه بيماری‌های فرد مرحوم در زمان حيات برای فرد تسخير شده ايجاد می‌شود و انواع مشكلات ذهنی كه قبلاً توضيح داده شد، می‌تواند ايجاد گردد.»[۴] یکی از مرام‌‏های نویسنده این است که بسیاری از حقایق دینی را بی‏‌ارتباط با گناه و اعمال صالح تفسیر می‌کند؛ به گونه‏‌ای که این حقایق کم‏ترین ارتباطی با تکالیف دینی پیدا نمی‌‏کنند. وی عذاب قبر را نه نتیجه گناهان و معاصی، که نتیجه تلاش کالبد ذهنی برای ورود به جسم میّت می‌‏داند. وی در این مورد می‌‏گوید: «اگر كالبد ذهنی پس از مرگ تلاش كند كه مجدّدا وارد جسم خود شود و دوباره آن‌‏را به حركت درآورد، فشار بسيار زيادی را تجربه می‌كند كه به آن فشار قبر می‌گويند. اين تلاش برای او ناموفق و تجربه سختی است. پس فشار قبر شامل كسانی می‏‌شود كه می‌خواهند دوباره وارد جسم مرده خود شوند».[۵]

 

 

بنا بر نصوص دینی، اوّلاً فشار قبر مربوط به آلودگی انسان به گناهان و معاصی است و به‏ علاوه روح بعد از مفارقت از بدن، تلاشی برای برگشت به بدن ندارد و به این دلیل ارتباط روح با عالم دنیا قطع می‌‏شود.[۶] در عرفان حلقه آن‏‌چه که در نهایت به عنوان مطلوب معرفی می‏‌شود، راه‌کارهای پیشنهادی آن است؛ بنابراین در این مبحث هم، راه نجات از کالبدهای ذهنی، تشعشع دفاعی معرفی می‌‏شود: «موجودات غيرارگانيك را به دو دسته تقسيم می‌‏كنيم: دسته اول: كالبدهای ذهنی فوت شدگان. دسته دوم: اجنّه حلقه تشعشع دفاعی، حلقه‌‏ای از حلقه‏‌های رحمانيت الهی است كه وجود ما را برای يافتن ويروس‏‌های غيرارگانيك اسكن می‌كند و در نهايت باعث خروج اين موجودات از حريم ما می‏‌گردد.[۷][۸] 

 

 

 

 

پی‌نوشت:

[۱]. تشعشع دفاعی، طاهری، گروه آموزش مجازی عرفان حلقه، نسخه ۴، ص ۷.

[۲]. موجودات غیر ارگانیک، طاهری، محمد علی، چاپ ارمنستان، ۱۳۸۹، ص ۴۰.

[۳]. (همان ، ۴۱ و ۴۲)

[۴]. تشعشع دفاعی، طاهری، گروه آموزش مجازی عرفان حلقه، نسخه ۴، ص ۷.

[۵]. همان.

[۶]. كاشف الأسرار، طالقانى، نظر على، تهران، مؤسسه خدمات فرهنگى رسا، ۱۳۷۳، ج ۲.

[۷]. همان، ص ۴.

[۸]. فرجام من و تو، عبدالحسین مشکانی سبزواری، نشر صهبای یقین، قم، ص ۱۱۱

 منبع:ادیان نت