طعم شیرین زندگی کریمانه در سایه دولت کریمه

ارمغان نظام لیبرال دموکراسی که نظریه پردازان غربی آن را پایان تاریخ معرفی کرده اند برای انسان امروز این بوده که او را محور تمام برنامه ها و عملکردهای خود قرار داده است. شعاری زیبا که شنیدن آن برای غالب افراد  خوشایند است. اما زمانی که بی پرده با حقیقت این نظام روبرو می شویم به انسانی پوچ و توخالی بر می خوریم که تمام هستی اش در امیال و خواسته های نفسانی خلاصه شده و اگر هم عقلی برای او تصور کرده اند عقل ابزاری است تا راه بهتر ارضا شدن غرایز را به این موجود بیاموزد. مفاهیمی چون اومانیسم سکولاریسم، فردگرایی، نسبیت، حقوق بشر و... تمام سعی خود را کرده اند تا از انسان ماشینی بسازند که بدون توجه به هدف خلقتش فقط و فقط در راستای اهداف استکباری آنها عمل نماید.

در این بین سخن گفتن از دولتی که روح و حقیقتش حفظ کرامت انسانی افراد است لازم و ضروری می نماید. دولتی که شعارش «لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی‏ آدَم» و باورش اختیار و آزادی انسان در راستای بندگی و عبودیت خداوند است.

انسان در ایدئولوژی مهدوی

تصویری که قرآن از این موجود ارائه می دهد دارای مقامی بسیار رفیع و بلند است که هر کس آن را درک کند هرگز خویشتن را با امور پست نمی آلاید:
• انسان، مسجود فرشتگان.1
• انسان، جانشین خدا. 2
• آسمان و زمین و هر آنچه در آن هاست، مسخر انسان. 3
• انسان، موجودی فطرتاً خداشناس. 4
انسان در اسلام، موجودی محدود به ماده و امیال و خواسته های نفسانی نیست که بُعد مشترک وی با حیوانات است. تمایزبخش انسان و حیوان و آنچه به او کرامت ذاتی داده، وجهه ای از اوست که رنگ و بوی خدایی دارد. در واقع امر، هر چه انسان در مسیر ارضای بُعد مادی وجود خود حرکت کند در سراشیبی دنائت و پستی قرار می گیرد و هر مقدار در جهت پرورش استعدادهای معنوی و الهی خود تلاش می نماید به کرامت و بزرگی می رسد. قرآن کتاب هدایت، نیز عبارات بالا را تأیید کرده و می فرماید: « إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُم ».
کریم و بزرگوار کسی است که دارای ملکه تقوا و مراقبت از نفس باشد و هر لحظه و هر قدم خود را محک بزند تا از صراط بندگی و عبودیت خارج نگردد. با این وجود کاملا واضح و مبرهن است که هر عاملی خواه از درون، خواه از برون انسان که او را از این مسیر و هدف دور سازد، تهدیدی جدی برای انسانیت او محسوب می شود و هر نظامی بتواند زمینه ها و ریشه های این عوامل را برچیند موجب کرامت بخشی به انسان است.

انسانِ پیش از ظهور به دنبال بهشت زمینی

در غالب روایات وضعیتی که برای انسانها به تصویر کشیده شده، وضعیتی ناخوشایند است که در اکثر آنها سخن از عواملی است که منجر به چنین وضعیتی شده است. از جمله روایتی که در شب معراج بر پیامبر صلی الله علیه و آله عرضه شده است. در قسمتی از این حدیث، آنجا که حضرت رسول صلی الله علیه و آله از زمان ظهور موعود امم سوال می فرمایند چنین پاسخ می شنوند:
«آن گاه که علم برداشته شود، جهل آشکار گردد، قاریان فراوان شوند و عمل به قرآن اندک، کشتار فراوان گردد، فقهای هادی اندک و فقهای گمراهی و خائنان افزون شوند. امت تو قبورشان را مسجد کنند، قرآن ها زیور و مساجد زینت شوند جور و فساد افزون گردد و منکر آشکار شده و امتت بدان فرمان دهند و از معروف بازدارند. مردان به مردان اکتفا کنند و زنان با زنان درآمیزند، امیران کافر شوند و اولیای آنها فاجر و یارانشان ظالم و اندیشمندان آنها فاسق گردند.» 5
در چنین شرایطی است که انسانها به دنبال نجاتبخشی هستند تا زندگی آنان را سروسامان داده و بهشتی زمینی برای آنان به ارمغان آورد.

انقلاب عظیم انسانی

در هر اجتماعی محوریت با انسان است. اوست که صاحب اندیشه و اختیار و قدرت است و می تواند منشأ تحولات عظیم پیرامون خود باشد. اگر نظامی بتواند انسانها را به گونه ای تربیت نماید که با اهداف خود هماهنگی و همراه گرداند می توان آینده ای روشن برای آن نظام پیش بینی کرد و اعمال زور و اجبار به زودی افراد را مجبور به طغیان خواهد کرد. اتفاقی که امروز در اغلب جوامع غربی شاهد آن هستیم.
اما دولت کریمه امام عصر علیه السلام هدف اصلی خود را تربیتی و پرورش انسان ها قرار داده و زمینه اصلی بروز هر گونه فساد و منکر را از طریق تکامل اخلاقی و تمرکز قوای فکر و اندیشه نابود می نماید.

امام باقرعلیه السلام می فرماید: هر آدینه (در زمان امام مهدی علیه السلام) دین محمد صلی الله علیه و آله به هر جا که شب می رسد، خواهد رسید و عالمگیر خواهد شد به گونه ای که بر سطح زمین اثری از شرک نخواهد ماند. همان گونه که خداوند وعده کرده است.  6
در واقع یکی از مهمترین عوامل زندگی سالم، وجود محیطی سالم پیرامون اوست تا بتواند بدون مزاحمت عوامل محیطی نامناسب، به تزکیه نفس بپردازد. اتفاقی که در جامعه بی نظیر مهدوی به تمامه رخ خواهد داد. چنانکه در توصیفات حضرت ولی عصر -ارواحنا فداه- این کارکرد بیش از همه به چشم می آید.
أین المنتظر لإقامة الأمت و العوج
أین هادم ابنیة الشرک و النفاق
أین مبید أهل الفسوق و العصیان و الطغیان 7
زمانی که عوامل انحراف، از جامعه رخت برچیند فرصت حیات طیبه به انسانهایی داده می شود که جز بندگی خداوند انگیزه ای ندارند. افرادی که آیه 41 سوره حج در شأن آنها می فرماید:
«الَّذینَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُور»؛ کسانی که هر گاه در زمین به آنها قدرت بخشیم نماز را برپا می دارند و زکات می دهند و امر به معروف و نهی از منکر می کنند و پایان همه کارها از آن خداوند است.

پی نوشت:

1. بقره؛34
2. بقره؛30
3. ابراهیم؛32
4. اعراف؛172

5. کمال الدین و تمام النعمه باب23 ص 472
6. بحارالانوار ج51 ص55 نقل از نگرش هایی نو به آموزه مهدویت دکتر بهرام اخوان کاظمی ص 39
7. مفاتیح الجنان؛ دعای ندبه