در سال های نه چندان دور آتش افروزی آیپد و دیگر تبلت ها، باعث شده بود تا دودی سیاه دنیای PC را فراگیرد. با کاهش اقبال عمومی نسبت به کامپیوتر های شخصی، سهم بازار ویندوز نیز روند نزولی خود را آغاز کرد و بدین شکل زنگ خطر برای مایکروسافت به صدا درآمد.
در همین زمان مایکروسافت، با زمامداری استیو بالمر، تصمیم گرفت تا از تمرکز صرف بر روی دنیای نرم افزار دست بردارد و تجربه خود را در زمینه سخت افزار نیز به کار بگیرد. ردموندی های در واقع به دنبال راه حلی بودند تا بتوانند با محصولی جدید، جانی دوباره به ویندوز ببخشند؛ آن ها می خواستند دستگاهی را تولید کنند که نماینده ای شایسته برای سیستم عاملشان باشد و بتواند قابلیت های آن را به خوبی به معرض نمایش بگذارد.
سرانجام با همین تفکر، Surface متولد شد. مایکروسافت محصولی را خلق کرده بود که نه تنها تبلت ها را نشانه می گرفت، بلکه اولترابوک ها را نیز مورد تهدید قرار می داد.
نقشه مایکروسافت بر روی کاغذ ایده آل به نظر می رسید، اما پس از عرضه اولین نسل Surface به بازار، مشخص شد که خلق محصولی با عملکرد دوگانه، نیاز به رعایت ریزه کاری های بسیاری دارد. Surface RT شکست سختی را تجربه کرد و مایکروسافت به خاطر آن مجبور شد تا ضرری ۹۰۰ میلیون دلاری را تحمل نماید. این موضوع اما باعث نشد تا اهالی ردموند دست از تلاش بردارند و روند تولید سرفس را متوقف نماید.
مدتی بعد Surface 2 به بازار آمد. محصولی که اینبار از طراحی ظریف تری بهره می برد و عملکرد سخت افزاری بهتری را به نمایش می گذاشت. این دستگاه تجربه کاملی را از ویدوز در اختیار کاربر قرار نمی داد، و به همین سبب نتوانست به عنوان یک لپتاپ، مشتریان را برای خرید قانع کند. در آن زمان اوضاع اپلیکیشن های ویندوز نیز چندان خوب نبود، و تعداد بسیار کمی از آن ها برای صفحات لمسی بهینه سازی شده بودند. این موضوع Surface 2 را در قالب یک تبلت نیز با شکست مواجه کرد و تجربه تلخ دیگری را برای مایکروسافت به ثبت رساند.
با وجود تمام اشتباهات مایکروسافت در نسل های پیشین سرفس، همواره نکته ای خاص این محصول را نسبت به دیگران متفاوت می کرد. سرفس یک کپی صرف از آیپد نبود و همین موضوع باعث شده بود تا تبلت مایکروسافت علیرغم تمام ضعف هایش، به دستگاهی دوست داشتنی بدل شود؛ دستگاهی که همواره بارقه های امید را در پس Kickstand معروفش با خود به همراه داشت.
سرانجام مایکروسافت آنچه که از یک تبلت ایده آل در ذهن داشت را توانست با Surface Pro 3 (بررسی دیجیاتو) به جهانیان عرضه کند. ردموندی ها موفق شدند تا اکثر ضعف های مدل های پیشین را بر طرف کنند و محصولی دلربا را در اختیار کاربران خود قرار دهند.
اما پس از Surface Pro 3، اکنون نوبت به مدلی ارزان قیمت تر رسیده است. مدلی که تمام خوبی های برادر بزرگ تر را با خود به همراه دارد و صد البته هزینه ای کمتر را بابت خریدش به کاربر تحمیل می کند.
در ادامه مطلب با بررسی Surface 3 همراه دیجیاتو باشید.
طراحی
مایکروسافت از آلمینیومی مات در بدنه پشتی سرفس ۳ استفاده کرده است. این موضوع سبب شده تا دستگاه ظاهری فوق لوکس پیدا کند و جذابیت بصری زیادی داشته باشد. در مقایسه با سرفس ۲، محصول جدید مایکروسافت اکنون با ۸.۷ میلی متر ضخامت، ظاهری ظریف تر دارد و همچنین از وزن کمتری نیز برخوردار است. سرفس ۳ بر روی باسکول عدد ۶۲۱ گرم را از خود بر جای می گذارد؛ همین موضوع باعث می شود تا در دست نگه داشتن آن آسان شود و استفاده از آن به عنوان تبلت، لذت بخش تر گردد.
جالب اینکه وزن کمتر سرفس ۳ در شرایطی به دست می آید، که نمایشگر آن در مقایسه با سرفس ۲، ابعاد بزرگتری دارد. نمایشگر ۱۰.۸ اینچی این دستگاه اکنون از نسبت تصویر ۳:۲ بهره می برد که همین موضوع سبب شده در دست گرفتن آن در حالت عمودی، بسیار راحت تر باشد.
اگر به سرفس ۳ به چشم یک تبلت نگاه کنیم، باید بگوییم که این دستگاه در مقایسه با آیپد ایر ۲ بزرگتر، سنگین تر و حتی ضخیم تر است. اما در ازای این موارد، کاربر می تواند از پورت های متعددی که در اختیارش قرار می گیرد، لذت ببرد. جک ۳.۵ میلی متری هدفون، یک پورت USB 3.0 و Mini DisplayPort از جمله مواردی هستند که مایکروسافت آن ها را در اطراف سرفس تعبیه کرده است.
سرفس البته از یک درگاه MicroSD نیز برخوردار است؛ این درگاه در نگاه اول به چشم نمی آید، اما اگر به پشت Kickstand مراجعه کنید، می توانید آن را دریابید.
ردموندی ها در یک اقدام جالب، بی خیال شارژر آهن ربایی خود شده اند و در محصول جدید از پورت MicroUSB بهره گرفته اند. این موضوع بدین معنی است که شما می توانید با یک شارژر معمولی موبایل نیز دستگاه خود را شارژ نمایید. این پورت همچنین قادر است به عنوان یک ورودی USB نیز برای شما فعالیت کند؛ برای این منظور تنها کافی است یک تبدیل ساده را برای آن خریداری نمایید.
سرفس RT و سرفس ۲ به علت زاویه محدودی که Kickstand یا همان پایه پشتی، در اختیار کاربر قرار می داد، چندان راحت بر روی پا قرار نمی گرفتند، اما اکنون مایکروسافت عملکردی سه مرحله ای را برای این بخش در نظر گرفته است. با استفاده از این قابلیت، شما می توانید kickstand را در سه زاویه متفاوت تنظیم نمایید و با آزادی عمل بیشتری، نسبت به تایپ کردن، مشغول شوید.
جالب اینکه مایکروسافت در Surface pro 3 محدودیت زاویه را به کل از پایه پشتی حذف کرده و بدین شکل شرایطی را رقم زده بود تا کاربر در هر موقعیتی بتواند از دستگاه خود استفاده نماید. متاسفانه سرفس ۳ از این ویژگی بی بهره است و همانطور که اشاره کردیم پایه آن تنها در سه زاویه قابل تنظیم است.
در نهایت اگر اهل عکاسی با تبلت هستید (واقعا چرا؟) بد نیست بدانید که سرفس ۳ در پشت خود از یک دوربین ۵ مگاپیکسلی بهره می برد، که به هیچ وجه تصاویر دلچسبی را شکار نمی کند. همچنین برای تماس های تصویری نیز دوربینی ۳.۵ مگاپیکسلی در جلوی دستگاه تعبیه شده است.
کیبورد
بی شک مهمترین عاملی که سرفس را به دنیای لپتاپ ها نزدیک می کند، کیبورد مخصوصی است که مایکروسافت برای آن طراحی کرده است. این کیبورد، که با نام Type Cover شناخته می شود، کارایی سرفس را دو چندان می کند و از این دستگاه، چهره ای کم نظیر در میان تبلت ها می سازد.
اما آیا Type Cover آنقدر خوب است که بتواند همچون کیبورد یک لپتاپ، عملکرد بی نقصی را از خود بر جای بگذارد؟
نمی خواهیم نا امیدتان کنیم، اما واقعیت این است که پاسخ سؤال بالا منفی است. اشتباه نکنید، مایکروسافت برای طراحی Type Cover سنگ تمام گذاشته؛ دکمه های جزیره ای و جدا از هم تایپ کردن را بسیار راحت می کنند، اما در نهایت ابعاد کوچک کیبورد و ارتفاع اندک دکمه ها، باعث می شود تایپ کردن متن های طولانی، اندکی دشوار باشد. به خصوص اگر سرعت تایپ بالایی دارید، این کیبورد اصلا باب میلتان نخواهد بود.
در سوی دیگر، ترک پد دستگاه نیز اگرچه عملکرد دقیقی دارد، اما به خاطر فضای کوچکش، در بعضی از مواقع دردسر ساز می شود. هرچند نباید فراموش کرد که سرفس از نمایشگری لمسی برخوردار است و همین موضوع می تواند نیاز شما به ترک پد را کاهش دهد.
Type Cover از طریق آهنربا به بخش زیرین سرفس ۳ متصل می شود. این اتصال آنقدر محکم صورت می گیرد که تحت هر شرایطی، ارتباط بین تبلت و کیبورد حفظ می گردد. مایکروسافت آهنربای دیگری را نیز در بالای کیبورد قرار داده است. این آهنربا به پایین نمایشگر سرفس متصل می گردد و با بالا آوردن ارتفاع کیبورد، زاویه مناسب تری را برای تایپ کردن در اختیار کاربر قرار می دهد.
توجه داشته باشید که مایکروسافت Type Cover را به صورت جداگانه و با قیمت ۱۲۹ دلار به فروش می رساند. اگر قصد دارید با عدم تهیه این کیبورد در هزینه ها صرفه جویی کنید، اجازه دهید همینجا نظرتان را عوض کنیم. سرفس ۳ با این کیبورد به تکامل می رسد و بدون آن اصلا ارزش خرید را ندارد.
قلم
قلمی که مایکروسافت برای سرفس تولید کرده، بدون شک یکی از بهترین قلم های دیجیتالی موجود در بازار است. این قلم از ابعاد بسیار مناسبی بهره می برد و به خاطر ضخامت مطلوبش، به راحتی در دست جای می گیرد.
مایکروسافت تلاش بسیاری کرده تا تجربه نوشتن بر روی کاغذ را با این قلم شبیه سازی کند و باید بگوییم که در این راه، تا حد بسیاری نیز موفق بوده است. قلم تولید شده توسط اهالی ردموند، با دقت بالایی و با کمترین تاخیر ممکن، نوشته های شما را به سرفس منتقل می کند و از اصطکاک مطلوبی بر روی سطح نمایشگر، برخوردار است.
این قلم در بالای خود دکمه ای دارد که شما می توانید با فشار دادنش، اپلیکیشن OneNote را اجرا نمایید و در آن به نوشتن یادداشت های خود مشغول شوید. جالب اینکه حتی اگر نمایشگر خاموش باشد، باز هم فشردن این دکمه برنامه OneNote را در سرفس بالا می آورد.
بزرگترین ایرادی که در مورد این قلم به مایکروسافت وارد می شود، عدم ارائه آن همراه با سرفس ۳ است. کاربران در صورت تمایل باید با پردخت هزینه ای ۵۰ دلاری، قلم مذکور را جداگانه تهیه نمایند و خب این موضوع قطعا به مذاق بسیاری خوش نخواهد آمد.
نمایشگر
مایکروسافت همواره نمایشگری با کیفیت را برای خانواده سرفس مورد استفاده قرار داده و این روند در سرفس ۳ نیز ادامه پیدا کرده است. این دستگاه نمایشگری ۱۰.۸ اینچی دارد که پنل LCD آن تصاویر را با رزولوشن ۱۹۲۰ × ۱۲۸۰ در برابر چشمان شما قرار می دهد.
تصاویر در سرفس ۳ روشن، شفاف و با طراوت رنگ بالایی به نمایش در می آیند. هرچند از لحاظ کیفیت شاید این دستگاه توان رقابت با نمایشگر رتینا در آیپد ایر ۲ را نداشته باشد، اما باز هم این موضوعی چیزی از ارزش های کار مایکروسافت کم نمی کند.
خواندن متون و تماشای ویدیو در سرفس ۳ امری لذت بخش است و این موضوع بی شک به خاطر کیفیت بالای نمایشگر محقق می شود. همچنین باید اشاره کنیم که زاویه دید مطلوب، در این تجربه نقش بسزایی را ایفا می کند.
نمایشگر سرفس ۳ در محیط های بسته عملکرد خوبی دارد، اما در زیر نور مستقیم خورشید، اندکی کار کردن با آن سخت می شود. باید بگوییم که سرفس پرو ۳ در این زمینه، نمره بالاتری را به خود اختصاص می دهد.
سخت افزار
سرفس ۳ قدرت سخت افزاری خود را توسط پردانده Intel Atom تامین می کند. وقتی که نام Atom به چشم می خورد، ناخودآگاه خاطرات نت بوک های قدیمی با آن عملکرد سخت افزاری ضعیفشان در ذهن تداعی می شود، اما واقعیتش این است که آن دوران سیاه به پایان رسیده و اکنون سرفس به لطف این پردازنده، از قدرت سخت افزاری مطلوبی بهره می برد.
پردازنده Atom x7 که در سرفس ۳ به کار رفته، بر روی فرکانس ۱.۶ گیگاهرتز تنظیم شده است و در مواقع لزوم می تواند سرعت خود را به ۲.۴ گیگاهرتز نیز افزایش دهد. این پردازنده در مصرف انرژی نیز بسیار بهینه عمل می کند و به لطف همین موضوع، نیازی به فن برای خنک شدن ندارد.
در مجموع باید گفت که Atom x7 در مقایسه با نسل های قبلی خود، بهبود بسیاری یافته است. باز کردن اپلیکیشن ها در سرفس با سرعت بالایی صورت می پذیرد و دستگاه تحمل اجرای چند برنامه همزمان را دارد. برای مثال ما مرورگر های فایرفاکس و کروم را همراه با تب ها بسیار، کنار یکدیگر باز کردیم و مشکلی را در عملکرد دستگاه ندیدیم.
شما می توانید بر روی سرفس برنامه هایی همچون فتوشاپ و آی تونز را اجرا نمایید؛ دستگاه مایکروسافت بدون مشکل خاصی امکان اجرای فعالیت های سبک را در اختیار شما می گذارد، اما به محض اینکه اندکی پروژه ها سنگین شوند، سرعت محصول پایین می آید.
همچنین شایان ذکر است که سرفس ۳ به هیچ وجه گزینه مناسبی برای علاقه مندان به بازی به شمار نمی رود و نمی تواند عناوین روز را به راحتی اجرا نماید.
در نهایت باید بگوییم که مهمترین نکته در مورد قدرت Atom x7 این است که به سرفس ۳ اجازه می دهد، کلیه قابلیت های ویندوز را در اختیار کاربر قرار دهد. در محصول جدید مایکروسافت، دیگر خبری از محدودیت های سرفس ۲ و سرفس RT نیست و شما می توانید درست مانند یک لپتاپ ویندوزی، هر برنامه ای که دوست داشتید را بر روی دستگاه نصب نمایید.
ارزان ترین مدل سرفس ۳، همراه با ۲ گیگابایت رم به بازار عرضه می شود و قیمیت ۴۹۹ دلاری دارد. اگر دوست دارید، عملکرد روان تری را از دستگاه مشاهده کنید، توصیه می کنیم بالغ بر ۱۰۰ دلار بیشتر خرج کرده و مدلی با رم ۴ گیگابایت را خریداری نمایید.
همچنین شایان ذکر است که سرفس ۳ از لحاظ حافظه نیز در دو مدل ۶۴ و ۱۲۸ گیگابایتی به بازار عرضه می شود.
عمر باتری
مایکروسافت ادعا می کند که سرفس ۳ می تواند به مدت ۱۰ ساعت، شارژ خود را در اختیار شما قرار دهد. هرچند بسته به نحوه استفاده، این عدد می تواند متغیر شود، اما باید گفت که عمر واقعی باتری دستگاه، نزدیک به همین عدد است.
سرفس ۳ در حین استفاده ما توانست شارژ خود را در طول یک روز کاری ( از ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر) نگه دارد و از پس اموری همچون مرور صفحات وب، چک کردن ایمیل ها و … بر بیاید.
هرچند سرفس ۲، از عمر باتری بالاتری برخوردار بود، اما در مدل جدید مصرف انرژی به شکل بسیار مدیریت شده ای صورت می پذیرد. هنگامی که دستگاه در حال فعالیت نباشد، در طول ۱۲ ساعت تنها ۲ تا ۳ درصد از شارژ خود را از دست می دهد. بدین ترتیب کاربر نیازی به خاموش کردن دستگاه ندارد و می تواند بدون اینکه نگران عمر باتری باشد، دستگاه را در حالت Stand By قرار داده و نسبت به جا به جایی آن اقدام نماید.
جمع بندی
اگر قصد دارید برای خرید سرفس ۳ آن را با محصولاتی همچون آیپد ایر ۲، گلکسی تب و یا مک بوک ایر مقایسه نمایید، باید بگوییم که بهتر است زیاد خود را خسته نکنید.
دستگاهی که مایکروسافت آن را خلق کرده، محصولی منحصر به فرد است که حداقل در حال حاضر، رقیبی در بازار برایش پیدا نمی شود. این تبلت که به لطف طراحی خاص و سیستم عاملش، می تواند در نقش یک لپتاپ نیز حاضر شود، گزینه ای مناسب برای کسانی است که می خواهند با یک تیر، دو نشان را بزنند.
سرفس ۳ در ایفای نقش به عنوان یک تبلت/لپتاپ ایده آل عمل می کند، اما نه به عنوان یک تبلت چنگی به دل می زند و نه بعنوان یک لپتاپ محصول شاخصی به شمار می رود.
مدل پایه این دستگاه در حال حاضر با قیمت ۲٫۱۰۰٫۰۰۰ تومان در بازار ایران به فروش می رسد.
