ببخشید تصویر نداره!
معلم يك اسكناس پيدا میکنه، میگه: مال كيه؟
شاگرد سبزواری: مال موس. داييم بدیيه!
معلم: یكی ترجمه کنه.
شاگرد نیشابوري: آقامگه مال خادشه، دییش دایش!
معلم: ای بابا! یعنی چی؟
شاگرد تربتی: آقا، ور خووی نرن! ور مگه از او یه، برار ننش بزش دایه!
شاگرد خوافی: آقا او نون خاردن خور ندره٬ خالویی خیرات به او دایه
شاگرد مشهدی: همه تا برن گوم رن، خده او لهجه هاتان! او یرگه خونوک مگه پول ر از دائیش استونده!
میگن الان معلم تو تیمارستان