سمیرا خطیب زاده

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس،  هر از چند گاهی سر و صدای حقوق بشرشان بلند می‌شود و گوش فلک را پر می‌کند. «حقوق بشر»، موضوعی که همیشه دستاویزی برای قدرت‌های بزرگ بوده و هست تا به اهداف سلطه‌گرانه خویش دست‌یابند و در این میان کشورهای هدف را تحت فشار رسانه‌ای و عملیات روانی قرار دهند. این بار هم گویا سوژه نخ‌نمای «وضعیت زنان در زندان های ایران» کلید خورده است، آن هم به بهانه وضعیت نرگس محمدی در زندان.

• سخنگوی وزارت امور خارجه آمريکا: نسبت به سلامت نرگس محمدی نگرانیم!
• صدای آمریکا: ابراز نگرانی آمریکا درباره وضعیت نرگس محمدی
• نايب رئيس کانون مدافعان حقوق بشر آمریکا نسبت به وضعیت جسمی نرگس محمدی در زندان هشدارد داد.
•  بيانيه فعالان حقوق بشر آمریکا درباره وضعيت سلامتی نرگس محمدی در زندان.

موارد بالا تنها بخشی از هجمه رسانه‌ای و تبلیغاتی است که طی ماه‌های گذشته در سایت‌ها و خبرگزاری‌های معاند نظام و شبکه‌های فارسی زبان خارجی با هجم بالا پوشش داده شده است.

این رسانه‌ها سال‌هاست که بلافاصله پس از هر دستگیری و بازداشت عناصر داخلی خود به صورت زنجیره‌ای، خبر از بیماری یا عدم رسیدگی پزشکی به فرد بازداشت‌شده را روی خط خود برده و از این سناریوی تکراری نهایت بهره را می‌برند!

براستی نرگس محمدی کیست؟! یک زن ضدانقلاب و فعال فتنه که مشغول سیاه‌نمایی علیه وضعیت حقوق بشر در ایران بوده است و پس از مدت‌ها اقدامات شبانه‌روزی علیه نظام چندی پیش دستگیر و به زندان برده شد. پس از این دستگیری بود که رسانه‌های معارض به همراه همسر این فرد داستان تکراری بیماری، دارو، قرص و... را پیاده‌سازی کرده و آن را تاکنون نیز ادامه داده‌اند.

هر چند این هیاهو و جوسازی رسانه‌های بیگانه دیگر برای مردم ایران عادی شده و این شیوه‌ مظلوم‌نمایی و انتساب دادن تهمت و افتراء به نظام جمهوری اسلامی دیگر برای مردم ما رو شده‌است.

اما جای یک سوال اساسی و مهم در این میان خالی است. براستی آمریکا که تا این حد برای وضعیت زنان زندانی ایرانی سینه چاک می‌کند، آیا پیگیر وضعیت زنان زندانی کشور خویش نیز می باشد؟! آیا زنان در زندان‌های آمریکایی و اروپایی در شرایط ایده آل و مطلوبند؟! 

طنز تلخ تاریخ آن است که دولت آمریکا که هر از چند گاهی بر خود لازم می‌داند با انتشار گزارشی یا خبری، وضعیت زنان در زندان های ایران را بررسی ‌کند هرگز تصویری روشن از وضعیت نابهنجار و اسفناک زنان در زندان‌های آمریکا را گزارش نمی دهد!!

در سال‌های اخیر، تعداد زنان زندانی در زندان‌های آمریکا رشد چشم‌گیری داشته و از سال 1995 تا کنون، تعداد زنان زندانی در آمریکا، رشدی 6/4 درصدی داشته است و 7 % زندانیان آمریکا را زنان تشکیل می‌دهند. رفتار آمریکایی‌ها با زنان در زندان های خود به حدی فاجعه بار بوده است که کمیته ضد شکنجه سازمان ملل طی گزارشی اعلام کرد که نحوه رفتار با زنان زندانی آمریکا فوراً باید اصلاح گردد.

در این گزارش آمده است زندان‌های ویژه زنان آمریکا با شلوغی بیش از حد، مشکلات بهداشتی و درمانی و اذیت و آزار بیشتری روبرو شده‌اند. به علاوه، وجود مشکلاتی نظیر سوء استفاده‌های مختلف جنسی توسط زندانبانان، تبعیض نژادی، استفاده از غل و زنجیر، سرقت وسایل زندانیان، افزایش تعداد زندانیان ناقل ویروس ایدز و رواج همجنس‌بازی، زندان‌های زنان ایالات متحده را به یکی از مخوف‌ترین و وحشتناک‌ترین مراکز نگهداری زندانیان تبدیل نموده است.[1]

همچنین سازمان عفو بین‌الملل - که از گذشته به عنوان سازمانی که سوء رفتارهای موجود در زندان‌های داخل آمریکا را نادیده می‌گیرد، شناخته می‌شود - گزارش محتاطانه‌ای را هم‌زمان با روز بین‌المللی زنان منتشر کرد. در این گزارش‌ها، بیش از 1000 مورد سوء استفاده جنسی از زنان زندانی آمریکایی توسط زندانبانان آن‌ها ثبت شده است. زندانبانان مرد بدون هیچ‌گونه دلیلی و در حالتی که ممکن بود شما مشغول تعویض لباس و یا استحمام باشید، به سلول  وارد می شوند. همچنین بازرسی‌های روزانه بدنی توسط آن مردان، ضربات روحی شدید به زندانیان زن وارد می‌نمود. در مجموع، زندانیان زن به دلیل این فشارهای روحی و جسمی، به ویژه بازرسی‌های بدنی، در پایان روز، درمانده و سرخورده شده و با فشارهای عصبی روبرو می‌گردند.

موسسه تربیتی و اصلاحی نیویورک نیز با انتشار گزارشی 233 صفحه‌ای به بررسی وضعیت نابسامان و نقض گسترده حقوق زنان به ویژه زنان باردار در زندان‌های نیویورک پرداخته است .در این زندان زنان، سربازان به اصطلاح آموزش دیده،  تصمیم می‌گیرند که آیا شما نیاز به مراجعه به پزشک دارید یا خیر؟ گروه تحقیق این زندان، پس از مرگ 17 زن و انجام تحقیقات لازم چنین نتیجه گرفت که ناکافی بودن امکانات پزشکی و بهداشتی و عدم توجه به این افراد، موجبات مرگ این هفده زن را فراهم آورده است. همچنین زنان زندانی باردار نیز تنها چند ساعت قبل از وضع حمل به بیمارستان برده شده و بلافاصله باید بدون نوزاد خود به زندان برگردند .[2]

طبق این گزارش، در برخی موارد به طور پنهانی به زنان باردار پیشنهاد سقط جنین داده می شود تا مسؤلان زندان خود را از ارائه اندک خدمات بارداری که ارائه می دهند، خلاص کنند. بر همین اساس، از هر 9 زن حامله در زندان‌های ایالت نیویورک هر سال چهار زن سقط جنین می‌کنند.  یکی از بخش‌های بسیار اسفناک، نگران کننده و تاریک این گزارش که به نظر می‌رسد نوعی نسل کشی نیز باشد، عقیم نمودن زنان زندانی سیاهپوست و لاتین می باشد.

آمریکا تاریخچه‌ای سیاه و وحشتاک در عقیم نمودن زنان فقیر و سیاهپوست دارد. عقیم نمودن زنان، برنامه‌ای بود که تحت عنوان "اصلاح نژادی" شناخته می شد و تحت این برنامه در دهه های 1920 و1930، بسیاری از زنان بومی و سیاهپوست در آمریکا به اجبار عقیم شدند. براساس این گزارش، بین سال های 2006 تا 2010 حدود 150 زن صرفاً در زندان های نیویورک عقیم شده اند؛ که اکثر آنان سیاهپوست و آمریکای لاتین تبار هستند.

پزشکان مقیم زندان‌ها و یا کلینیک‌ها، برخی از زنان را به اجبار و عدم رضایت قبلی عقیم کرده اند و پیش از این کار نیز آنان را وادار به امضاء نمودن فرم هایی می نمودند که در آن رضایت شخص آنان از عقیم شدن اعلام شده است. این کار هم برخلاف قوانین داخلی آمریکا و هم برخلاف قوانین بین المللی می باشد.

حال خود قضاوت کنید وضعیت زنان در زندان‌های ایران بهتر است یا در آمریکا؟!

انتهای پیام/ غ