تقویمم را برمیدارم و می نویسم روی این صفحات:
سوم شعبان و الشمس و ضحیها
چهارم شعبان والقمر اذا تلیها
پنجم شعبان والنهار اذا جلیها
نور علی نورند این روزها
تا بال و پر عشق به جانم دادند
در وادی عاشقان مکانم دادند
گفتم که کجاست کعبهی اهل ولا
در گاه حسین (ع) را نشانم دادند
امشب زمین و آسمان گردیده پر شور و شعف
امشب تمام عرشیان بهر زیارت بسته صف
امشب که عیدی میدهد بر عاشقان شاه نجف
امشب تو هم مستی کن و دل را بری کن از اسف
زیرا به دنیا آمده مظهر عزت و شرف
*میلاد نور مبارک*
به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست
ادب کنید که میلاد سید الشهداست
گرفته ختم رسل روی دست آینه ای
که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست
ولادت امام حسین بر شما مبارک
یا حسین! عاشقانت می دانند که تنها با شور حسینی است
که می توان شیرینی ایمان را چشید.
یا حسین! می آیی و در دیدار آفتابی تو، خلایق قد می کشند؛
اما بلندی مقام تو فراتر از پندار ماست.
میلاد تو، آغاز صبحی است که در آن،
آفتاب به اشتیاق تماشایت پلک می گشاید تا اولین زائر هر روز تو باشد
شده آوای لبهای همه ی اهل عالمین
السلام ُ علیک َ یا ابا عبدا… الحسین
آمدی ای نور کوثر فرزند زهرا و حیدر
خوش آمدی یا ثارا… مدد یا اباعبدا…
خانه ی زهرا و علی گشته پر از مهر و صفا
سر زده خورشید رخ ِ سَروَر ِ خیل شُهدا
آمده آنکَس که بُوَد فاطمه را نور دوعین
غوطه ور در گناه و عصیانم
تو ولی کشتی نجات هستی
گرچه من تلخ و شورم اما تو
عسلی، شاخه ی نبات هستی
با شادی تو آسمون دل / جلوه شده طلعت مهتاب
گل بریزید اومد ای یاران / تولّد حضرت ارباب
تو خونه ی حضرت زهرا و علی
نور خدا شده عیان و منجلی
با شادی تو آسمون دل/جلوه شده طلعت مهتاب
گل بریزید اومد ای یاران/تولّد حضرت ارباب
تو خونه ی حضرت زهرا و علی
نور خدا شده عیان و منجلی
امام حسین(ع) می فرماید:
کاری مکن که از آن پوزش بخواهی،
زیرا مؤمن نه بد می کند و نه عذری می طلبد و
منافق هر روز بد می کند و عذر می خواهد
سروشی دوش در گوشم، سرود این نغمه ی شیوا
که بشگفت از گلستان محمد (ص) نوگلی زیبا
بشارت ای گنه کاران حسین آمد حسین آمد
نثار مقدمش سرها، فدای جان او جان ها
