ممنون بابت ایجاد این تاپیک
والا از خدا که پنهون نیست! از شما چه پنهون!
انگیزه من از اول تا الان دستخوش تغییر و تحولاتی بوده. گاه ناخودآگاه و گاهی هم حوادث غیر مترقبه اون رو تحت تاثیر قرار دادن
انگیزه من برای فعالیت در انجمن اول و اول و اول فقط دوستان انجمنی ام بودند.
اون اوایل خاطرات خوبی برام رقم خورد و با دوستان خوبی آشنا شدم.
همینها شدند برای من انگیزه.
انگیزه ای برای فعالیت و ماندن.
بعد هرازگاهی اتفاقاتی این انگیزه رو کم و زیاد می کرد.
گاهی با پیدا شدن دوست جدیدی تقویت می شد و گاهی با رفتن دوستی از انگیزه ام کم میشد. (البته یه وقتهایی با وجود آجی های خوبم، حوادث غیرمترقبه، مانع ادامه فعالیتم میشد و بعد از مدتی به لطف خدا موضوع حل میشد)
الان موندم دارم با اپسیلون انگیزه ام فعالیت می کنم. اپسیلون انگیزه ام، وجود آجی ها و دیگر عزیزان راسخونی که دفتر خاطرات راسخونی من با اونها پر شده هستند. آجی دردانه، آجی پشت پرده، آجی بی انگیزه، آجی سادات، آجی حافظ قرآن و گهگاه، آجی های بی وفایی که یه وقتهایی تو جستجوهای اینترنتیشون دوباره به این سایت می زنند هم جزء این دسته اند!!!