رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری اعلام کرد: پرونده ثبت جهانی بافت تاریخی یزد در اولویت اول سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کشور برای ارسال به یونسکو قرار دارد.
به گزارش «دنیای اقتصاد»، بافت تاریخی 743هکتاری یزد با 5هزار هکتار حریم در بهمن ماه 84 به ثبت ملی رسید؛ در مجموع 77محله از محلات یزد را بافت تاریخی تشکیل می‌دهد. بافت و ساخت معماری ویژه منطقه یزد با بادگیرهای منحصربه‌فرد و محله‌های قدیمی از بارزترین نمونه‌های معماری خاص اقلیم‌های گرم و خشک در جهان است و به عنوان بارزترین ویژگی شهر شناخته می‌شوند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان یزد، مسعود سلطانی‌فر در جریان سفر خود به یزد ابراز امیدواری کرد: با تکمیل پرونده ثبت جهانی بافت تاریخی یزد می‌توانیم هرچه سریع‌تر آن را به یونسکو ارسال کرده و کار را پیگیری کنیم.
وی خاطرنشان کرد: کارشناسان در تهران و یزد، هماهنگی و همکاری دارند تا بتوانند این هدف را که رویکرد جهانی دارد، محقق سازند.
بناهای قابل احیای یزد
معاون رئیس‌جمهوری همچنین در سفر خود به استان یزد از هتل ـ باغ «مشیرالممالک» بازدید کرد. این باغ که توسط میرزافتح‌الله‌خان مشیرالممالک در اواسط دوره قاجاریه بنا شده، در سال 79 توسط بخش خصوصی خریداری و بازسازی شد و در سال 82 به‌عنوان اولین هتل- باغ ایرانی با معماری و تجهیزات سنتی مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
البته این تنها بنای احیا شده در یزد نیست. بافت تاریخی ارزشمند این استان، پذیرای خانه‌های دیگری نیز هست که تغییر کاربری داده‌اند؛ نظیر خانه گلشن که به هتل لاله تبدیل شده و باغ نمیر تفت که آن هم تبدیل به اقامتگاه شده است.
به گزارش «دنیای اقتصاد»، بناهای دیگری نیز در تملک سازمان میراث فرهنگی و گردشگری قرار دارند و صندوق احیای بناهای تاریخی، آماده واگذاری آنها به بخش خصوصی است. بنا بر لیست بناهای قابل واگذاری آنها صندوق احیا در استان یزد مجموعه حجت‌آباد وزير، خانه حيراني، خانه كاشفي، رباط (کاروانسرا) شمش، خانه كازروني، خانه آقايي‌زاده، مدرسه و خانه حسينيان، خانه اسماعيل مرغون، خانه شادمان، خانه شهرياري، خانه انصاري، خانه سنائي، خانه سروري (مجدالعلما)، خانه محمود ملك‌نيا، خانه اميدوار، خانه آقازاده، خانه سيد علي آقا و خانه حسيني‌دوست از جمله این بناها هستند.
به نظر می‌رسد، ثبت جهانی بافت تاریخی یزد علاوه‌بر اینکه می‌تواند به حفاظت بیشتر هر چه بیشتر از آن کمک و از تخریب گاه و بیگاه آن (که آفت همه بافت‌های تاریخی در کشور است)، جلوگیری کند، به احیا، زنده نگه داشتن و حفظ جریان زندگی در خانه‌های تاریخی این شهر نیز خواهد انجامید.
