وقتي زمين، پشت به خورشيد ميکند، شب ميشود و موقعي که رو به خورشيد کند، نور، همه جا را پر ميکند و روز ميشود. دوره غيبت امام زمان (عليه السلام) هم مثل شب است و وقت ظهور ايشان مثل روز، وقتي مردم از امام زمان خود روي ميگردانند، باعث غيبت او ميشوند. و وقتي رو به امام زمانشان کنند، ظهور اتفاق ميافتد. در شب که مردم پشت به خورشيدند، چه چيزي جز مهتاب ميتواند ظلمت و تاريکي را بشکند؟ نور خورشيد به ماه ميتابد و ماه از آن نور استفاده ميکند. مثل آينهاي که دست شما باشد و در برابر خورشيد بگيريد و نورش را بتاباند. بنابراين پس نور مهتاب از آفتاب است؛ و گرنه ماه از خودش نور ندارد. اگر ماه نور داشت، مثل خورشيد هميشه نوراني ديده ميشد؛ اما ماه گاهي نور دارد و گاهي ندارد.
نور امام زمان (علیه السلام) هم مانند نور خورشيد است که به عالم ميتابد. امام خميني (ره) مثل مهتابي بود در شب غيبت، که به ما ميتابيد؛ اما نورش از خورشيد وجود امام زمان (علیه السلام)بود. نور امام زمان (علیه السلام) به قلب امام و به واسطه امام به امت ميتابيد. علت آنکه شما به امام خميني محبت داريد، اين است که امام زمان(علیه السلام ) به ايشان محبت داشت. هم چنين محبتي که به امام زمان (علیه السلام) داريد، به دليل محبتي است که خدا به آن حضرت دارد. بنابراين نوري که در دل، است، نور خداست؛ اما از طريق امام زمان (علیه السلام) آمده و به دل، تابيده است.