حق مدعى اين است كه اگر حق گويد، دليلش را رد نكنى، در ابطال ادعايش نكوشى، بلكه تو هم با او خصم خويش باشى، و بدون احتياج به شاهد، تو خود هم گواه و هم داور باشى، كه اين حق خداست بر تو، و اگر دعوى باطل دارد با او بسازى، تهديدش كنى، به دينش قسمش دهى، با تذكر به خدا تندى و حدتش را درهمشكنى، سخنان بيهوده و جنجال را يكسو نهى كه نه تنها خشم طرف را فرو ننشاند بلكه گناهش را به گردن تو اندازد، و تيغ عداوتش را تيزتر كند، چه سخن ناهنجار شرانگيز است، و گفتار نيك شر برانداز، و لا قوة الا باللَّه.
