آدم ناشي ، سرنا را از سر گشادش مي زنه!
آنقدر بايست، تا علف زير پات سبز بشه!
آن زنده كه كاري نكند ، مرده به است.
آدم خوش معامله ، شريك مال مردم است!
آدم دست پاچه، كار را دوباره انجام مي دهد!
اجاره نشين خوش نشين است.
از اين ستون تا اون ستون فرج است!
از بي كفني زنده ايم !
از چشم دور و از دل دورتر.
آرزومند پيوسته نيازمند بود.
از ريشه گناه است.
آسوده كسي كه خر ندارد، از كاه و جويش خبر ندارد.
آن يكي مي گفت اشتر را كه هي از كجا مي آيي اي فرخنده پي
اسب دونده ، جوي خود را زياد مي كنه!
اگر بيل زني ، باغچه خود را بيل بزن!
اگر براي من آب نداره، براي تو كه نان نداره!
گفت: از حمام گرم كوي تو گفت: خود پيداست از زانوي تو
ادب مرد ز دولت اوست.
از هر چه بدم آمد ، سرم آمد!
از مال پس است و از جان عاصي!
از مردي تا نامردي يك قدم است!
ارزان خري ، انبان خري ! (ا نبان: كيسه اي بزرگ از پوست گوسفند دباغي شده)
از پس هر گريه خنده اي است .
از تو حركت، از خدا بركت .
اسباب خونه به صاحب خونه مي ره !
اسب را گم كرده ، پي نعلش مي گردد!
از ماست كه بر ماست!
از گير دزد در آمد، گير رمال افتاد!
از گدا چه يك نان بگيرندو چه بدهند!
از كيسه خليفه مي بخشد!
از كاه كوه نساز.
اگر باباش را نديده بود، ادعاي پادشاهي مي كرد!
از نخورده بگير، بده به خورده !
از حرارتش خبري نديديم، اما از دودش كور شديم .
از اسب افتاده ايم، اما از نسل نيفتاده ايم!
از اونجا مونده، از اين جا رونده!
از اين گوش مي گيره، از آن گوش در مي كنه!
از خرس، مويي غنيمت است!
اگر بپوشي رختي، بنشيني به تختي، تازه مي بينمت به چشم آن وقتي!
اگر زري بپوشي ، اگر اطلس بپوشي، همون كنگر فروشي!
اين دغل دوستان كه مي بيني مگسانند دور شيريني(سعدي)
اميدواري يعني پيروزي
اندك اندك خيلي شود، قطره قطره سيلي
انگور خوب، نصيب شغال مي شود.
اول، چاه را بكن، بعد مانر را بدزد.
اگر حسود نباشد دنيا گلستان است.
اگر علي ساربونه ، مي دونه شتر رو كجا بخوابونه!
اول انديشه، وانگهي گفتار.
اول بچش، بعد بگو بي نمك است.
