حق همسر كه با پيوند ازدواج زيردست و در اختيار تو قرار گرفته، آن است كه بدانى خدا او را دلارام، راحتبخش، انيس، و نگهدار تو ساخته، و هر كدام بايد نعمت وجود ديگرى را به درگاه خدا شكر گوييد، و بدانيد اين نعمتى است خدا بشما داده و بايد با نعمت وى خوش رفاقتى كنيد، احترامش را نگه داريد، با او بسازيد، هر چند حق تو بر او بيشتر، و اطاعت تو بر او لازمتر است؛ بخواهد يا نخواهد، جز آنجا كه معصيت خدا باشد. حق او اين است كه با او مهربانى كنى، همدم و آرام بخش وى باشى، كامجوئى و لذتى كه ناچار بايد در بين باشد رعايت كنى، و اين حق بزرگى است، و لا قوة الا باللَّه.
