حق زيردست تحت قدرت (مردمى كه بر آنها حكومت دارى) اين است كه بدانى فزونى نيروى تو و ضعف و زبونى آنان است كه باعث زيردستى تو و زيردستى آنها شده. پس (آن بيچارگانى) كه (حالت) ناتوانى و ذلت، آنها را از تو كفايت كرده، آنان را زيردست تو قرار داده، حكم ترا در حقشان نافذ ساخته، كه قدرتى ندارند تا از فرمان تو سرپيچند و آنجا كه بارت را سنگين و كارت را دشوار بينند، دادرسى جز خدا ندارند، چقدر سزاوار رحم، و حمايت و بردبارى (تو) اند و آنگاه فضل و احسان خدا را در اين عزت و قدرتى كه به تو داده بشناسى چه سزاوار است بدرگاهش شاكر باشى، و هر كه سپاس گزارد. نعمتش را بيفزايد، و لا قوة الا باللَّه.
