حق سرپرست علمى (استاد) آن است كه او را تعظيم كنى، مجلسش را محترم شمارى، درست به گفتارش گوش دهى، به او توجه كنى، استاد را در تربيت علمى خود كه به آن محتاجى، كمك دهى، فكر را فارغ (و حواس را براى دريافت سخنش جمع) و ذهن را حاضر سازى، با چشم پوشى از لذتها و كاستن شهوتها قلب را پاك كنى و چشم را جلا دهى، و بدانى كه در آن درسها كه به تو مىآموزد پيك او هستى، با هر جاهلى برخورى بايد پيام استاد را نيكو به گوشش برسانى، و چون اين رسالت را بعهده گيرى در ابلاغ آن و قيام به اين وظيفه خيانت نورزى، و لا حول و لا قوة الا باللَّه.
