حق دست آن است كه به حرام دراز نكنى، كه فردا به كيفر خدا گرفتار شوى، و امروز به سرزنش ملامتگران، و از كارهاى واجب آن را عقب نكشى، بلكه با بستن دست از بسيارى از نارواها و گشودنش به بسيارى از غير واجبات، عزيزش دارى «1» آنگاه است كه خردمندى كرده شرف دنيا و ثواب آخرت را فراهم خواهد كرد.