یكى از اعمالى كه سید بن طاووس، رحمة الله علیه، به آن بسیار اهمیت مىداد، صدقه براى حفظ وجود مقدس امام زمان، بوده است چون یكى از تكالیف زمان غیبت، صدقه دادن براى حفظ وجود مبارك امام زمان، است.
به طور كلى صدقه آثارى دارد، یكى اینكه صدقه نشانگر صداقت ایمان مؤمن است كه با انجام آن نشان مىدهد تا چه حد در ایمان و خداپرستى صادق است. همچنین از این طریق نیازمندیهاى مؤمنان رفع مىگردد و رفاه عمومى به وجود مىآید. صدقه یكى از عوامل سازندگى انسان نیز هست چنانكه قرآن مىفرماید: «خُذ مِن اَموالِهِم صَدَقَةً تُطهِرُهُم و تُزَكِیهِم بها.1» اى رسول ما! تو از مؤمنان صدقات را دریافت كن تا بدان صدقات نفس آنها را پاك و پاكیزه سازى.
مؤمن صدقه را باید یا براى فایده و نیتی كه در نظر دارد بدهد و یا براى حفظ نفس خود و یا محبوب و عزیزى كه بسیار نزد او گرامى است. چه محبوبى بالاتر از امام زمان، كه اصلاح بسیارى از امور دینى و آخرتمان بستگى به وجود و سلامتى آن حضرت دارد. این مسأله به صورت عقلی و نقلی ثابت شده است كه هیچ شخصى عزیزتر و گرامیتر از امام زمان نیست، بلكه آن حضرت باید محبوبتر از نفس خودمان باشد و اگر چنین اعتقادى نداشته باشیم در ایمان و معرفتمان نسبت به آن حضرت ضعف و وجود دارد.
لذا سیدبن طاووس، رحمة الله علیه، به فرزند خود سفارش مىفرماید كه: «ابتدا كن به صدقه دادن براى آن حضرت قبل از اینكه براى خود و عزیزانت صدقه بدهى».
باید توجه داشت كه آن حضرت هیچ احتیاجى به صدقه و دعاى ما ندارد بلكه از نشانه های بندگى ما و اداى بعضى از حقوق بزرگ آن حضرت است و خود یك نوع اظهار محبت و دوستى به امام است، و این عمل راهی است براى جلب رضاى پروردگار و برطرف شدن حاجتها و دفع بلا. بنابراین آثار صدقه به انفاق كنندگان آن مىرسد مخصوصا اگر انفاق براى اظهار محبت و دعا براى وجود مقدس امام، علیه السلام، باشد.
یا مهدی
روزهایی كه در مدرسه علمیه بعثت زندگی می کردم طلبهاى كه نزد من مورد اطمینان بود، راجع به صدقه دادن براى وجود مقدس امام زمان، مىگفت: شبى از حرم حضرت رضا، علیهالسلام، به طرف مدرسه مىآمدم، در آن شب براى امام زمانم بسیار دعا كردم و از دوری اش اشك ریختم، در وقتبرگشتن از حرم به بازار سرشور رسیدم كه فقیرى جلوى مرا گرفت و از من چیزى خواست، هرچه دست در جیب لباسهایم كردم چیزى بجز یک پنج ریالی پیدا نکردم. آن را با آنكه كم بود با شرمندگى به آن فقیر دادم و نیت كردم كه این صدقه براى حفظ وجود مقدس امام زمانم باشد.
فرداى آن شب هنگامى كه براى حضور در درس به بازار سرشور رسیدم یكى از كسبه كه قبلا مرا مىشناخت تا چشمش به من افتاد مرا با صداى بلند صدا زد، وقتى كه نزد او رفتم گفت: دیشب چه عملى انجام دادى؟!
گفتم: مگر چه شده است؟
گفت: دیشب در عالم رؤیا دیدم حضرت بقیةالله، ارواحنا فداه، سوار بر اسب سفید رنگى هستند و وارد بازار سرشور شدند و جمعیتى پشتسر آن حضرت در حركتبودند كه فرمودند: آمدهام جزاى فلان طلبه را بدهم (و اسم تو را بردند)! با شنیدن این خبر دلم شكست و متوجه محبت و مهربانى امام زمان شدم و گفتم دیشب من براى آن حضرت صدقه ناچیزى دادم.
و همچنین سید بن طاووس، رحمةاللهعلیه، در كتاب « «امانالاخطار» در ضمن دعایى كه براى صدقه دادن در وقت سفر ذكر مىكند مىنویسد: اَللهُمَ اِنَّ هَذِهِ لَكَ وَ مِنكَ وَ هِىَ صَدَقَةٌ عَن مَولانا المهدی، عجلالله فرجه، وَ صَلِّ عَلَیهِ بَینَ اَسفارِهِ و حَركاتِه و سَكَناتِه فِى ساعاتِ لََیلِه وَ نَهارِه وَ صَدقَهٌ عَمَّا یَعنِیهِ اَمرَهُ وَ مَالا یَعنیهِ وَ مَا یُضمِنه و ما یُخلِفُه.
خدایا! این (صدقه) از آن تو و براى توست و صدقهاى براى سلامتى مولایمان محمد، عجلاللهتعالىفرجهالشریف، مىباشد، و بر او درود بفرست آن هنگام كه در سفر است و در تمام حركتها و استراحت هایش، در تمامى اوقات شب و روزش و صدقهاى است براى هرچه كه متعلق به اوست.
یكى از علما مىفرمود: چه در هنگام سفر و چه در هنگام حضر، وقتى كه صدقه براى وجود مقدس امام زمان، مىدهید این دعا - دعاى فوق - را بخوانید.
پی نوشت:
1. سوره توبه (9)، آیه 103.
منبع: امام زمان و سید بن طاووس. سید جعفر رفیعى
