خاطرات کودک مازندرانی
اتا بنده خدا تعریف کرده:
کِچیک بیمه کلاس سوم ابتدایی دَیمَه أتا زنگ تعلیمات دینی داشتِمی موضوع شم در مورد پیامبر بیه که دیه نماز خوندسّه سجده دیه که امام حسن با امام حسین(ع) دینه بر دوش مبارک بازی کردنه که باعث بیه سجده پیامبر طولانی تر بیه و بقیه داستان دوننی دیگه...
زنگ آخر بخرده اما بوردمی سره بدیمی که پیِر جان دره نماز خوندنه...
آقا إماره خِش خیالی برسیه وه سجده دیه بپرستِمه ونه کلنگ دوش،پیِر جان هم نامردی نکِردِه نماز رِه بشکندیه شق بشته مه گوشه بن أتا،بام بزو مه سره دله ها،تق بزو مه کشِّ دلِه لو مره سه متر اونورتر دم هدا
بعد باته که ذلف کفن مگه مریضی ته؟ مه دماغ نزدیک بیه بشکِه،من ندومبه مدرسه شماره چِچی یاد دنِّه کِه إنّی سره أندهِ وحش بونّی؟
مه چش پلی رد بواش تا تِره لینگ لو نکردمِه! در بوُر!
مِن هم اتاق جا بِمّه بیرون بعد أتا ذره فکر هاکردمه بفهمسّمه که چندِه فاصله هسّه بین 💖پیامبر(س)💖 با امت پیامبر......
وِلااااااا...
