عظمت و حقیقت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ازهر جهت در توان پذیرش عقل و علم بشر نبوده و نخواهد گنجید.
تابش نور او بر عالم احاطه داشته و همه مخلوقات هستی از نور وجود او بهره مند می گردند. پس با این همه عظمت آن بزرگوار سالهاست که در پس پرده غیبت و غربت وجود دارد.
اینجاست که مظلومیت حضرت به وضوح احساس میشود؛ چرا که ایشان بر گردن ما حق دارند و آن حق دوستی و یاری و مودت ایشان و... می باشد ولی ما چه کرده ایم؟؟!!
آیا توانسته ایم نفس خود را کنترل کنیم و از این همه گناه دست برداریم؟ چگونه می توانیم امام زمان را از این غربت طولانی خارج سازیم؟ باید بدانیم اولین کار شناخت آن حضرت است و برای شناخت ایشان باید آنگونه که خود ایشان به ما فرمان داده اند عمل نماییم و با عمل صحیح به شناخت واقعی برسیم.
وقتی به حضرت تقرب پیدا کردیم نظر لطف و مهربانی ایشان به ما میرسد و با این اعمال و به یاد آن بزرگوار بودن و تبلیغ برای آن امام مهربان ایشان را از غربت بیرون می آوریم.
پس هر مسلمان موظف است که خود را به انجام دستورات اسلام مکلف بداند و برای شناسایی دین از راه صحیح از هیچ کوششی دریغ ننماید و به اندازه توانایی خود از امر به معروف و نهی از منکر دست نکشد و در وظایف دین سستی نکند و نسبت به آن بی تفاوت نباشد.
نیتجه:
نتیجه این که یکی از راههای بیرون آمدن حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از غربت، شناخت آن حضرت و عمل به دستورات آن بزرگوار می باشد.
انشاالله که باعمل به دستورات الهی بتوانیم قدری در فرج شریفش موثر باشیم.
منبع : سایت یاران مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
