مبحث 95 طرح صالحین: «چرا غیبت می کنیم؟»

از گناهانی که کبیره بودنش به واسطه وعده ی عذابی است که در قرآن و روایات بسیاری بر آن داده شده، غیبت کردن است. و شارع مقدس از این جهت از غیبت نهی فرموده که غیبت اجزای مجتمع بشری را یکی پس از دیگری فاسد می سازد، و از صلاحیت داشتن آن آثار صالحی که از هر کس توقعش می رود ساقط می کند، و آن آثار صالح عبارت است از اینکه هر فرد از افراد جامعه با فرد دیگر بیامیزد و در کمال اطمینان خاطر و سلامتی از هر خطری با او یکی شود و ترسی از ناحیه او به دل راه ندهد، و او را انسانی عادل و صحیح بداند و در نتیحه با او مأنوس گردد، نه اینکه از دیدن او بیزار باشد و او را فردی پلید بشمارد. در این هنگام است که از تک تک افراد جامعه آثاری صالح عاید جامعه می گردد و جامعه عیناً مانند یک تن واحد متشکل می شود. و اما اگر در اثر غیبت و بدگویی از او بدش بیاید و او را مردی معیوب بپندارد، به همین منظور با او قطع رابطه می کند. و این قطع رابطه را هر چند اندک باشد، وقتی در بین همه افراد جامعه در نظر بگیریم آن وقت می فهمیم که چه خسارت بزرگی به ما وارد آمده، پس در حقیقت عمل غیبت و این بلای جامعه سوز به منزله خوره ای است که در بدن شخص راه یابد، و اعضای او را یکی پس از دیگری بخورد، تا جایی که به کلی رشتۀ حیاتش را قطع سازد.

غیبت حق الناسی است كه ...

غیبت از جمله گناهانی است كه علاوه بر جنبه حق اللهی، جنبه حق الناسی هم دارد.
رسول خدا(ص) در ضمن سفارشات خود به ابوذر فرمود:"

از غیبت كردن بترس كه آن از زنا شدیدتر است؛

پرسیدم: ای رسول خدا! به چه علت؟ حضرت فرمود:

چون زنا كننده اگر توبه كند، خداوند او را می آمرزد، اما غیبت آمرزیده نشود مگر این كه صاحبش( غیبت شونده) را راضی كند."

پس چه بسیار افرادی كه گرفتار حق الناس شوند و در قیامت شخصی از او راضی نگردد!
روایت دیگری در این زمینه از رسول خدا(ص) گویای تاثیرغیبت در از بین بردن نیكی های بنده است.
آن حضرت فرمود:

" آتش در سوزاندن و از بین بردن چیز خشك از غیبت در نابودن كردن نیكی های بنده سریع تر نیست؛

چنان كه در روایتی از رسول خدا(ص) آمده است كه در روز قیامت شخصی در نامه عمل خود نیكی های خود را نمی بیند. چون از این امر سوال می كند به او گفته می شود چون غیبت كردی، عمل تو از بین رفت.

دوستان گلم پس میبینید که غیبت چه اثراتی دارد غیراز اینکه گناهی بزرگ است، حق الناس به حساب میاید وکسی که غیبت کند غیراز اینکه گناه کرده حق کسی را بر گردن خودش میگذارد که تا آن فرد حلالت نکند بخشیده نمی شود وغیراز این هم باعث از بین رفتن کارهای نیک هم می شود که خیلی بد است ونشان دهنده اینکه غیبت چه گناه نابخشودنی وبزرگیست و ما در روز خیلی راحت مرتکب آن میشویم .
خدایا مارا ببخش ..ما بندگان سرتا پا تقصیر وگناه را.
در ضمن دوستان گل هنوز منتظر جواب شما برای متن قبلی هستم.
یاحق

بنده قبلا"دریکی ازمباحث تالارگفتگوی آزادگفته ام وموضوع بحث بوده که بقول یکی ازبزرگان وعلما اینطور مواقع می توانیم از امر"رد غیبت" استفاده کنیم بدین ترتیب که بگوییم :خیراینگونه که شمامی فرمایید و نقل می کنیدنبوده است.امیدوارم بتوانیم به نحواحسن فرهنگ جامع اسلامی رو در بین هم میهنان وشیعیان جهان رواج دهیم.ان شاء الله

آثار و برکات ترک غیبت و بدگویی

همانگونه که برای غیبت آثار و آفاتی متصور است برای ترک غیبت و بدگویی از دیگران و همچنین دفاع از شخصی که از او غیبت می‌شود نیز آثار و برکاتی است که در احادیث و روایات به آن اشاره شده است.

پیامبر گرامی اسلام(ص) برای ترک و خودداری از غیبت ثواب فراوانی قائل شده و فرموده است:«خودداری از غیبت در نزد خدا از هزار رکعت نماز نافله محبوب‌تر است».

همچنین می‌فرمایدهر کس در مجلسى بشنود که از برادرش غیبت مى‏شود و آن را از او دفع کند، خداوند هزار باب بدى را در دنیا و آخرت از او دفع کند.

مولای متقیان درباره آثار ترک غیبت می‌فرماید:‌«خردمند کسی است که زبانش را از غیبت و بدگویی نگه‌دارد».

امام کاظم(ع) نیز می‌فرماید: «به خدا سوگند به آدم مؤمن خیر دو جهان داده نمی‌شود مگر به سبب گمان نیکش به خدای بزرگ و امیدواریش به وی و نیکخویی و خودداریش از غیبت کردن مردمان با ایمان».

خداوند متعال نیز بر لزوم مبارزه با غیبت کنندگان و ترک هم‌نشینى و مجالست با آنان تأکید کرده و می‌فرماید:«و بر آنان که تقوا پیشه کرده اند چیزى از حساب کسانى که آیات خدا را به مسخره مى گیرند نخواهد بود و به گناه آنان مؤاخذه نخواهند شد، ولى به آنان یادآور شده ایم که با ایشان همنشینى نکنند، باشد که در دام این گناه نیفتند و همچنان از آن بپرهیزند».

پيامبر صلى الله عليه و آله:

اَلسامِعُ لِلغيبَةِ كَالمُغتابِ؛

شنونده غيبت، مانند غيبت كننده است.

*******************

پيامبر صلى الله عليه و آله:

كَفّارَةُ الاِغتيابِ أَن تَستَغفِرَ لِمَنِ اغتَبتَهُ؛

كفّاره غيبت اين است كه براى شخصى كه از او غيبت كرده اى، آمرزش بطلبى.