به عشق همه مازندرانیها
عربیم خوب نیست ولی (انت فی قلبی)
انگلیسی زیاد بلد نیستم ولی (ILOVEU)
فارسیم لهجه داره ولی (دوستت دارم)
ولی مازندرانیم قیامته (گج و لوچتم)
این پست مخصوص بچه محلهای بامعرفت وهم زبونهای گلم هست که همیشه برای وطن و زبون مادریشون ارزش واحترام قائل هستند و مهربونی ومردانگی آنها زبانزد کل دنیا است .
به عشق همه مازندرانیها
تِه دِلتنگی مِره عاجِز هاکِردِه
مِه سر و صورِته قِرمِز هاکِرده
شِه دِله هِدامِه بِه تِه امانت
تِه معرفِت مِره رِز رِز هاکِرده
اتا مردي بيه بز داشته
كِلاه قِرمز داشتِه
شِه قایدِه راغون داشتِه
همه شو ميهمون داشتِه
هر جا شیئِه گوز خِردِه
باکلِه ره با پوست خِردِه
پیر زِنای قرقری
وگِ دینگوئِه لاقِلي
وگ بکِردِه بِمپری
وگ بيِه بِرمِه گلي
وگ بوردِه شاه پلي
شاه دیِه نماز کردِه
چک چکه دراز کردِه
شِه ریشِ مِرقاض کردِه
شاه باوتِه جان خاخِر
بِرمِه نكِن ثوابِه
وچونِه دِل كبابِه
وچون بوردِنه گدايي
نيتِنه پول شاهي
بیتِنه قندو چایی
مِرِه بَزِنی شونگ کِمِّه
گِلدستِه افشون کِمِّه
گلدسته نازِ گِرِه
گوشواره سازِ گِره
ها سگ سگو ،
ها كيش كيش
گوز به علي خان ريش
علي خان دوش فیهِ
لِک لِک كِردِه و شییِه
شيیِه همه گِتِنِه
وِه كيه؟ مارجان گِته مِه شيیِه
مِه پِلا و خِرِشییِه
بهار صبح که بلبل چهه چهه زنده
چپون دراسله سر کو لله زنده
گِنِ چرات کو کرن ونگ
رفقون دوری چِ مه دلِّ زَندِه چَنگ
شِمه دِل تنگ ترا؟
هیچ بَپُرسی چِرا؟
شِمِه دَروِنِ پیش آب چلامه
مِنا تِ میون قهرِ سِلامِه
تِ که قهرِ سِلام، مِ دل شکسته
روزِ محشِر گیرِم ته بندِ شصتِه
خدایا مِن غریبم، مه یار غریبه
نَشوعه وِ خواستگاری، مِن وِ نسیبم
سرِ راه بدیمِ دِ مارِ سییوه
اول مِه یارِ بَزِن نِداشتِه وِفا
دویوم مِ رِ بزِن نِخامبِه دنیا
تِ دِل دریا مِ دِل خشک زمینه، تِ خنده تِ نگاه چِ دلنشینه، تِ وسّه مِن بَزِنِم دِل به دریا، که دریایِ میون مِردِن شیرینه
