بنام خدا
با سلام و تبریک مجدد به همه دوستان عزیز عضو راسخون
آنچه مسلم است هر فردی در زندگی برنامه ریزی و اهدافی دارد و اصولا نمیتوان در این زندگی چند روزه بی برنامه بود و گرنه پوچی و نا امیدی خواهد بود و بیهوده و بی معنی زندگی کردن را بدنبال خواهد داشت. البته اینگونه نیست که همه مردم اهداف و برنامه هایشان را روی کاغذ بنویسند و یادداشت برداری نمایند ، اما حتی از یک بچه چند ساله هم که سوال کنی خواهد گفت که در آینده میخواهد دکتر ، مهندس ، معلم یا خلبان و یا....بشود بنابراین همه ما اهداف و برنامه هائی در زندگی داریم که بعد از مدتی روی آنها مرور می کنیم تا ببینیم چقدر به اهدافمان رسیده ایم و آیا نیاز هست برای ادامه اهدافمان اقدامی انجام بدهیم یا نه؟
قطعا برای رسیدن به اهداف بصورت کامل باید برنامه ریزی کرد و امکان رسیدن به اهداف بدون برنامه ریزی وجود ندارد، اگر چه متاسفانه بدلایل زیادی بعضی از مردم فکر می کنند که برنامه ریزی برای رسیدن به اهداف در ایران معنی ندارد و با توجه به شرایط امکان پذیر نیست و فقط برنامه ریزی مخصوص خارجیان و بیگانگان است و این در حالیست که ایران در گذشته ای نه چندان دور مهد تمدن و برنامه ریزی بوده و غربیان و بیگانگان آمده اند ودستورات دین اسلام و فرهنگ و تمدن ما را گرفته اند و به آن عمل می کنند و سعی کرده اند با هزاران کلک و برنامه ریزی ما را از آن فرهنگ ناب و دستورات الهی دور کنند. .... اما پاسخ به سوالات:
1. به نظر شما اهمیت داشتن برنامه سالانه چقدر است و چرا- قطعا ضروری و لازم است و دلیل آنهم مطالب فوق الذکر است و اینکه ممکن هست که بدون داشتن برنامه به نتایجی و بخشی از اهدافمان برسیم ولی نتیجه مطلوب و دلخواه نخواهد بود.لذا بعدا نرسیدن به نتیجه و هدف را به دوش قسمت و زمین و زمان می اندازیم در حالیکه مشکل خود ما هستیم و....
2. شما چه مقدار در تحقق و به ثمر رسیدن برنامه ریزی خود تلاش میکنید- بنده شخصا تا جائی که برایم مقدور باشد با برنامه کار می کنم و برای تحقق آنها حداکثر سعی و تلاشم را می کنم.
3.مهم ترین دلایلی که نتوانستید به اهداف و برنامه های خود جامه عمل بپوشانید چیست و برای مقابله با آن چه طرحی دارید- خداوند را شاکرم که به خیلی از اهداف تعیین شده خودم در زندگی رسیده ام و البته مواردی هم که بصورت کامل به نتیجه نرسیده دست خود بنده نبوده و موارد دیگری در آن دخیل بوده اند که در راستای حرکت بنده نبوده است.اگر اهداف روشن و شفاف و واقعی باشند و بلندپروازی بیش از حد نباشد و به آنچه داریم و به ما داده شده قانع باشیم و با توکل به خدا و الگو قرار دادن روش کار و دستورات قرآن و پیامبران و ائمه حداکثر تلاشمان را برای آنچه میخواهیم انجام دهیم ، قطعا به نتایج خوبی خواهیم رسید و اگر هم جائی نرسیدیم مواردی هست که نباید به آن میرسیدیم و صلاح بر آن بوده که خیلی از آنها را ما نمیدانیم .
4. شما چه کار هایی را به دیگران پیشنهاد میکنید تا دیگران نیز در سال جدید در برنامه ریزی خود به آن بپردازند- به نظر بنده برای برنامه ریزی باید واقعیت ها را بپذیریم و دنبال خیالات و احتمالات نرویم. باید انعطاف پذیر باشیم یعنی روحیه انعطاف پذیری را در خودمان تقویت کنیم و با توجه به اینکه ما به خیلی از مسائل شناخت نداریم و یا کنترل و انجام آن در دست ما نیست و بوسیله محیط به ما تحمیل و یا از ما دریغ میگردد.ضروریست که هر برنامه ای که داریم دائما مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد و کنترل شود که چگونه انجام می شود و میزان رسیدن به اهداف و یا نرسیدن به آنچه مورد نظر ما بوده دقیقا شناسائی شود و بر اساس نتایج بدست آمده اقدام نمائیم که باید برنامه را ادامه بدهیم و یا عواملی که باعث نرسیدن به نتیجه شده را کنار بگذاریم.