بنام خدا
اما مادر بودن چیست؟ مادری کردن یعنی چه؟ آن کدام مادر است که رسول رحمت و مهربانی که سلام و درود خدا بر ایشان باد فرموده اند: بهشت زیر پای مادران است.(کنزالعمال 45439)
بیاییم مادری کردن را از بهترین بانوی دو عالم، فاطمه زهرا که سلام و درود خدا بر ایشان باد، یاد بگیریم و در زندگی پیاده کنیم.
تمام احساس یک مادر را فقط یک مادر درک می کند و بس، تا مادر نشدی، به دنیای عشق پا نگذاشته ای، هنوز معنای بودن و نبودن را درک نکرده ای، قدرت خدا را با دستانت لمس نکرده ای که ببینی از هیچ، همه چیز می آفریند، مادر شدن، تاج پادشاهی است که خدا بر سر یک زن می گزارد و شکرانه اش مادری کردن است
اولین درس، جان دلم
حتما حدیث شریف کساء را خوانده اید ، در انتهای مفاتیح می توانید این دعای زیبا و آموزنده را پیدا کنید، در قسمتی از آن، امام حسن علیه السلام پیش مادر می آیند و سلام می کنند، فکر می کنید پاسخ بانوی آیینه و گل به فرزندش چیست؟ پاسخ سلام ما به فرزندانمان چیست؟
- سلام و ...تا حالا کجا بودی؟
- سلام ، برو دست و روتو بشور بیا ناهار
- سلام، بازهم با کفش اومدی تو که!
- و حداکثر، سلام عزیزم، خوبی؟ خسته نباشی.
اما پاسخ سلام بانوی بانوان، در اوج لطافت و مهربانی است و انگار جنسش هم فرق می کند، ایشان می فرمایند: سلام بر تو ای نور چشمانم و ای میوه دلم، پسرکم، و چند لحظه بعد که فرزند کوچکتر امام حسین علیه السلام می آیند و به ایشان سلام می کنند، همین پاسخ را می شنوند، بدون ذره ای تفاوت.
کدام یک از ما تا به حال جواب سلام فرزندانمان را اینگونه داده ایم؟ نور چشمم، میوه دلم! مادری کردن یعنی همیشه حوصله داشتن، حتی در هنگام انجام کارهای طاقت فرسای خانه، فرزندان را با احترام و محبت صدا زدن و با عشق پاسخ گفتن.
جنس لطیف لالایی
تمام مادران دنیا برای فرزندانشان لالایی می خوانند، لالالالا، گل پونه، بابا رفته، نون بیاره و یا قورباغه خوابیده و مهتاب هم آماده خوابیدن می شه و پس تو هم بخواب و اگر چند دقیقه بیشتر فرزندمان تقلا برای بیدار ماندن کند و نخواهد که بخوابد، خُرضو خان و یا یه سر و دو گوش را صدا می زنیم که ببرندش!
اما باز هم جنس لالایی بانوی گل و گلاب با همه دنیا فرق می کند، هم در آن عشق و صبر موج می زند، هم پر رنگ کردن نقش پدر، که مجسمه ی افتخار است برای پسر، هم آموزش و هم اشاره به آینده ای که باید حق پرور شود، نه دکتر و مهندس و یا به زبان قدیم طبیب و والی!
«حسن جانم! مانند پدرت علی باش و ریسمان از گردن حق بردار، خدای احسان کننده را پرستش کن و با افراد دشمن کینه توز دوستی نکن»(بحارالانوار، ج43، ص286)
بخش خانواده ایرانی تبیان
